bluePassion

Maandag 16 augustus ’21; Strande – Rendsburg

 Een heel ander weerpatroon diende zich aan. Storm en regen op komst. En zo vlak voor het Kielerkanaal zijn ‘de Nederlanders’ met hun schepen maar met één ding bezig: Wanneer komt dat beroemde weergaatje, zodat we naar Nederland kunnen zeilen. Of wordt het eindeloos wachten in Cuxhaven, op dat beroemde weergaatje. Wanneer krijgen we het groene licht van René Vleut uit L’stad? Dat we mogen…..

Maar Cux is nog 70 mijl is 125 km…….

Wij gaan met de ‘Swing’ naar Rendsburg op 1/3 van het Kielerkanaal. Een leuke jachthaven, goed restaurant en beschut. Daar wachten we op het weergaatje en varen dan naar Cuxhafen en vanuit daar de Noordzee op. Een policy die meer NL’ers volgen.

’s Morgens met Jan en Marga nog even palaver gehouden op de steiger. De buienradar maakt overuren. We gooien om 08:45 uur los. Regenjack aan en wij onder de bimini. Ons zon- en regenafdak. Op naar de sluizen van Brunsbüttel.

Deze sluizen hebben bij de NL-zeilers niet zo’n goede naam. Weinig info krijg je, wanneer de sluizen draaien?…… eindeloos wachten. We zullen zien.

De regen viel uiteindelijk mee.

We moesten wel even wachten op een roestig Russisch schip. Intussen cirkelden er zo’n 50 plezierjachten voor de sluis. Meesten Nederlanders en een paar Duitsers. Toen nog een containerschip vanuit de andere kant. Maar na 1 uur en 3 kwartier mochten de plezierboten naar binnen varen. Dus alle 50 jachten vol gas de sluis in, alsof er maar een paar in deze sluis passen. Deze sluis is ruim 300m lang en 42m breed.

Marga had al gebeld met de verenigingshaven in Rendsburg voor 2 ligplaatsen. Door vriendelijke mensen werden we opgewacht en beiden kregen een prima plaats.

Zondag 15 augustus ’21; Maasholm – Strande

 Uit Maasholm vertrokken we om 09:00 uur. De wind? Goed!; 13 knopen, ZW, bezeild en fantastisch weer! Je vaart daar in de Kielervorde. Een groot vaarwater en aan het einde ligt de havenstad Kiel. Vooral op zo’n prachtige dag als vandaag en stralend weer plus een leuk windje…… dan is de Kielervorde wit van de zeiltjes. Groepen Optimistjes en de diverse Olympische klassen waren aan het trainen. We kozen voor  de jachthaven van Strande, naast de Olympische haven van Schilksee. Deze laatste haven heet in de volksmond de Olympische haven van Kiel.

Een prachtige zeiltocht. 2 Rifjes in het grootzeil en de genua vol, of de genua een stukje ingerold. Wind ZW; 15 knopen. Onder de hoger wal…… dan lukt het allemaal wel.

Na ook de laatste tijd zoveel op de motor gevaren: nu maar meteen tanken. 50 Liter diesel ging er in de tank. € 1,70 / liter. Dat is een stevige prijs in Duitsland voor Diesel, maar alles wat met watersport te maken heeft………….

Strande moet het hebben van de toeristen. Badestrand, Ostseebad, Strandhotel, enz. Op het strand heel veel rieten strandstoelen, die vroeger bij ons ook heel veel stonden, maar bij ons nu bijna uitgestorven.

’s Avonds trok er bij ons onweer voorbij. Bij Kiel lazen we over een stevige waterhoos. Er is ander weer op komst!

Vrijdag 13 augustus ’21; Marstral – Maasholm

 Vrijdag de 13^de! Dus vandaag goed opletten……

Naar Maasholm is zo’n 20 mijl, maar onze standaard wind woei er: weinig! ‘s Middags nog een beetje motorsailen. Halverwege de Duitse gastenvlag omhoog.

Op advies van Cees bezochten we Maasholm aan de monding van de Schlei. Een waterloop die zo’n 42 km landinwaarts loopt naar Schleswich. Achteraf gezien hadden we de Schlei op moeten varen. Is een mooie omgeving en volgens mij bevaarbaar voor ons tot Schleswich. Gemiddeld 1,3 km breed en 3m diep.

Maasholm is een klein vissersplaatsje met nu zo’n kleine duizend inwoners. Er is een goed restaurant ‘Störtebeker’. Daar prima en gezellig gegeten met Jan en Marga. Verder een redelijke bakker en een heel klein supermarktje. De camping was vol en vooral toeristen bevolkten het dorpje. Dat is het zo ongeveer. Oh ja, we lagen in een heel grote jachthaven. We bleven hier 2 dagen.

Dit is weer Duitsland, dus andere Coronaregels dan in Scandinavië. Hier weer volop mondkapjes dragen, bij de havenmeester, toiletgebouwen en de winkels. Waren we niet meer gewend.

Donderdag  12 augustus ’21; Lundeborg – Marstral

 Het kleine oude haventje van Lundeborg konden we om 08:30 maar net uit. Behoorlijk volgebouwd. Vandaag maar 20 mijl voor de boeg. We begonnen met 9 knopen wind Z, dus stoer proberen we te kruisen. Lange slag naar de overkant, maar helaas daar maar 7 knopen en hij ruimde ook nog. Dus op het ‘oliezeil’ maar verder.

Op naar de ‘Langelandsbrug’. Een brug waar we ook makkelijk onderdoor kunnen. Het water stroomde behoorlijk onder de brug. En ook nog tegen! Zoals René Vleut het in zijn ‘Vaarwijzer’ verwoordt: “Wind tegen, dan ook stroom tegen”. En omgekeerd ook.

Na de brug naar stuurboord. Toen de genua bij. Grootzeil ook? Neen teveel moeite.

De jachthaven van Marstral heeft veel ligplaatsen. Voldoende vrij. Daarna nog door het dorpje/stadje gewandeld. Oud vissersdorpje met nu zo’n 3.500 inwoners. Leuk oud Deens dorpje, vol met vele houten huisjes, geraniums en stokrozen tegen de huizen aan.

Woensdag 11 augustus ’21; Ballen – Lundeborg

 Vanaf het eiland Samso is het vandaag door de Grote Belt en onder de Grote Beltbrug door naar het zuiden. We hoopten vandaag een westen wind te krijgen, maar bij het vertrek uit Ballen werd het 5 knopen WZW, dus grootzeil + motor aan om toch maar zo’n 6 knopen snelheid te houden. Maar ook nu weer zon!

Om 11:00 een donkere wolk en zelfs een beetje regen. Dat is lang geleden……..

De Grote Beltbrug is een indrukwekkende hangbrug van 18 km lang. De twee pylonen zijn 254m hoog en de kabels zorgen ervoor, dat de brug een vrije grootste overspanning kan hebben van 1,6 km. In juli 1998 werd de brug opengesteld voor het verkeer.

Er zijn 2 vaarroutes onder deze brug door, de westelijke aanbrug met een doorvaarthoogte van 18 meter en onder de grote hangbrug door met 65m. Het topje van onze mast met windmeter en antennes is 17m + een beetje. De westelijke doorvaart geeft wel een kortere doorvaart naar Lundeborg, maar we kiezen toch maar voor de veilige riante 65m doorvaarthoogte.

En om onder de hangbrug door te varen, moeten we wat afvallen en dan kan de gennaker omhoog. Dan is de beslissing voor Rob vrij makkelijk, dus de gennaker erbij gezet. Met bijna 6 knopen snelheid naar de brug toe. Het blijft indrukwekkend om onder zo’n grote en hoge brug door te varen.

Na de brug loeven we op en de wind krimpt, dus dat is maar net te bezeilen. Met 10 knopen wordt het een mooi zeiltochtje naar Lundeborg. De wind ruimt weer wat en dan hebben we het gehad. Zeilen naar beneden en we tuffen het laatste stukje naar de haven.

In 2012 waren we hier ook. Toen eind augustus. Het restaurant waar we toen aten aan de haven was toen bijna leeg en volgende week gaan we sluiten, dan is het seizoen voorbij. Nu ½ augustus, dan kan het toch niet vol zijn? Misvatting. De cirkelvormige haven was helemaal vol. De kleine vierkante havenkom voor het museum…. Daar konden we nog net langszij.

Zaterdag  7 augustus ’21; Hundested – Ballen

 Na 2 dagen Hundested de zeilen gehesen. Er zou nu heel véél wind komen uit het ZO’n en ‘s middags zou de wind weer afnemen. Dus om 07:00 uur voeren we de haven al uit.

Joke had al 2 rifjes in het grootzeil getrokken. Buiten de haven, bleek dit toch iets te voorbarig te zijn, dus toch maar vol tuig.

Met de fokkeloet te loevert voeren we 8 knopen. Dat schiet ten minste op en geen diesel verstoken!

De wind ruimde naar ZZO en om 12:30 uur viel de wind volledig weg. Na een tijdje  kwam er nog een beetje wind, maar niet genoeg om te zeilen. Dus alles naar beneden en op de motor naar de haven van Ballen op het eiland Samso.

We hadden al een plaats gereserveerd in deze haven, dus een plaats hadden we. En Jan en Marga met de ‘Swing’ lagen daar ook, dus gezellig! Dus meteen bij ons aan boord geborreld! En ze hadden al een heerlijke avondmaaltijd, ook voor ons, voorbereid! Gezellig, en dineren op de ‘Swing’.

Ook in Ballen hadden we al eerder gelegen in ons rondje Oostzee in 2021. Een prima en gezellige haven.

De voorspelde wind gaf alleen maar Zuid aan en dat is nu precies de richting die we op moeten. Dus hier maar vier dagen gebivakkeerd. Want woensdag wordt voorspeld: wind west, dus dan kunnen wij mooi naar het zuiden zeilen. Joke heeft hier gewassen, we hebben veel gelezen en met Jan en Marga geborreld en op niveau bijgepraat! Ook niet onbelangrijk.

Dinsdag een stevige wandeling gemaakt naar de hoofdstad Tranebjerg. Bij de haven stond 4km. Dat is te doen. Maar net buiten het dorp een boord met Tranebjerg 5km. Neen, we lopen niet de verkeerde kant op.

Maar mooi weer, dus door de graanvelden naar de hoofdstad van dit eiland. In het eerste restaurant vroeg Joke, kan ik met betaalpas/creditcard betalen? Neen! Bij de volgende drinkgelegenheid gelukkig wel. Maar we hebben alleen koffie en thee. Oké, we zijn gelukkig wel iets gewend.

Het dorpje heeft zo’n 800 inwoners en ze gaan er prat op, dat ze de kortste winkelstraat van Denemarken hebben. Deze is blijkbaar zo kort, dat wij deze winkelstraat gemist hebben……

Gezellig naast de Swing

Donderdag  5 augustus ’21; Torekov – Hundested

Om halfacht voeren we ’s morgens de haven uit. Het wordt eentonig, maar ook nu weer weinig wind. Gelukkig kunnen we de motor bijzetten. Nu een oversteek van Zweden naar Denemarken door het Kattegat. Veel grote vrachtschepen kruisten we onderweg, die van de Noordzee naar de Oostzee varen. De Deense gastenvlag gehesen.

In Hundested waren we in 2012 ook al geweest en hadden nog steeds de stroombetaalkaart van deze haven aan boord met een foto erop, zoals de haven toen was. We herkenden het niet!

Eerst maar even proberen in de oude havenkom. Krap en hartstikke vol. Een ½ uur rustig rondtuffen, maar helaas. Dan maar naar de nieuwe jachthaven. Wel wat verder lopen naar het dorp. Daar echter een ruime box, ook de laatste.

Hundested ligt op het eiland Seeland, waar Kopenhagen ook op ligt. Vroeger een belangrijke vissershaven, tegenwoordig wat minder. Het stadje vonden wij niet heel erg aantrekkelijk, alleen rond de oude haven. Daar hebben we menig consumptie genuttigd. En een gezellige wandeling van de nieuwe jachthaven naar de oude haven.

In Hundested zijn we 2 dagen gebleven, omdat we pas weer wilden vertrekken, als we wind zouden hebben! Dat ‘gemotorboot’ waren we een beetje zat. En het weer zou de volgende dag niet geweldig worden.

Woensdag  4 augustus ’21; Varberg – Torekov

 Om 07:30 voeren we de haven van Varberg uit. De vooruitzichten op wind was weer niet geweldig. Dat wordt vandaag weer de oliemaatschappijen sponseren. Af en toe zeilen en dan weer de motor erbij, om toch tenminste 5 knopen te houden. Maar wel mooi weer!

In Torekov hebben we eerst de dieselvoorraad maar weer aangevuld. 67 liter ging erbij. Nu weer vol met 130 liter. Het brandstofverbruik is nu iets boven de 2 liter/uur. We zijn gewend dat dit 1,8 á 1,9 l/h is. De prijs van de diesel in Zweden is ook niet misselijk:              € 1,95 / liter!

Intussen was het plekje van we bedacht hadden in de haven al door een ander ingepikt. Van de vriendelijke havendame kregen we een prima alternatief, net achter de reddingsboot een heel klein plekje maar het paste precies!

’s Avonds een mooie wandeling door het stadje. Echt van die kleine Scandinavisch huisjes. Boven in het dorp staat de witte kerk. Misschien een mooi uitzicht over het stadje, maar dat viel tegen. Gelukkig hebben we de foto’s nog……

Dinsdag  3 augustus ’21; Göteborg – Varberg

 Na 5 dagen Göteborg namen we afscheid van deze mooie stad. Met een veel positiever gevoel verlieten we de stad, dan toen we kwamen. Nu konden we dat ook beter beoordelen.

Het werd vandaag sailen, maar af en toe ook motorsailen. Het weer bleef stralend. Varberg is een leuk stadje. Toen we naar binnen voeren, dan valt ‘Varberg Vesting’ aan SB het meeste op. Rond 1300 al gebouwd. Ooit van Denemarken en dan weer van Zweden. Tot 1931 was het een Zweedse gevangenis en nu een Bed & Breakfast + museum.

Achter de vesting aan SB ligt het centrum met de oude haven. Aan BB een hele grote jachthaven. Eerst maar eens in de oude haven kijken. Ja hoor, wel als 2^de tegen de kade, maar een prima plek. Heerlijk gewandeld door het dorpje. Een mooi antiek badhuis aan het strand.

Met een mooi uitzicht op onze boot aan de overkant aten we een heerlijk visje aan de haven.

Inmiddels liggen we al in Denemarken, Hundested. Hieronder nieuwe verhalen van Oslo tot Göteborg

Donderdag 29 juli – dinsdag 3 aug ’21; Göteborg

Göteborg. In 2018 waren we daar ook. Toen met de ‘bluePassion’ in de haven van Langedrag. Dat ligt buiten Göteborg op een ½ uurtje met de tram naar het centrum. Nu wilden we in de stad liggen. Er wordt voor het weekend slecht weer voorspeld, dus in een grote stad te liggen in een jachthaven is niet verkeerd. Via dockspot een plekje gereserveerd. Dat was geen verkeerde keuze, want de haven liep vol. Een ieder wil in de stad liggen, zeker als er slecht weer in aantocht is.

Op de motor door Göteborg. Onder de Älvsborgbrug door. Een prachtige hangbrug met een overspanning van ruim 400m en een doorvaarthoogte 45m, dus genoeg voor ons! Geopend in 1966.

De jachthaven Lille Bommen ligt in het centrum. De 4 master ‘Viking’ ligt bij de ingang van de haven. Ook een markant kantoorgebouw met als bijnaam de ‘lipstick’.

Even de weg oversteken en je bent in het centrum. Onze gereserveerde plek is aan de buitenste pier. Prachtig uitzicht op de rivier de Göta älv. Veerponten varen af en aan.

De beloofde storm en regen vielen mee. In het weekend viel vooral ’s nachts de regen, maar overdag prima wandelweer. Wassen – gratis – in de jachthaven staat op het programma en de stad bezichtigen.

Göteborg is een grote stad. Bijna 600.000 inwoners en qua grootte de 2^de stad – na Stockholm – van Zweden. De grootste haven van het land. De oorsprong uit de zeventiende eeuw. Geen bebouwing uit die periode is meer aanwezig, want toen alleen maar houten bebouwing. Wel uit de 18^de eeuw. Göteborg was toen een belangrijke handelsstad door o.a. de Oost-Indische Compagnie. Nu ook veel industrie. Volvo begon hier ooit en de beroemde kogellagers van SKF vonden hier hun oorsprong.

We bezochten het Stadsmuseum van Göteborg, gevestigd in het Oost-Indische Huis uit 1750. Een prachtig gebouw. Ook de Zweden verdienden blijkbaar goed geld met handel met Indië. Interessante collectie bezichtigden we.

Ook een bezoek aan de Göteborgse Dom Kerk uit 1815 is de moeite waard. Deze kerk uit de 19^de eeuw komt vrij modern bij ons over.

Drie jaar geleden kwamen we met de tram naar Göteborg. Toen kwam de stad vrij rommelig bij ons over. Toen een bezoek van maar één middag, nu 5 dagen. Toen was tussen de jachthaven en het centrum één grote bouwput. De doorgaande weg wordt daar ondergronds gemaakt. Maar nu, drie jaar later, nog volop mee bezig. Mijn inschatting: dat duurt nog wel even, voordat deze tunnel klaar is.

De ‘nieuwe’ gebouwen vinden we – qua architectuur – niet geweldig. In Oslo bleef ik moderne gebouwen fotograferen, maar hier niet. Het grootste winkelcentrum ‘Nordstan’ is intussen al bijna 50 jaar oud. Van binnen prachtig: winkelcentrum in Dubai, maar aan de buitenzijde: neen.

In de stad wel heel veel leuke kleine winkels en de oude markthallen de ‘Saluthallen’. Daarin heel veel delicatessenwinkels. Zeker een bezoek waard.

We lazen op internet over veel overlast rond de jachthaven, maar daar hebben wij niets van gemerkt. Een ontspannen sfeer vonden wij.

De eerste jachthaven met ‘veel’ Nederlanders. In Zweden zagen wij veel Noren en Denen en een paar Duitsers. Hier toch wel gemiddeld zo’n 6 NL schepen.

De ‘Vrijheid II’ lag ook in de haven. Joke kende Ineke Pundke en Piet al van Facebook. Beiden minder goed ter been en met hun 40 jaar oude Trintella II varen ze daar al 15 jaar rond vanuit Fehmarn; Duitsland. Heel gezellig mee opgetrokken. Ze weten zoveel over dit gebied.

Ook een NL motorrijder op het terras in de haven. Gezellig om ervaringen uit te wisselen.

Woensdag 28 juli ’21; Gullholmen – Göteborg

 Toch elke keer weer een afweging. Waar gaan we heen. Komend weekend wordt er storm en regen voorspeld. Dan is het wel zinnig om in een jachthaven te liggen. Göteborg komt daarvoor in aanmerking. Daar waren we 3 jaar geleden al. Tenminste in een voorhaven en toen met de tram naar het centrum. Om op deze manier een stad te bezoeken, daar waren we niet kapot van.

Maar slecht weer op komst, dan naar een jachthaven in een grote stad. Dat bedenken meer zeilers. Dus via dockspot.com een plekje gereserveerd in de haven van Göteborg; Lilla Bommen. Dat kost € 5 extra

Dinsdag 27 juli ’21; Fjälbacke – Gullholmen

 Rustig aan vertrekken. Al onze buren waren al weg. Om 10:30 gooien we de trossen los. Wind 7 knopen, later 12 knopen oost. Dan wil zeilen wel, maar ’s middags werd de wind minder, dus de motor er maar bij aan. We bleven niet tussen de eilanden, maar kozen voor de zee. Daar meer wind? Dat viel tegen.

Om 14:00 uur tikten we met de kiel een rots aan. Wel vreemd, want op de kaart stond 3:00 m diep. Doorgetuft naar Gullholmen. De haven: stamp vol. De leukste havens liggen ook hier vol. Aan de buitenzijde tegen heel gezellige Duitsers aan.

Gullholmen, een prachtig authentiek stadje. Uiteraard ook hier allemaal houten huizen.  ’s Avonds gegeten in restaurant ‘Skottarn’ aan de haven. Vis!

Zondag 25 juli ’21; Verdens Ende – Fjälbacke

 Een rustig nachtje op onze ankerplaats in de vissershaven van Verdens Ende. Onze inschatting was, dat op zondagmorgen niet veel vissers zouden gaan uitvaren, maar om 07:00 uur was de visser die gisteravond tot laat nog bezig was met opruimen, alweer bezig was om zich gereed te maken om weer uit te varen.

We hadden geen haast. Om 09:00 het anker op. We visten hiermee meteen een nylon kabel op. Die maar op ons eendendek gedeponeerd, om in de volgende haven in de juiste container te deponeren. Zo’n stuk touw wil je niet in je schroef hebben.

In het logboek lees ik voor deze zondag: motorsailen, volle zeilen, motor erbij, genua in, grootzeil ook maar in…….. Kortom vreselijk mooi weer, maar verrekte weinig wind. Wel een heel mooie omgeving.

Het viel ons op, dat de Noren met hun boten naar huis gaan. Op onze heenreis veel Noren, die naar het zuiden voeren en nu veel die naar het noorden voeren. Hoe druk zal de haven in Fjälbacke zijn?

Druk, maar we hadden een plekje direct aan de buitenzijde van de jachthaven. Dit is voor passanten. Maar binnen een kwartier kregen wij al een zeiljacht langszij en later nog één en vervolgens nog één. Ach, zonder veel wind geen probleem en het waren allen aardige mensen.

We zagen zeiljachtje ‘Libellel’ met een NL-vlag binnen komen. Een kleine H-boot. ’s Avonds kwamen ze een praatje maken. Op een trailer naar Gothenburg en daar het water in. Boot + trailer 2 ton! Maar wel stoer. Niet helemaal onze leeftijd, maar een beetje jonger.

Een leuk dorpje/stadje. Veel rondgelopen. Tot ’s avonds 11:00 uur wordt er nog volop gezwommen. Tja, dan is het ook nog licht!

Zaterdag 24 juli ’21; Oslo – Verdens Ende

 Op vrijdagavond in een Scandinavische jachthaven te liggen is eigenlijk niet zo handig. Begin weekend en toevallig het meest rumoerige motorjacht naast ons…..

Er werd wel wat wind voorspeld, maar te weinig om de zeilen omhoog te hijsen. Dus ‘motorboten’ we de 40 mijl het mooie Oslofjord uit.

Verdens Ende: waren we in 2018 al geweest. Prachtig natuurgebied met afgeronde rotsformaties in zee. Deze jachthaven is gelegen tussen vele rotsen in. Op het hoogste punt een prima restaurant en de antieke vuurkorf die vroeger als lichtbaken gehesen werd.

Mooie omgeving, maar ook erg populair…. Dus is er plaats? Helaas….! Maar midden in de vissershaven ging een jacht weg, die daar voor anker lag. Dat kunnen wij ook doen! We wisten dat de wind vannacht minimaal zal zijn. Ging goed!

Dinsdag 20 juli – zaterdag 24 juli ’21; Oslo

Wat gaan we allemaal bekijken in Oslo? We kiezen voor de jachthaven ‘Aker Brygge Marina’. Aan de gezellige autovrije boulevard, nabij het stadhuis, het centrum en de veerponten.

De jachthaven is perfect, inclusief heerlijk terras waar onze standaardbestelling: 1x Aperol Spritz en 1x pils!

We wilden graag bezoeken:

• Vigeland Park;
• Stadhuis;
• Nobel Vredescentrum;
• Nieuwe opera;
• Maritieme Musea;
• Monument slachtoffers aanslag Breivik.

VIGELAND PARK

De Noorse beeldhouwer Gustav Vigeland leefde van 1869–1943. Gustav werd vooral beroemd door zijn vele beelden in het Frogner Park in Oslo. Het Frogner Park is een ½ km2 park met landhuis, vijvers en dus ook de beelden van Vigeland. Zelfs als je een dag uittrekt voor dit park, kom je tijd tekort.

Vigeland ontwierp 212 bronzen en granieten beelden. De vele kunstwerken beelden allen de mens uit van baby tot oude mensen. Alle op ware grootte. Vooral de menselijke trekjes komen heel goed uit in de beelden. Bv ‘de boze jongen’. Zijn woede straalt van dit beeld af. Stampvoetend, vuisten gebald en zijn gezichtsuitdrukking. Prachtig park.

STADHUIS

Een prominent bakstenen gebouw aan de haven. Twee Noorse architecten ontwierpen het gebouw in 1918. De bouw begon in 1931, maar tijdens de 2^de wereldoorlog werd de bouw stilgelegd. Uiteindelijk in 1950 geopend.

Helaas was het bezichtigen van dit gebouw niet mogelijk. Jammer. Een goede reden om Oslo nog eens te bezoeken.

NOBEL VREDESCENTRUM

We liepen al eens langs dit gebouw. Maar Alfred Nobel was toch een Zweed? Die veel geld verdiende met de uitvinding van dynamiet? Waar zouden we zijn zonder Wikipedia:  Alle Nobelprijzen worden uitgereikt in Stockholm, behalve die voor de vrede…??? Hoe zit dat?

Vooruitziende blik van Alfred. Een prijs voor de vrede kan een politieke lading hebben. Bv Arafat, Kissinger en Sadat kregen deze prijs, maar waren dat nu echte vredesduiven?

In 1900 was Noorwegen een politiek onbelangrijk landje. Had weinig politieke inbreng op wereldtoneel. Nobel dacht: perfect land om die prijs uit te reiken. Men denkt dat dit de reden is, maar Alfred heeft zijn geheim in zijn graf meegenomen.

Dit Vredescentrum geeft een interessant overzicht over deze Nobelprijs. De moeite waard.

OPERAHUIS

In 2008 werd dit gebouw officieel geopend. Gelegen aan het Oslofjord. Alles wit Italiaans marmer en graniet. Een ijsberg die uit het water omhoog steekt. Prachtig uitzicht over het water en de stad. Over het hele dak mag je lopen en skaten. Helaas ook binnen nu niet te bezichtigen.

MARITIEME MUSEA

Met de ferry naar deze locatie. Eerst het FRAM-museum. Hier en overzicht van de vele poolexpedities van de Noren, met als middelpunt het houten 36m lange zeilende poolvaartuig met hulpmotor. Fridtjof Nansen, Noorse poolreiziger was de opdrachtgever en voer in 1893 richting Noordpool. Kwam in het ijs en ging te voet verder. Helaas, ze moesten overwinteren op het ijs en bereikten de Noordpool niet. Daarna deden een hele rij mensen pogingen de Noordpool te bereiken en claimden allen, die als eerste bereikt te hebben. Maar wie?

De zuidpool is meer helder. Daar bereikte de Noor Roald Amundsen als eerste de zuidpool in 1911. En 35 dagen later de Engelsman Robert Falcon Scott, die dus 2^de werd…

Kon-Tiki. Thor Heyerdahl bouwde een vlot van balsahout en voer daarmee 8.000 km over de Grote Oceaan van Z-Amerika (Peru) naar Polynesië. Ook dit vlot met de volledige uitrusting bekeken we. Ook het 2^de ‘schip’ van Thor gemaakt van papyrus, waarmee hij van Marokko naar Barbados zeilde.

Met Noorse maritieme museum vonden we wat minder interessant.

22 July Monument

10 Jaar geleden op 22 juli 2011 vermoordde Breivik in Oslo na een jaren lange voorbereiding met een bom het leven van 8 mensen in een regeringswijk van Oslo en op het eiland Utoya schoot hij 69 mensen dood. Deze 77 doden in Noorwegen zijn nog steeds moeilijk te bevatten in het tolerante Noorwegen. Op de stadsplattegrond van Oslo staat alleen ‘22 July Centre’. De indrukwekkende glasplaat waar alle 77 namen op staan.

Oslo, een prachtige stad met een prettige ontspannen sfeer Met heel veel zorg gepland en gemoderniseerd. De meeste auto’s de stad uitgejaagd. En wat er rijdt is elektrisch. We hebben genoten van deze stad. Gaan we zeker nog eens heen.

De afgelopen 2 weken hebben we flink wat mijlen afgelegd en mooie plaatsen bezocht. Helaas door slecht en weinig internet lopen we schromelijk achter met onze verhalen. Hieronder onze verslagen en wat foto’s van de afgelopen 2 weken. Oslo was fantastisch, daaraan zullen we een apart verhaal wijden met een keuze uit de vele foto’s.

Inmiddels hebben we Oslo verlaten en zijn via Verdens Ende weer beland aan de westkust van Zweden, Fjallbacka.

Dinsdag 20 juli ’21; Tangen (ankerbaai) – Oslo

 Conform de windvoorspelling draait de wind in de loop van de nacht van een comfortabele west naar pal noord. Dus wind tegen. De bimini lekker uit laten staan, de motor aan, anker op en om 08:45 uur voeren we onze baai uit. Ook nu weer prachtig zonovergoten weer.

Het Oslofjord is zo’n 60 mijl lang. En heeft een paar uitlopers. De Noren spreken ook over de Oslofjorden, maar in het Nederlands gewoon Osloflord. De breedte varieert. Op zijn breedst zo’n 25 mijl en nabij Drobak bruto 2 mijl. Bevaarbaar iets meer dan een mijl. Volop ondieptes, dus wel een beetje opletten.

De oever is niet echt een steile fjordenkust, maar veel bossen en nog véél meer kapitale huizen! Met het mooie weer tuften we gewoon rustig naar het noorden.

We voeren op het smalle deel langs het fort nabij Drobak In 1940 hadden de Duitsers het plan om met de splinternieuwe Duitse zware kruiser de Blücher zo’n 1.000 Duitse militairen via het Oslofjord in Noorwegen aan land te zetten. Het Noorse fort Oscarsborg was om historische redenen gerestaureerd en toen het vijandelijke oorlogschip voorbij voer, dacht de commandant van dit antieke fort: laat ik eens op die rode knop drukken. De Blücher ging met 2.200 opvarenden te onder. 830 Man kwamen om het leven. De Duitse aanval op Noorwegen werd hierdoor ernstig vertraagd. De Noorse regering had hierdoor 2 maanden de tijd om alle goudreserves in te pakken en het verzet te organiseren. Dus vanuit een soort openluchtmuseum werd een ½ jaar oud Duitse zware kruiser uitgeschakeld.

Oslo. Welke jachthaven? Liefst nabij het centrum, als dat centrum de moeite waard is. Joke was hier zo’n 15 jaar geleden geweest en ik ongeveer 50 jaar geleden 2x. O.a. met mijn ouders. Noorwegen is sinds die tijd een ander land geworden. Qua natuurschoon gelijk gebleven, maar sinds ze een olie in het Noorse deel van de Atlantische oceaan vonden hebben ze veel geld……. Nu is Noorwegen het Scandinavische Dubai. Later meer daarover.

We kiezen voor de Aker Brygge Marina. Die jachthaven ligt tegen de prachtige splinternieuwe boulevard van Oslo aan. Daar achter het markante stadhuis en het winkelcentrum.

Het zal wel een paar centen kosten, maar dan hebben we hopelijk iets moois. Drijvende vingersteigers voor 2 schepen. Zo breed dat er makkelijk twee en een halve bluePassion in kunnen. Niet gereserveerd, maar tientallen ligplaatsen leeg. Hier gaan we financieel op leeglopen……

Alles prachtig. De boulevard uiteraard autovrij. We ‘moeten’ zoveel bekijken in deze stad: Vigelant park, Munich de Schreeuw, stadhuis, nieuwe opera……… enz. We verwachten nog zeker een week stralend weer. We hebben er zin in.

Maandag 19 juli ’21 ; Grebbestad – Tanger (ankerbaai)

 Nog twee tochtjes en we zijn in Oslo. We vertrekken enthousiast met volle zeilen. Ruime wind, maar de wind wordt minder. In het begin 10 knopen, maar na 2 uur zijn er nog maar 4,5 van over. Dan er maar weer een beetje diesel tegenaan. Om 13:00 uur passeren we de Zweeds – Noorse grens. Geen grenspaaltjes, geen douanehokje, maar……

Na een kwartiertje: “Joke, dat witte motorbootje, waarom vaart die naar dat zeiljacht naast ons? Heeft geen AIS, of staat uit”. Na een kwartiertje vaart dat witte bootje bij het zeiljacht weg en komt recht op ons af. Dichterbij: op de motorboot staat duidelijk: ‘Customs’ ; Douane!

Keurig in het Engels stelden ze ons de geijkte vragen: waar komen jullie vandaan? Doel reis? Heeft u alcohol/sigaretten aan boord? We wisten: per persoon: 2 flessen wijn en 6 kleine blikjes bier. Een keurig dagransoen! Joke tegen de douaneman: “Een beetje wijn voor eigen gebruik”. Hoeveel? 2 pakken wijn…. Oeps, dat is 6 liter wijn…, terwijl 3 liter toegestaan is…..Ik wilde nog toevoegen: maar wel aangebroken pakken…. Maar de customs gingen over op het volgende hoofdstuk: Bent u gevaccineerd tegen Covid? Ja! Ruim 3 maanden geleden, dubbel gevacineerd met Pfizer en we hebben de QR-code in onze telefoon staan. Oh mooi was hun reactie. Maar mogen we aanleggen in Oslo met de huidige Noorse covidmaatregelen? We hebben gemaild met de havenmeester terplaatse, maar nog geen reactie terug.

De douanemeneer: “Wacht maar even we bellen met de politie, die gaan daar nl over”. Binnen 5 minuten: Oké en een goede reis! Pffff dat ging gelukkig goed.

De hamvraag is natuurlijk: hoeveel hebben jullie dan wél aan boord? Ivm de ‘Wet op de privacy’ kunnen we hier geen uitspraken over doen…….

De wind trok ’s middags aan. 20 Knopen west. Oslo is pal noord. Dat loopt wel. Ons doel was de eerste ankerbaai in Noorwegen, maar we zeilden maar een stuk verder. Nu is er goede wind.

Rob vond het een goed idee om vast de kipstukjes voor de salade te bakken. Joke vond het een goed idee om stevig op te loeven en de zeilen aan. Gevolg: helling na ons schip nam ernstig toe, Rob schoof naar lij en de inhoud van de koekenpan (kip) zeilde in de wasbak, waar de bak met afwaswater stond. Helaas, de kip goed onder de kraan en droog gedept. De salade was ’s avonds heerlijk!!!!

Om 17:10 vonden we het genoeg en zochten een goede ankerbaai uit. Nabij het dorpje Tangen. Prachtige baai. Met zo’n 10 zeilboten lagen we daar. Mooie ondergaande zon. Vandaag 42 mijl gemotord en gezeild. Keurig.

Zaterdag 17 juli ’21; Bubacka – Grebbestad

Hieronder onze bijdrage aan ZeilNoord en woord en beeld:

Donderdag 15 juli ’21; Skärhamn – Bubacka

 Naar het noorden tussen de Zweedse scheren door. Wat een prachtig gebied. Heel veel eilanden. Je zou er verdwalen. Joke heeft gelukkig de route in de plotter gezet. Alleen ook nu liet de wind het volledig afweten. Af en toe een beetje wind, maar dan wél vol tegen.

Bij het stadje Lysekil…. Dichte mist! Met volle zon vertrokken, maar nu rolde een dikke deken mist vanuit zee over ons heen. Radar dan maar aan? We keken het nog even aan. Ons plan was om bij het plaatsje Bubacka in een baai te gaan ankeren. Net toen we in de buurt van deze baai aankwamen, trok de mist op.

De baai. Er lagen al zo’n 15 schepen voor anker en ook tegen de rotsen aan geparkeerd. Helemaal achterin de baai gooiden we het anker uit. Wat een rust in zo’n baai. Ach wat spelende kinderen, die heel veel lol hadden. ’s Nachts totale rust.

Deze baai deed mij heel erg denken aan ooit ankeren in één van de vele baaien in Griekenland. Alleen hier word je ’s ochtends niet wakker gemaakt door gemekker van geiten. De temperatuur hier ook zo’n 30 graden. De watertemperatuur wel frisjes voor Griekse begrippen: maar 22 graden. De sup opgepompt en wij beiden in de baai rond gepeddeld. Ging prima met de nieuwe plank!

Ook de bijboot opgepompt. Naar de kant geroeid en de ‘berg’ beklommen. Prachtig uitzicht op onze baai. Joke vanaf de berg gebeld om een foto van haar bergbeklimmer te maken. Uitvergroot werd ik een stip….

Prachtig vaargebied die westkust van Zweden.

Weer aan boord hoorden we nabij onze boot met een stevig Belgisch accent: “Een zeiler met geduld heeft altijd goede wind”. Belgische vrienden waar we op het eiland Anholt naast lagen. Naam schip: ”Vondeling”. Puur toeval. Zo’n 200 mijl verderop kom je elkaar tussen 100’n eilanden weer tegen… Deze slogan hadden we hen in Anholt al aangeleerd…

Dinsdag 13 juli ’21; Skagen – Skärhamn

Op naar Zweden. Om 08:30 vertrokken we uit Skagen. Met alleen het grootzeil omhoog en de motor erbij. Maar buiten de haven, draaide de wind naar Oost en de genua erbij en toen zo’n 4,5 knoop. Voor minder doen we het niet.

Om 11:00 uur trok de wind weer aan en moesten we zelfs een rif zetten. Overstag, want Zweden niet bezeild. Helaas ’s middags viel de wind weer weg, dus rif eruit en motor erbij. Om 13:30 uur de Zweedse kust in zicht. Om 17:00 uur aan de ‘Gasthamn’ aan de kade van Skärhamn. Naast een Zweeds stel.

Het weer….? Prachtig, maar alleen zo weinig wind en daar moeten we het als zeilers wel van hebben. Skärhamn een typische Zweeds stadje. 2 Kleine vissersbootjes en een grote jachthaven. In het dorp vele lege winkelpanden en buiten het stadje een mega supermarkt, waar ze echt alles verkopen. Aan de overzijde is een compleet nieuw vakantieoord gebouwd.

Twee dagen gebleven en onze vakantieplannen geëvalueerd. Wat doen we? Verder naar het noorden. We zijn ‘pas’ op de helft van onze vakantie….. Na een alcoholische versnapering kwam er witte rook uit de schoorsteen. In 4 stappen naar Oslo. Wel rustig aan. Tijd genoeg.

De wasmachines waren gratis…… dus Joke  volop wassen……

Zondag 11 juli ’21; Hals – Skagen

 45 Mijl voor de boeg. De windrichting is WZW en de belofte is ruim 10 knopen. Daar doen we het voor. Het wordt een wisselvallige dag qua windsnelheid. De vaargeul bij Hal naar buiten en toen naar het noorden. Na een uurtje de gennaker omhoog met 15 knopen wind. Met 7 knopen de goede kant op. Maar na 2 uur werd de wind minder en zakte in tot 6 knopen. Op gennaker én de motor erbij, dat werkt niet, dus maar op de genua en grootzeil motorsailen.

Nog zo’n 30 mijl tot Skagen: motor aan, dan weer uit en zeilen. Alle varianten hebben we gehad.

Voor de kust liggen 18 zeeschepen voor anker. Malaise ook in de zeescheepvaart. Ook nog een Italiaans cruiseschip, de ‘Aida-diva’. Ook zoiets heeft onderhoud nodig en het roesten van zo’n schip gaat vanzelf. Nu nog prachtig wit, maar hoe lang nog?

We slalommen tussen deze reuzen door.

De haven van Skagen. Twee opties: De verenigingshaven aan BB en de passantenhaven in het centrum. De laatste heeft geen moorings, maar ankeren met z’n allen en dan kop of kont naar de steiger. Daar zijn wij niet zulke liefhebbers van, dus de verenigingshaven. Helemaal achterin zwaaide een vriendelijke Duitser: hier nog een plekje. Perfect en tegen de kade aan en naast de zwaaiende Duitser, die een Breehorn 41 blijkt te hebben. Breehorn, ontwerp Dick Koopmans, Lelystad en gebouwd in Friesland in Woudsend. Dus weer genoeg te bespreken. Hun zoons kwamen ’s avonds nog een heerlijk gerookt visje brengen.

In Skagen liggen hele grote vissersschepen, die hier worden gebouwd en onderhouden. Een nieuwe kotter de ‘Ruth’ ligt aan de kade. Wat een gigantische vissersboot. Lang 88 m. Zo’n joekel heb ik nog nooit gezien, maar op internet lees ik dat een vissersboot uit Katwijk 145 m lang is……

Vrijdag 9 juli ’21; Anholt – Hals

 Om 06:00 vertrokken. Begint een beetje onze standaard vertrektijd te worden. Heeft ook het voordeel dat je dan vroeg in de volgende haven aankomt, dus een plekje!

Bestemming: Hals. Ons uiteindelijke doel is Oslo, maar of we dat gaan halen? Corona én we hebben nog niemand gesproken die enthousiast is over varen in het Oslofjord. Maar dat maakt het voor ons wél heel bijzonder.

Hals ligt aan de oostzijde van het Limfjord. Dit is een 90 mijl lange verbinding tussen het Kattegat (Hals) en de Noordzee (Thyboron). In 2018 voeren we met de ‘bluePassion’ hier door op de terugweg van onze zeiltocht naar Noorwegen.

De beloofde wind kwam weer eens niet opdagen. Dus 38 mijl op de motor. De ‘bluePassion’ begint meer een motorboot te worden…. In de haven van Hals maar meteen SB uit. 79 Liter diesel getankt en dat komt neer op 1,8 liter diesel/uur. Dat is niet verkeerd!

In Hals vonden we een plaatsje in het eerste havenkommetje aan BB. Intussen kregen we via de marifoon een ‘galewarning’ door met windkracht 7 voor de volgende dag. Het was op dat moment nog windstil, maar dat kan snel veranderen. Onze meteorologe Joke zag dit echter niet op de weerkaarten. Niet op de Bracknell, Windy, Noorse meteo, windfinder. Oké, de barometer daalde wel stevig en veel regen voorspeld. Maar goed, hier liggen we perfect in een mooi hoekje en ’s avonds heerlijk op het terras van het restaurant aan de haven gegeten. We kregen wel een beetje veel op ons bordje. Zelfs de heerlijke garnalen kregen we allebei niet op……..

’s Morgens, wij tegen elkaar: “Hoor jij die storm al?” Neen, alleen maar regen…… Dan draaien we ons maar weer even om. Na een paar fikse regenbuien werd het droog en brak de zon door. ’s Middags ook nog een paar buitjes, maar op het terras aan de haven: Joke een Aperol Spritz en Rob een pilsje.

Dinsdag 6 juli ’21; Hornbaek – Anholt

Anholt is vandaag onze bestemming. Een klein Deens eilandje midden in het Kattegat tussen Zweden en Denemarken in. Blijkbaar zeer populair. Zee, duinen, bossen en blijkbaar ook nog veel gezelligheid. We zullen zien. Voor de zekerheid maar vroeg vertrokken; 06:00 uur.

Neen, niet weer een dag alleen maar op de motor……. Gelukkig om 08:00 uur de zeilen omhoog en de genua uitgeboomd. Dat is weer eens ouderwets zeilen. Om 12.20 toch maar 2 rifjes in het grootzeil. Dikke 20 knopen wind.

Om 14:45 uur in de haven van Anholt. Druk? Ja! We hadden meteen het Vlieland-gevoel. 2 Havenmeesters in rubberboten, die het aanmeren coördineren. Geeft u de lijn maar even aan, dan doe ik hem door de mooring. En met de rubberboot meteen een duwtje de goede kant op. De haven is blijkbaar nooit ‘vol’. Er wordt altijd wel een plekje gevonden. ’s Avonds kwam er nog een carbon-zeilbak van een voet of 70 naar binnen. Kreeg ook nog een plekje.

Naast ons kwam een heel gezellig Belgisch stel. Woonachtig in Denemarken. Hij baggeraar voor Jan de Nul en zij leert huisartsen fatsoenlijk communiceren met hun patiënten. Erg gezellig en leerzaam.

Het eiland Anholt. Ongeveer ½ Vlieland qua oppervlak en 160 inwoners. Vervoer: elektrische golfkarretjes en een paar essentiële auto’s. Een pont dagelijks naar Denemarken en een vliegveld(je). Op dat vliegveld staan een paar vliegtuigjes. Daar loop je gewoon omheen, nix geen hekken of bordjes verboden toegang. We begrepen al snel, waarom het zo’n populair eiland is. De jachthaven grenst aan een prachtig strand. Verder bossen, restaurantjes op de kade, winkeltje, goede voorzieningen én wij hebben stalend weer als bonus.

Woensdag 7 juli. De jachthaven begon rood te kleuren. EK-voetbal: Engeland – Denemarken. Om exact 09:00 uur werden alle Deense(scheeps)toeters al getest. Na de eerste goal voor DK ontplofte de haven. Helaas voor de Denen, daarna werd het erg stil. Met 2-1 lagen ze eruit. De vlaggen konden opgeborgen worden.

Prachtig gefietst en gewandeld over dit schitterende eiland. De NO-punt is niet toegankelijk, natuurgebied, inclusief een strook zee er omheen. In 1977 is dit eiland al Werelderfgoed geworden. Toen al! Ik durf te stellen: een pareltje in het Kattegat.

In Scandinavië staan overal picknicktafels en hier ook in de haven. Daar wordt heel veel gebruik van gemaakt. Ook nog een gigantische gas-BBQ, waar een ½ koe bijna op past. Wij ook meedoen. Doos wijn mee, spiesjes, worstjes en salade. Heel erg gezellig. Je kletst daar met een ieder. Zo lekker dat de voertaal Engels is. En zelfs mijn steenkolenengels verstaan ze. “Hier, proef ff een gegrilde scampi van ons”. Heerlijk én zo gezellig!

Maar …..navigare necesse est……….. Er moet gevaren worden. De weersvoorspelling was ’s morgens wind en ‘s middags niet, dus alweer vroeg vertrekken.

Maandag 5 juli ’21; Malmö – Hornbaek

Om 7:45 uur gooien we de trossen los. We hopen vandaag op een beetje wind. Buiten de haven, grootzeil omhoog en de gennaker. Helaas, 1,5 uur later…….. nog maar 3 knopen snelheid. Gennaker naar beneden en met de genua maar motorsailen. Zo gaan we tenminste weer 6 knopen vooruit.

De Sont op zijn smalst. Aan SB Helsingor en aan BB Helsingborg. Nog best veel veerboten varen nog heen en weer. Voordat de Sontbrug bij Malmö gereed was, was dit  dé verbinding tussen Zweden en Denemarken. We varen om kasteel Kronborg heen en blijven de kust volgen. Aan SB donkere wolken. Onweer? We horen al wat gerommel. Zeilen naar beneden en de motor een beetje harder laten lopen. De eerste de beste haven maar in. Aanleggen in een donderbui, daar hebben we geen zin in.

Hornbaek. Prima haven, maar het begint drukker te worden. Zijn we niet meer gewend. Vijf weken lang hadden we de vrije plaatsen voor het uitzoeken, maar ook hier zijn de vakanties duidelijk begonnen. Vooruit aanleggen. De achterlijnen aan een mooring-boei. Perfect systeem. De donkere onweerswolken verdwenen weer. Visje op de kade gegeten.

’s Nachts rumoer op één van schepen in de buurt. Dat is wél een voordeel van hardhorend te zijn. Rob hoort niets. Alleen Joke had er last van!

Vrijdag 2 juli ’21; Ystad – Malmö

 Na een regenachtige dag in Ystad gebleven te zijn, vertrokken we naar Malmö. Helaas weer weinig wind. De jachthaven in Ystad liep leeg. Bijna alles ging naar het oosten, wij naar het westen! Op de genua en de motor liepen we zo’n 5,5 knopen over de grond. Bewolkt en af en toe een brandend zonnetje.

Niet helemaal duidelijk of we door het Falsterbo-kanaal kunnen. Op onze route scheelt ons dit zo’n 9 mijl motoren…. Het alternatief is om het schiereiland Falsterbo heen. Over dit kanaal kregen we wat tegenstijdige berichten. Hoe vaak draait de brug? Elk uur, of elke 2 uur? Bij de ingang van het kanaal stond een bord, alle even uren.

In 1939 besloot Zweden om dit kanaal te bouwen, omdat de Duitsers volop mijnen aan het leggen waren om het schiereiland heen.

Het kanaal is maar één mijl lang, met halverwege een set keersluizen. Door grote peilverschillen tgv op- en afwaaiing kunnen hier grote stromingen ontstaan. Dus als je met storm door dit kanaal wilt, loop je het risico dat het kanaal gestremd is.

We voeren hier zonder problemen doorheen en moesten een kwartiertje wachten, totdat de dubbele klapbrug open ging.

Toen naar de ‘Bridge’ zoals we deze brug tegenwoordig noemen naar de gelijknamige serie. De brug die Denemarken met Zweden verbindt. 1 Juli 2000 geopend. Totale lengte van de brug is 9 km met als grootste overspanning 490m. tunnel 7 km. 2 miljard euro. Doorvaarthoogte 40m, dus dat moet lukken voor ons. Joke liep bij de opening een ½ marathon over de brug en ik had daar een stagiaire werken bij een Nederlandse aannemer. Die herinneringen haalden we op, toen we onder de brug door zeilden.

Malmö. Welke jachthaven? Even contact opgenomen met het ‘Expertisecentrum Lelystad’; dhr R. Vleut. Zijn advies: de meest noordelijk haven de ‘Dockan Marina’. Een soort IJburg met een prachtige jachthaven tussen een hele nieuwe woonwijk met fraaie appartementsgebouwen, tegen het oude centrum aan.

Malmö. We werden positief verrast door deze stad. Een evenwichtige combi van oude gerestaureerde gebouwen en nieuwbouw. Een gezellige stad met heel weinig verkeer. Hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen is voor mij onduidelijk. Ook de doorgaande wegen om het centrum heen, nauwelijks verkeer. De oversteekplaatsen geven je als voetganger bijna meteen ‘groen licht’. We hebben gevraagd. Ach, alleen als we buiten de stad moeten zijn, nemen we de auto. Mij niet duidelijk, maar zo weinig verkeer geeft je een heel ontspannen sfeer in de stad.

Nabij de jachthaven staat een beroemd markant gebouw: ‘Turning  Torso’ uit 2005. Een wolkenkrabber met 54 verdiepingen, 190m hoog. Kantoren, appartementen en een conferentiecentrum. Na elke 5 verdiepingen is dit blokje om zijn verticale as gedraaid en uiteindelijk is de bovenste verdieping 90 graden gedraaid t.o.v. de begane grond. Heel bijzonder. Bij de bouw de hoogste torenflat van Scandinavië.

Malmö: Hier komen we nog eens terug!

Woensdag 30 juni ’21; Allinge – Ystad (Zweden)

De laatste dag van onze eerste vakantiemaand. Om 07:10 voeren we de haven al uit. 32,5 Mijlen voor de boeg naar Zweden. Vroeg vertrokken, omdat de wind behoorlijk zou aantrekken in de loop van de middag.

Er komt ander weer aan, maar vandaag nog niet. Prachtig zonnig weer en we begonnen met vol tuig, 14 knopen bakstag wind. Dat gaf ons zo’n 6,5 knopen snelheid over de grond.

Een drukke shippinglane (scheepvaartroute), die we moesten oversteken. Even een gaatje opzoeken in deze drukke scheepvaartweg en dan haaks oversteken. De kust van Zweden al in het zicht. De wind trok aan en met een uitschieter naar 28 knopen vonden we het mooi en trokken er maar 2 rifjes in. Als topsnelheid bleken we 9,8 knopen te hebben gevaren. Daar zat wel een knoopje stroom mee bij. Genua vol en met 2 rifjes, dat vaart een stuk comfortabeler.

De haven van Ystad. We waren in 2012 met ons rondje Oostzee, incl St Petersburg, hier ook al geweest. Grote moderne jachthaven. Gezien de slechte weersvoorspelling voor de volgende dag: regen en storm hadden we al ingecalculeerd dat we hier een dagje zouden blijven. De weersvoorspelling klopte. De volgende ochtend regen. Om 13:00 uur een rondje gelopen. De Ystad Skeppshandel is nog steeds nabij de spoorlijn. Een winkel met scheepsbenodigdheden.

De maand juni, die nu achter ons ligt: prachtig zonnig weer met af en toe wat weinig wind. In die maand slechts 1 onweersbui gehad, ’s nachts. Ideaal, toen was het dek weer schoon! Totaal zo’n 600 mijl afgelegd, de noordkust van Duitsland en Bornholm. Nu via Zweden verder naar het Noorden en zien waar we uitkomen.

Dinsdag 29 juni ’21; Christianso – Allinge

Weinig wind, maar een ruime compensatie door de zon. Hoe druk zal de haven van Allinge zijn? Simpel: niet. We namen de havenkom die geheel achterin de haven is. Met oostelijke wind hebben we dan de minste golven in de haven. Gezellig stadje en we moesten inkopen doen. Een grote Netto supermarkt op 100m afstand. Dus met onze vol geladen winkelwagentje naar ons schip gelopen en toen uitladen.

Wandeling langs de kust. Als laatste restaurant: een visrokerij. Ziet er erg goed uit. Een buffet met allemaal verschillende gerookte vissoorten. Vooral naar de gerookte haring waren we benieuwd. Alles meer dan heerlijk! Vooral de vis in een gembersaus. Onbeperkt opscheppen voor één prijs. Dat opscheppen dan maar 2x gedaan. Mocht je in de buurt zijn? Terras op de rotsen, meest noordelijke naast het onderkomen van de loodsdienst. Een echte aanrader.

Maandag 28 juni ’21; Hammerhavn – Christianso

We lazen goede berichten over twee kleine eilandjes ten oosten van Bornholm op zo’n 10 mijl van Bornholm; Christianso en Frederikso. Beide eilandjes zijn samen zo’n ¼ km² groot en zijn gescheiden door een smal stuk water, een sont. Ze met elkaar verbonden met een klassieke gietijzeren draaibrug. Aangrenzend een 100m lange kade, waar plezierboten, zo’n 50 passanten tegenaan kunnen liggen. Daar vlak bij een onbewoond 3^de eiland, wat natuurgebied is.

Zo’n 90 inwoners verblijven er het hele jaar en ’s zomers zo’n 120 mensen op beide eilanden. Er is een basisschool, een huisarts en een tandarts, waar je 4x /jaar terecht kunt……  Een bijzonder eiland, dus de moeite waard denken we.

Vandaag was de wind nog west, dus ideaal om vandaag die kant op te gaan. We konden tegen een Duits jacht aanliggen, dat tegen de kade lag. Perfect, maar toen kwam er nog een Pools jacht met 5 mannen tegen ons aan. Gezellig praatje met deze heren gemaakt, maar we vroegen ons wel af: “Gaat dit een rustige nacht worden?”

Mooie wandeling over het eiland gemaakt. Er is 1 restaurant met een prachtig terras met uitzicht op beide eilanden en de zee. Daar voortreffelijk gegeten. Top! Wat ons betreft een ster waardig.

“De Polen over u”. Zo staat deze nacht nu in ons geheugen. Oké 5 mannen die over onze boot lopen; moet kunnen. Maar in een pakketje boten voor ons, lagen hun Poolse vrienden. De boot naast ons was blijkbaar gezelliger, dus nog meer volk over onze boot. En ’s nachts om 1 uur bedachten ze, dat het nog leuker is om met beide boten naast de onze te liggen. En uiteraard een elektra kabel naar de wal. En dat allemaal over ons voordek heen. De volgende morgen meende een Duits jacht, dat het zinnig is om om 06:00 uur te vertrekken. Marifoon op maximum volume schalde door de haven, alsof het windkracht 8 woei. Om 09:00 uur wilden de mensen naast ons vertrekken, dus wij ook maar weg. Neen, ook wij niet erg uitgeslapen…..

Zondag 27 juni ’21; Hasle – Hammerhavn

Om 10:00 uur vertrokken. Eerst koffie en ontbijtje. Ik lees in het logboek: opnieuw stralend weer! Nu zeilden we langs de kust, waar we gisteren gefietst hebben. We herkenden de kleine haventjes en een nieuwe compleet nieuwe haven nabij Vang. Ziet eruit als een achterhaald project…..

Hammerhavn prachtige haven, met een dubbele breakwater ervoor. Bij de haven staat een afhaalrestaurant en verder faciliteiten voor dagtoeristen. Veel campers. In de haven een stuk of 10 jachten, terwijl er plaats is voor veel meer.

De volgende dag een stevige wandeling naar de resten van het kasteelruïne      Hammershus. Ooit in 1255 gebouwd door de Denen op een 75m hoge berg, direct aan de zee. Later ingenomen door Duitsland en Zweden, maar nu alweer 200 jaar Deens bezit. Het wandelpad vanaf de haven naar deze ruïne is prachtig.

Donderdag 24 juni ’21; Bornholm (Ronne) – Hasle

Na een wandelingetje door Ronne vertrokken we om 10:30uur. Hier hadden we het wel gezien. De genua uitgerold en motorsailend naar het noorden naar de haven van Hasle. Hierover lazen we goede informatie. Na 1,5 uur bereikten we de haven. Een dubbel stel breakwaters (havenpieren) want alle haven aan de westkust krijgen behoorlijk op hun donder als het stormt. De haven van Hasle zou ik met een behoorlijke zeegang nog wel binnen durven te lopen.

Een vriendelijke Nederlandse motorbootvaarder hielp ons bij het aanleggen. Er lag nog één zeiljachtje. Drie keurige havenkommen voor passanten. Wij in kom no 1 met 3 jachten. Verder een prachtig openluchtzwembad, sauna, gratis wasmachine en droger. Een mooie jachthaven. Het enige minpunt: prijsniveau haven Vlieland!

Joke draaide 4 wassen, Rob dek schrobben, samen boodschappen gedaan en Hasle bezichtigd. Wat heerlijk dat een ieder hier perfect Engels spreekt. In de supermarkt vroeg Joke aan een modale huisvrouw: wat is ‘gewone Yoghurt hier in de koeling’. In keurig Engels haar reactie. Ook in restaurants. Maakt het allemaal een stuk makkelijker.

We haalden de vouwfietsen uit onze fietsenkelder op de boot. De route langs de kust naar het noorden moet een prachtige fietsroute zijn. Dat klopte. Door het bos, langs de kust en tussen de akkers door. En het weer? Strak blauw, weinig wind en ruim 20 graden.

Op advies gingen we op zoek naar Jons Kapel. Een kerkje? Geen idee wat we mochten verwachten. Met de fiets zaten we intussen al behoorlijk boven de zeespiegel. Het fietspad hield op. Nu wandelen naar beneden door de tarwevelden. Een gigantische houten trap naar beneden. Uiteindelijk 175 treden. Bij de zee aangekomen bleek er inderdaad een zeer kleine grot te zijn, van een meter of 3 diep en 2 m hoog. Blijkbaar huisde hier ooit een zendeling, maar in welke periode? Dat konden we zelfs in Wikipedia niet ontdekken. We waren niet onder de indruk. Wel van de prachtige rotspartijen en begroeiing.

In het dorpje Vang hebben we heerlijk geluncht aan een piepklein haventje. Een Zweeds flottielje zeiljachten met 40 voeters lag er in, dus blijkbaar diep genoeg. De zelfde weg weer terug gefietst. Prachtig!

Woensdag 22 juni ’21; Glowe – Bornholm (Ronne)

Om 08:00 uur vertrokken. Vandaag een dikke 50 mijl te varen naar het Deense eiland Bornholm. We hopen op voldoende wind, want de 8 knopen die voorspeld worden, wil nog weleens behoorlijk naar boven of naar beneden afwijken. Bornholm met een koers NO en de wind W dus prima. Net ter hoogte van kaap Arcona, de noordpunt van eiland Rügen, ontvangen we via de marifoon een bericht over oefeningen van de kustwacht. Met helicopterinzet. Die zien wel al in het gebied, waar we straks doorheen varen. Op de AIS zagen we de twee grote schepen. We moeten minstens 2 mijl uit hun buurt blijven. Maar als die jongens ff gas geven of een haakse bocht maken, dan zijn ze zo bij je. Wij ruim om dit gebied gevaren, geen probleem.

We kruisten het prachtige Russische dwarsgetuigde opleidingsschip de ‘Mir’. Onder zeil. Indrukwekkend gezicht zo’n 110m staal!

Door deze koerswijzigingen varen we recht op een groot windpark aan. In Duitsland mag je hier – volgens ons – niet doorheen varen en is dit nu Zweeds-, Deens- of Duits gebied? We zitten een beetje op een 3 landenpunt. Via SB er maar langs, tussen Windpark en een ondiepte. Daarna konden we weer afvallen en recht naar Bornholm varen.

De wind intussen wat aangetrokken tot 13 knopen. Mooi windje voor de gennaker. Dat leverde een prachtige snelheid op van 9,4 knopen. Voor ons schip vinden wij dit formidabel! Een Bav’je met code zero erop zeilden we keurig voorbij.

Ronne in zicht. Alle info hierover bekeken. We kozen voor de jachthaven Ronne Norrekas. Geen succes. Vol en een rare indeling van de boxen. Ook de palen staan voor ons te dicht bij elkaar; geen 4m. Dan maar naar de Noordelijke of Zuidelijke haven, eigenlijk voor de veerboten en grote scheepvaart. In de Vaarwijzer staat al: minder geschikte aanlegplaatsen. Klopt! De noordelijke havenkom is de veerhaven. Niet toegestaan om daar aan te leggen. Toen maar naar de zuidelijke kom tegen een betonnen kademuur met grote autobanden. ’s Avonds kwam de havenmeester: € 21. Weinig faciliteiten. Kortom deze haven in Ronne maar overslaan is ons advies.

We besloten om de volgende dag door te varen naar de haven van Hasle.

Dinsdag 21 juni ’21; Kloster – Glowe

Vertrek om 09:30 uur. Uitgezwaaid door de Duitse buren van beide kanten. Meteen grootzeil omhoog. Genua maar niet, want de vaargeul is erg smal. Ik schat zo’n 15m. Voor ons breed genoeg, maar als we de ferry tegenkomen… en die kwam er inderdaad aan. Ging goed.

Nu van het eiland Hiddensee naar het volgende eiland: Rügen. Onze keuze viel op Glowe, zo’n 23 mijl. Om kaap Arkona heen. Dat is de Noordpunt van Rügen. Mooie zeiltocht.

De haven van Glowe. We hoopten dat er voldoende plaats zou zijn. Kloster was gewoon vol en het eiland Rügen is ook zeker een toeristisch trekpleister. Wie schetst onze verbazing: Moderne haven en voor de helft leeg. Alles keurig voor elkaar. Drijvende steigers, modern havengebouw met uitkijktoren.

Gewandeld in Glowe en in een typisch Duits dorpsrestaurant heerlijk vis gegeten.

Zaterdag 19 juni ’21; Darsser Ort – Kloster

Een heel rustige nacht in het prachtige natuurgebied. Vandaag een mooi tochtje (30 mijl) van het eiland Darsser naar het eiland Hiddensee. Ook nu weer weinig wind, maar wel heel veel zon. Even met de gennaker geprobeerd, maar de wind ging wat ruimen en helaas al snel weer naar beneden..…

Dit gebied kenmerkt zich door ondiep water, natuurgebied en heel veel eilanden, waarbij de eilanden Hiddensee en Rügen de grootsten zijn.

Op de kaart zagen we al: smalle betonde vaargeulen en daarbuiten meteen erg ondiep. Voor de zekerheid de zeilen maar gestreken en rustig tuffen naar het haventje van Kloster. Toch zo’n kleine 6 mijl. Vooral als de veerpont ons tegen kwam…. ken net…..

Jachthaventje druk! Wij aan de kade naast een Duits zeiljacht. We hadden hier meteen een soort Vlieland-gevoel. Geen auto’s, mensen met rolkoffertjes die op de veerpont wachten en een watertaxi die met veel geweld komt aanleggen. De volgende morgen oriënteren waar de breedste boxen zijn en loeren wie daar vertrekt. Toen perfecte plek!

Kloster met zo’n 300 inwoners genoemd naar een klooster wat hier ooit stond. Vanaf 1900 werd het eiland beter bereikbaar met een veerboot en daardoor een geliefd vakantieoord. Vooral kunstenaars trokken naar dit kleine vissersdorpje. Leuke kleine prachtig gerestaureerde huisjes en mooi vakwerk huizen. Lokaal bekend: hotel Hitthim. Vakwerk bouw en dit jaar 111 jaren oud.

Wandeling naar de vuurtoren. Warm en die vuurtorens zetten ze ook altijd op het hoogste punt….. Maar grote borden: óók een restaurant. Daar wat drinken. Maar: “Nur bar Geld!” Joke vroeg aan de dame om een glaasje water. Die kwam na enige tijd met één zuinig glaasje water… De vuurtoren bezichtigen: Nur Bar geld….. Terug aan de haven meteen een ½ liter bier en Joke een Aperol Spritz.

Vanmiddag naar het Heimatmuseum. Klein, maar keurig opgezet. Vooral over de vele kunstenaars die hier in de 2ste eeuw gewoond hebben.

Ons verhaal over Darsser Ort voor ZeilNoord Vrijdag 18 juni

Donderdag 17 juni ’21; Kühlungsborn – Warnemunde

Alweer stralend weer! Eerst tanken. Wat zijn deze nieuwe jachthavens ruim. Zeker 3 á 4 scheepslengtes tussen de boxen. In NL houdt dit met 1,5 vaak al op. De prijs van diesel is pittig; € 1,90/l.

Alweer een prachtige zeildag. Met alles: genua, gennaker, veel wind en weinig wind. Uiteraard volop zon! Bimini op?????? Genieten!

Waar gaan aanleggen in Warnemunde. De grote vuurtoren zagen we al van verre. Eerst de Alter Strom op, een voormalige tak van de rivier de Warnow. Daar maar eens proberen. Wel lege boxen aan BB, maar net niet breed genoeg voor ons. Met onze 4m liepen we vast tussen de palen. Vinden we moeilijk in te schatten, als je aan komt varen. Drie boxen geprobeerd, maar helaas. Een drukte van belang. Rondvaartboten liggen allemaal aan SB en moeten ook nog draaien. Neen, dat gaat hem niet worden. Te druk voor ons.

Terug naar de jachthaven naast de Alterstrom. Mazzel, nog 1 box vrij en breed genoeg. Deze jachthaven wordt nu volop uitgebreid. De azobé boulevard wordt verlengd en aantal boxen verdriedubbeld schat ik. Op zijn Duits gründlich aangepakt met hardhout en alle metaal gegalvaniseerd. Een ½ tropisch regenwoud zit daar volgens mij in. Ik zag het stempel van houthandel Wijma uit Kampen in het hout staan. Vroeg aan de mannen: wat betekent dat? Komt uit Afrika, geen idee wat voor soort hout dit is.

Warnemunde heeft 15 km strand voor de deur. Een geliefde aanlegplek voor cruiseschepen. Zo’n 6 mijl naar binnen ligt de havenplaats Rostock. Een drukte van belang.

Toeristen? Zeer velen. Toeristenwinkels, kledingwinkels, restaurants en viskramen. Nu al druk en de schoolvakanties moeten nog beginnen. Ook hier is grijs de meest voorkomende haarkleur……. Neen, wij vinden het te toeristisch en te druk.

Naar de vuurtoren geweest uit 1898, maar gesloten. Heerlijk gegeten aan de Alter Strom. Gezellig gesprek met een Duits echtpaar van onze leeftijd. Ja geboren en getogen in de voormalige DDR. Nu hebben we het zoveel beter. Vroeger wel een beetje Engels op school gehad, maar daarna 30 jaar geen Engels gesproken. Ook Russisch kregen we uiteraard op school, maar ook dat werd zelden gesproken. Heel blij met de huidige welvaart en vrijheid.

Dinsdag 15 juni ’21; Wismar – Kühlungsborn

Om 11:30 vertrokken we uit Wismar. Bezeild meenden we, maar hoe verder we afvielen, hoe meer de wind ruimde naar het oosten en die kant moesten we nu net op…. Prachtig weer, maar weinig wind. Dus er maar weer wat diesel tegenaan gegooid.

Intussen moeten we ook maar weer eens tanken. De laatste keer was in Stavoren. Tanken in Duitsland lukt ons niet erg. In Heiligenhaven met z’n jachthaven van 1.000 schepen: maandag én dinsdag is het tankstation gesloten. Maar vandaag speciaal naar Kühlungsborn. Daar is n.l. een tankstation in de jachthaven. Toen we daar aankwamen: alléén geopend tussen 09:00 uur en 11:00 uur.

We voeren langs de voormalige DDR-kust. Doet ons denken aan de Deense kusten, maar ook aan de kusten van de Baltische Staten. Een groen golvend landschap met huisjes met rode daken. Overal zandstranden met hoge duinen, die afgekalfd zijn door de zee.

De jachthaven van Kühlungsborn is nu 20 jaar oud. Heel ruim opgezet. Drijvende vingersteigers voor twee jachten. Met een dik motorjacht erin kan er nog prima een 4 meter breed jachtje naast. We konden betalen via internet: dockspot.com. Handig, maar je betaalt dan wél € 6 meer dan eenvoudig pinnen in het havenkantoor.

Kühlungsborn is al een oud kuur- en wellness oord. Ook hier op het strand staan nog honderden rieten dubbele strandstoelen. Bij ons in Nederland op het strand alleen nog op oude foto’s van 70 jaar geleden. Met een beetje fantasie herken je hier nog de trieste Oostblok flats, die nu prachtig gerenoveerd zijn.

We blijven hier een dagje om boodschappen te doen en we hadden internet nodig…… Plus er werd weinig wind voorspeld, maar die voorspelling kwam niet uit. ’s Middags ruim 20 knopen.

Maandag 14 juni ’21; Heiligenhafen – Wismar

Om 09:00 uur gooien we de trossen los. Om het natuurgebied heen motorsailen we naar de brug naar het eiland Fehmarn. Doorvaarthoogte 23m. Dat is genoeg voor ons. Zeilen en af en toe motorsailen. Wismar is best een grote stad met bijna 50.000 inwoners.

Drie havenbekkens: Westhafen, Alterhafen en de Wasserwanderrastplatz. Eerst maar eens even de Alterhafen bekijken. Daar voeren we naar binnen. Oude zeilende vaartuigen liggen daar. Vele terrasjes, maar er moet nog wel het e.e.a. gebeuren. Voor een ligplaats terug naar de Westhafen. Een groot cruiseschip ligt aan de ingang van de haven. Daarachter aan BB de verenigingshaven en aan SB achterin prachtige drijvende steigers voor passanten? Ruimte genoeg, dus wij daar aanleggen.

De stad Wismar is de eerste voormalige DDR stad die we nu bezoeken. Historische gebouwen. Drie grote bakstenen Gotische kerken. De Mariakirche vinden we het meest interessant. De oorsprong uit de dertiende eeuw. In de 2^de Wereldoorlog werd Wismar zwaar gebombardeerd, ook al omdat de Dornier vliegtuigfabriek daar stond. In 1945 troffen Brits-Canadese troepen en de Russen elkaar hier.  De stad was zwaar beschadigd, evenals de Mariakirche. In 1960 werden de resten van de kerk opgeblazen, alleen de toren bleef gespaard. Een te belangrijk scheepvaartbaken.

In de DDR-periode had het herstel van de stad geen hoge prioriteit. Wél de industrie. De bestaande werf werd de grootste Russische reparatiewerf van de Oostzee. De enorme loods is nu een scheepvaartbaken!

Heel veel dagjesmensen bezoeken Wismar. Het lukte ons gelukkig een tafeltje in een restaurant buiten te bemachtigen om heerlijk vis te eten.

Een havenmeester zou langskomen tussen 9:00 en 10:00 uur. Toen waren we aan boord. Joke haalde voor ons vertrek de stroomkabel binnen. Er zat een briefje op de stroompaal voor ons, dat we konden betalen in een havenkantoor enige km’s verderop. Gelukkig met ook een mailadres, dus Joke mailde: stuur maar een rekening met jullie IBAN nr. Nog niets gehoord.

Vrijdag 11 juni ’21; Kiel – Heiligenhafen

Om 9:15 uur vertrokken we uit Kiel. Weinig wind voorspeld. René Vleut appte ons nog: let op het schietgebied op jullie route. Staat ook in zijn Vaarwijzer, maar toch heel attent. Toen we in de buurt van het schietgebied kwamen, kreeg de dame via de marifoon van de Kustwacht een schorre keel van al die plezierjachtjes wegjagen uit het schietgebied. Ik zou zeggen: een mooier beweegbaar doel kun je je als marineschip toch niet wensen……?

De Kielervorde halve wind uit met de gennaker omhoog. Rob helemaal in zijn nopjes, maar 2 uur later draaide de wind en er bleven nog maar 3 knopen wind over, dus dieselen.

In Heiligenhafen een gigantische jachthaven met 1.000 ligplaatsen en 5 sterren! €20 voor een nachtje slapen, dus dat valt erg mee. Op Vlieland mag je voor dat geld maar een halve nacht slapen…. Gezellige boulevard met vakantiehuisjes tegen de jachthaven aan en een mooi natuurgebied Graswarder, waar we gewandeld hebben. Het stadje een drukte van belang. Mooie vakwerk huisjes en in het midden de mooie Stadtkirche met een oorsprong uit 1250. Graag hadden we de kerk van binnen gezien, maar helaas gesloten.

Hier 2 dagen gebleven. Windkracht 6 lieten we maar even aan ons voorbij gaan. Ondanks zoveel wind, hier een strak blauwe lucht en tussen de middag sushi als lunch.

Woensdag 9 juni ’21; Rendsburg – Kiel

Uitgerust in Rendsburg. Blijft een mooie tussenstop. We varen langs twee grote scheepswerven, waar nu megajachten worden gebouwd. In Rendsburg de Nobiskrug werf en aan de overkant de nog grotere werf van Lürssen met grote overdekte droogdokken, waar jachten tot 100 m kunnen worden gebouwd.

Het Nord-Oostzeekanaal of Kielerkanaal is bijna 100 km lang. In 1895 werd de eerste versie in gebruik genomen. Nu behoort het tot de drukst bevaren kanalen in de wereld. Het is ook nog een toeristische attractie met een 100 km lang fietspad langs het kanaal en bijzondere bruggen. Bij Rendsburg loopt er een 68m hoge spoorbrug uit 1913 over het kanaal, met daaronder een zweefbrug. Een soort gondel voor voetgangers en fietsers. Maar in 2016 voer er een vrachtschip tegenaan en die beschadigde de zweefbrug onherstelbaar.

Aan de Oostzee zijde van het kanaal zijn de sluizen van Holtenau. Heeft ook qua wachttijden en bedrijfszekerheid geen goede naam, maar ook hier werden we keurig te woord gestaan via de marifoon. Kwartiertje wachten en met 3 jachten lagen we 20 minuten later in de Oostzee. Stuurboord uit naar Kiel.

Die stad wilden we ook weleens bekijken. We meerden af in de jachthaven Blücherbrücke aan SB aan de zeer gezellige boulevard van Kiel. Een groot Cruiseschip lag aan de kade en diverse ferry’s kwamen aan en vertrokken weer. Het lijkt weer zoals vóór de Coronatijd!

Tegenover ons een hippe beachclub. Daar ’s middags maar even wat gaan drinken met uitzicht op de bluePassion. Het terras is – heel romantisch – een zandbak met van die lage houten strandstoelen en alles in de volle zon! Neen, daar zijn we tegenwoordig te  stram en niet meer hip genoeg voor. Dus na één drankje hadden we het gezien en gingen terug naar ons eigen terras op de bluePassion.

Door Kiel gewandeld, maar we waren niet onder de indruk van deze stad. Veel nieuwbouw uit de naoorlogse jaren.