Zeiltocht rond Bergen en meer

Maandag 2 juli ’18 ; Bakkasund – Hjellestad

Nog steeds prachtig weer. Wat een genot. Ook Karienke en David hebben hun zeilpakken nog steeds niet gebruikt. Ik zeil nu al 4 dagen in korte broek en T-shirt. En dat in Noorwegen. Soms een trui er over aan en uiteraard, onder het zeilen, allemaal ‘always’ een reddingsvest…….

Het valt ons op: ook Noren hebben altijd een reddingsvest aan. Bv in zwembroek maar wél met reddingsvest aan! En het duurt gewoon een dag, voordat de Noren echt ‘ontdooid’ zijn. ’s Morgens gezellig gekletst met mensen, waar je gisten nog over struikelde, maar helemaal niets zeiden……

Het plan was om naar Hjellestad te zeilen, naar een nieuwe marina. Vertrek om 11:45 uur. Prachtige zeiltochtje. Mooie huizen langs de oever. Hier staat voor een kapitaal aan vastgoed!

De navigatie. Volgens de plotter heb je de goede koers te pakken en dan zie je, dat je recht op een eiland afkoerst. Daar moet toch een doorgang zijn. Kom je dichterbij op een kleine mijl afstand, dan zie je ineens de doorgang. Geen wonder, dat elk bootje, groter dan een bijboot, een radar heeft. Met een beetje mist, zou je hier zo verdwalen….

In de nieuwe marina aangelegd. Zoals gebruikelijk, geen havenmeester te ontdekken. Wel een verkoopsteiger voor nieuwe motorboten en Elan zeiljachten. Maar alles gesloten…. De haven ligt wél op lagerwal en het tocht behoorlijk. De watertemperatuur is 15 graden…. Dus een uiterst frisse wind.

We besloten uit te wijken naar de haven om de hoek. Daar lagen we afgelopen week ook, bij de zeilvereniging van Bergen. Heerlijk beschut. Ook heel dicht bij de luchthaven van Bergen, wasmachine, kortom helemaal top.

’s Avonds op verzoek van de kleinkids pizza’s van dr Oetker. Zijn goed binnen te houden…. De ervaring leerde; twee pizza’s boven elkaar in de oven, dat werkt niet. Oké, dan maar stuk voor stuk in de oven, we hebben de tijd…

In de jachthaven lagen nogal wat schepen, die net terug kwamen van de zeilwedstrijd Bergen – Shetlandeilanden – Bergen. Leuk om hun ervaringen te horen.

Dinsdag om 17:30 uur vliegen onze opstappers terug naar Nederland. Joke intussen vier wassen gedraaid. Inclusief alles aan de zeereling en in de droogtrommel. En wat ons vooral aanspreekt: alles hier gratis! Waar je in NL al snel € 5 per wasbeurtje betaalt, zit het hier bij het havengeld in….. En het havengeld is hier ook redelijk: voor een nachtje € 25. Incl water, stroom, douches en dus ook wassen, uiteraard met waspoeder van de jachthaven….

Wat hier in Noorwegen echter schaars is: havenmeesters m/v. Oké na 3 weken Noorwegen één ontmoet in Bakkasund. Hier in de verenigingshaven moesten we ook weer via internet betalen. Maar enige controle? Niets. Joke had de vorige keer in deze haven per ongeluk voor 2 nachten betaald, terwijl we maar één nacht gebleven waren. Oké, dan betalen we nu maar voor één nachtje minder… Geen probleem, geen controle… Vandaag de eerste buitenboordmotor gezien met een hangslot eraan…. Als we Noren in de jachthaven aan boord zien komen, dan zien we hun schuifluik eenvoudig open trekken. Niets hier op slot. Heerlijk als je zo kunt leven……..

Met een taxi vertrokken David, Karienke, Julian en Tobias de volgende dag dinsdag 3 juli om 15:00 uur naar de luchthaven. Wat een fantastische week hebben we met z’n zessen gehad. Wat een fantastische weer. De zon van de Middellandse zee, maar de temperatuur wel wat lager. Zwemmen? Alleen David was zo stoer, maar die duikt ook in Kazachstan in een wak in het ijs……

De taxi keurig op tijd. Zes uur later waren ze alweer in de Gondel in Lelystad.

En wij? Eerst maar een glaasje wijn genomen. Want onze wijnvoorraad bij de schroefas moet wél op. De pakken van 3 liter heerlijke Merlot, die we bij ons hebben kosten bij de Aldi in Lelystad een kleine € 10. Hier een dikke € 40…… Dus die moet wél op…..

En wat gaan we doen? Welke kant op. De aantekeningen van René Vleut er weer bij genomen. Komende week mooi weer en de wind uit west tot noord. Oké, dan de Hardangerfjord in. Met westenwind kunnen we in dat fjord misschien wel een beetje zeilen, hoewel Jelle voorspelde al: in de fjorden alleen met een oliezeil……

Woensdag hebben we grote schoonmaak gehouden. Het voordeel van hier nergens een havenmeester is, de boot lekker afspoelen met zoet water. Dat was wel nodig, want zeewater gespetterd op het dek en dan de zon erop….. dat wil wel.

Zondag 1 juli ’18 ; Kvalvag – Bakkasund

Zondagmorgen in Kvalvag. Rust & stilte. De kids sliepen uit tot 9:00 uur. De bimini uitgeklapt en heerlijk ontbijten in de kuip. De volwassenen namen nog maar een extra kopje koffie en de kinderen met waterpistolen op de kant spelen. Om 12:00 uur voeren we het zeegat uit…

Eerste stuk voor de wind. Met nog geen 9 knopen wind schiet dat niet echt op, dus de Yanmar erbij aan. Het prachtige uitzicht is moeilijk te beschrijven. Eilanden, waar overal wel een huisje op staat. Prachtige natuur, maar ook hier vreselijk veel visfarms.

Hier varen we langs de buitenste eilanden van Noorwegen. Tussen de eilanden door, zien we de Atlantische Oceaan. Hier kan het best spoken, maar vandaag gelukkig niet.

Zeilen- en motorzeilen tussen de vele eilanden door. Als je zou moeten navigeren zonder een plotter, dan is dat geen eenvoudige zaak. Om 14:15 uur aangelegd in Bakkasund. Op een schiereiland staat een keurige supermarkt en daar omheen drijvende steigers. Alles keurig voor elkaar. De supermarkt voor Noorse begrippen hypermodern; op zondag zowaar open. En de boys zagen al kinderen met een ijsje lopen….

De Noren, best wel een vriendelijk volkje. Maar op de steiger een lijntje aanpakken, als je aan komt varen? Neen, dat zit er niet in. Een sociaal praatje maken? Oké, na een uurtje of twee…, dan komen ze een beetje los. De uitzonderingen daargelaten….

David, Julian en Tobias werden er op uit gestuurd met bijboot om voor het diner grote vissen te gaan vangen. Het schepnet is groot genoeg, daar ligt het niet aan. Na een half uur ‘intensief’ vissen, helaas…… Ik stond al klaar met een grote koekenpan…

Dus plan ‘B’….. Even later kwam er een sportvisser aanvaren. Wij: “Iets gevangen?” Ze hielden een hele grote vis omhoog. David en ik daarop af. Heel aardige mensen. Ze vroegen, willen jullie een paar visjes? We kregen 3 joekels van zo’n 50 cm lang. Iets van kabeljauw. “Wij hebben wél een paar blikjes Heineken voor jullie gevangen…” was onze reactie op hun gift. Het bleken Litouwers te zijn uit Kleipeda, die al 8 jaar in Noorwegen wonen. Wij met de ‘bluePassion’ waren daar 6 jaar geleden, dus een gezellig gesprek.

Joke de drie vissen schoongemaakt. Iets van witvis, kabeljauw…….. op de Cobb heerlijk alle drie gegrilld… Smullen! Verser kan het niet.

Zaterdag 30 juni ’18 ; Kolbeinshamn – Kvalvag

Om 11:30 vertrokken. Weinig wind. Bakstag wind en 8 knopen wind. Na een enthousiaste zeilpoging toch de motor er maar bij aangezet. We voeren vlak langs een visfarm. De visjes werden net gevoerd. Door een drijvende slang gaat het vissenvoer naar het midden van het cirkelvormige bassin en daar met een soort tuinsproeier spuit het voer in het rond. En de zalmen maar springen naar het voer.

De visfarms bestaan uit vele ronde drijvende ‘kooien’, die in de zee verankerd liggen en waar vissen in opgekweekt worden. Dit is een soort drijvende ring met een diameter van zo’n 100 meter waar verticaal netten onder hangen en  boven de bodem een afsluitend net. Dus een met netten afgesloten stukje zee, waar bv zalmen in worden opgekweekt. Hoe sneller de zalmen groeien, hoe meer winst. En als de ‘juiste’ hormonen ook nog eens worden toegevoegd, dan is het helemaal bingo.

De grootste leverancier wereldwijd van dit vissenvoer is de Nederlandse firma Nutreco en dat is weer een stukje van SVH. En SHV is weer van de familie Fenter van Vlissingen. En die varen hier rond met hun mega zeiljacht en zo is de cirkel weer aardig rond….

Geen idee, of de echte Noorse (wilde?)zalm nu uit zo’n kweekkooi komt, of toch uit de open zee wordt opgevist.

De wind begon rustig. Maar wéér kruisen = wél zeilen! Dus bij 18 knopen wind toch maar rif in grootzeil getrokken. Prachtig door de golven heen! We moesten om een ‘kaap’ heen. Daar toch wat schuimkoppen. Dan trekken we nu rif no. 2 er ook maar in. En de kleinkinderen? Waren heel erg druk bezig om in de kajuit een hut te bouwen. Mogen we nog een slaapzak gebruiken? Prima, wij zijn aan het zeilen. David genoot als echte zeiler…. We zeilden intussen wel – bijna –  op de Atlantische oceaan! Nog ff doorzeilen en we zitten op de Shetlandeilanden.

Onder een hoge brug door van 30 meter, voeren we door een smalle doorgang, de haven van Kvalvag binnen. De dames hadden deze mooie aanlegplaats ontdekt. Heel klein haventje. We lagen aan de kade achter een vissersboot. Op de kade, zittafels en stroom en een brievenbus om het havengeld in te doen. We waren alweer de enige plezierboot.

Het dorp. Helaas toch wat vervallen pakhuizen aan de kade. Van een local hoorden we: hier wonen nog 20 inwoners, die leven van de visserij (visfarms) en de olie-industrie. We bezochten de begraafplaats met graven vanaf ongeveer 1850.

Vrijdag 29 juni ’18 ; Godoysund – Kolbeinshamn

Zo rustig als we gingen slapen, zo werden we ook wakker. Stilte en rust in onze eigen baai, voor anker…. Perfect ontbijtje met gebakken eieren met spek. Nog ff met de bijboot een rondje met de kleinkids.

Alweer mazzel. Zon en een leuk windje. Van 12 tot 20 knopen wind. Prachtig kruisen tussen de eilanden door. Wat een vaargebied!

Kolbeinshamn zag er in de havengids leuk uit. Daar gaan we naar toe. Een swimming beach en een drijvend café. Dat zagen we wel zitten, maar de havengids is van 2012 en helaas het zwemstrandje was er niet meer en het drijvende café ook niet. Nu is het de ‘basis’ van vele boten voor de visfarms.

Wél prachtige drijvende pontons, met stroom en op de kade ook nog een slang met drinkwater. Ook hier ontbrak een havenmeester, of enige betaalmogelijkheid. Prima locatie dus…..

Hele mooie (2de?) huizen om deze baai heen gebouwd. Een mooie wandeling gemaakt. David ging na de wandeling heel stoer zwemmen, als enige. Na het eten, de vouwfietsjes op de kade. David en Karienke op de fiets naar de supermarkt. Maar 3 km, maar wel bergje op en bergje af…… Ze kwamen met heel veel boodschappen terug! En opa en oma waren ‘druk’ met oppassen op de kleinkinderen. Ach, die sliepen meteen….

Donderdag 28 juni ’18 ; Hjellestad – Godoysund

Opstaan met z’n 6’n duurt wel wat langer dan wij met z’n tweeën. Ontbijten, een stukje roeien met onze opblaas-bijboot met de kleinkinderen; ‘baby-bluePassion’. De dames hebben verzonnen: Zeilen naar een hotel, waar je kunt aanleggen en dan ’s morgens ontbijt in een houten hutje aan het water. Strak plan, maar de telefoonlijn naar het  hotel gaf ..… helaas. De lokale VVV gebeld…. Hotel gesloten!

Prachtige zeiltocht door de Noorse scheren. Wind en volop zon! De dames hadden weer een route uitgekozen pal tegen de wind in, maar kruisen; dat is pas echt zeilen!

Ook hier weer een smalle doorgang tussen rotsen door. Zachtjes op de motor voorwaarts. Eenmaal binnen, aan stuurboord het hotel. Inderdaad volop dichtgetimmerd…… Maar iets verderop aan bakboord een perfecte ‘lege’ privé-baai. Dus wij ons vooranker daar laten vallen.

David en Julian voeren met een lange lijn,  met onze bijboot, naar de kant, om de achterkant van ons schip aan een boom te knopen.

Daar lagen we in onze eigen ‘fjord’ in Noorwegen. Pilsje/wijntje in de hand. Heel langzaam ging de zon onder en we genoten volop! Dit is ons echte ‘Noorwegengevoel’. Samen, met kinderen en kleinkinderen genieten.

Woensdag 27 juni ’18 ; Bakervagen – Hjellestad

Prachtig weer. Onze Yanmar-dieselmotor: starten en lopen! Onder de brug door naar een dieselpomp. Zeil omhoog en een prachtige zeiltocht. 9 Knopen wind. Een prima begin voor de kleinkinderen. De kids vinden het prachtig, maar vooral het ‘binnen’ spelen……

De jachthaven in Hjellestad. De zeilen naar beneden en door een uiterst smalle doorgang, tussen rotsen door, naar binnen. Verrek, er staat ook een stalen staak precies midden in de doorgang. Moeten we daar aan stuurboord of aan bakboord langs? We kozen voor stuurboord. Heel zachtjes varen met één oog op de dieptemeter. 5 Meter diep…..

De verenigingshaven van de zeilvereniging Bergen. Alles dik voor elkaar! Drijvende vingersteigers. Een grote groep kinderen kregen zeilles. Toen we langs een groep kinderen liepen, stapte één meisje naar voren en zei: “Ik hoor dat jullie ook Nederlands spreken. Wij wonen hier al lang en nog twee jongetjes in deze groep spreken ook Nederlands”. Je komt ze ook overal tegen…

Maandag 25 juni ’18 ; Strusshamn – Bakervagen Florvig

Om 08:00 uur belde Joke met dhr Yanmar, nabij Bergen. Vriendelijke man. Kom met jullie schip hier maar ff heen. 5 Mijl varen, dus dat ging snel. En de motor startte vanmorgen uiteraard perfect……

Fijn dat een ieder hier prima Engels spreekt. Jong en oud, van het meisje in de supermarkt tot alle mensen van de Yanmar dealer.

De monteur kwam tot de conclusie: nieuwe startmotor met de solenoïde erop… Bestellen in Oslo en als ze die daar niet hebben, bestellen we gewoon bij Yanmar Europa. En waar zitten die? In Almere, industrieterrein De Vaart. Honderden  keren langs gereden…….. En hoe lang moet dat duren? Morgen is een nieuwe uit Nederland hier in Noorwegen…… Klinkt goed!

Oké 500 piek. Zoals ik vroeger al tegen mijn kinderen zei: “Waarom kies je niet voor sjoelen als sport, ipv zeilen?”. Dasz een stuk goedkoper…!”.

Om 6 uur ’s avond stopte er een taxi voor de boot. David en Karienke met hun kinderen, Julian en Tobias. Die gaan ons een week aan boord vergezellen. I.p.v. met z’n tweeën aan boord, nu met z’n zessen. Stofzuigerzakken mee, Tony’s Chocolonely, chocoladevlokken, chocopasta, enz. Alles heeft z’n plek aan boord weer gevonden.

De ‘bluePassion’ voor de kids ’s nachts maar wat extra ‘donker’ gemaakt, want om 11:00 uur ’s avonds gaat de zon pas onder en om 4:00 uur komt hij weer op…. Maar ’s morgens bleven de kinderen keurig slapen tot halfnegen….

Ontbijten met z’n allen en toen wandelen naar de bushalte. Dagje Bergen stond op het programma. Prachtig zonnig weer. Dat hadden ze voor de hele week beloofd. Voor de zekerheid nog even naar Yanmar Almere gebeld. Is de startmotor echt gisteren door jullie verstuurd? Ja hoor, gisteren met de expresservice naar jullie toe…… en komt vanmiddag bij jullie aan. We zijn benieuwd…

Het weer. Onze eerste week in Noorwegen hadden we een mooie tocht, maar het weer beslist niet! Elke dag toch wel een paar buitjes. Tja in Bergen valt per jaar gemiddeld 2,25 m neerslag en is daarmee de stad van Europa met de meeste neerslag. In Nederland valt ‘maar’ 75 cm regen per jaar……….

Bergen is een mooie Noorse stad. De twee na grootste na Oslo. Bijna 300.000 inwoners, maar wel gebouwd tussen zeven bergen in. De stad is zo’n 20 x 20 km groot. Voor de toeristen is de baai Vagen hét centrum. De mooie houten huizen, vroeger pakhuizen, rond deze haven gesitueerd.

In 1944 voer de Nederlandse vissersboot de ‘Voorbode’, in beslag genomen door de Duitsers, de haven van Bergen binnen met 124 ton explosieven aan boord. Ten gevolge van zelfontbranding ontplofte de hele zooi. Een mooi stukje vuurwerk precies op Hitler zijn verjaardag….. maar er kwamen wel 158 burgers bij om het leven en bijna 5.000 gewonden. Half Bergen werd verwoest en het anker van de ‘Voorbode’ werd later gevonden op één van de bergen van Bergen op een hoogte van ruim 400 m……

Wat een toeristen…. Een hoog gehalte aan ‘bejaarden’ die vanaf de cruiseschepen komen. Alle kleuren van de regenboog. Zelf hadden we ervoor gekozen om hier maar niet met de ‘bluePassion’ aan de kade van Bergen te gaan liggen. Een zeer rumoerige plek, qua herrie en golfslag.

Wel een paar grote zeil- en motorjachten aan de kade. Altijd leuk om te zien. Onze favoriet: de ‘Tulip’ uit Sneek. Een prachtig alu zeiljacht van ruim 26 meter met een hefkiel die het jacht een diepte kan geven van 3,20 m tot 5,10 m. Eigenaar: de familie Fenter van Vlissingen.  Gebouwd bij KM Yachtbuilders, Makkum. Als ik later groot ben………

Bij terugkomst in de haven, lag er al een pakketje van Yanmar uit Almere bij ons aan boord. De nieuwe startmotor……. Ruim een dag na bestellen keurig afgeleverd in Noorwegen.

De volgende dag monteerde Bo André in een klein uurtje de nieuwe startmotor. Nu weer starten en lopen…. Een hele geruststelling. Daarna uiteraard koffie en hij vroeg of we hun ‘botenfabriek’ even wilden zien.

Ja! Er worden in Noorwegen nog maar op twee locaties seriematig pleziermotorboten gebouwd. Hier de Viknes motorkruisers. Een snelle zeer zeewaardige motorkruiser met vele paarden in het vooronder……. Zo’n 70 boten worden er per jaar gebouwd. Een interessante excursie.

Julian, 7 jaar, vermaakte zich uitstekend op onze vouwfiets. Zadel helemaal laag, zodat de zadelpen onder de vouwfiets uitsteekt.

Zaterdag 23 juni ’18 ; Leirvik – Strusshamn

In Leirvik voor de zekerheid toch maar even uitgeslapen. Miezerige dag volgens het weerbericht en qua neerslag is het meestal erger, dan dat er voorspeld wordt…..

Motor starten…….. shit hij doet het niet. Startmotor draait niet rond. Maar al enig vooroverleg gepleegd met onze hulplijn Jordy in Brazilië.. Volgens hem is het de solenoïde, die op de startmotor zit. Een soort relais, die de startmotor zijn stroom geeft. Met een nylon hamer er maar een tikkie op gegeven en ja hoor….. lopen…. Maar volgens Jordy zouden de symptomen van deze kwaal wel eens progressief kunnen zijn…. Dus toch in Bergen mijnheer of mevrouw Yanmar maar even raadplegen. Maar de motor deed het tenminste weer…. Maar voor hoe lang?

Zaterdag, dus ‘druk’ op het water. Ach een beetje regen, daar ligt de gemiddelde Noor niet wakker van. Zeiljack aan en varen….. Wat een huizen langs het water.

Waar gaan liggen? In de stad zelf? Dat is schommelen en herrie. Dan maar op een eilandje vlak bij Bergen, Strusshamn, wat een Noor ons had geadviseerd? Doen we. Er kwam meteen een muziekkorps langs. In het kader van Midsummerfeest. Een serieus korps, maar allen gewoon in hun burgerkloffie. Nog geen geld voor een korpsuniform?

Nog even volop een Yanmar-dealer trachtten te bereiken in NL en in Noorwegen, maar zaterdagmiddag, wat dacht jezelf? Maandagmorgen om 8:00 uur bent u de eerste…….

Maar eerst de zondag nog in Strusshamn. Het dorp heeft een school, een kerk, een supermarkt (dicht) en een chinees restaurant. Geen gezelligheid….

De Volvo-oceanracers naderden de finish in Scheveningen. Wij geen WIFI in de haven, dus onze mobile telefoons maakten overuren… Ff een hotspot maken van onze mobiele telefoon en dan kunnen we tenminste op onze laptop kijken. Wat een spanning. Gaat Bouwe net voor de finish het weer ‘maken’? Veel app’n met zeilvrienden, die ook de race volgden. ‘Nu moet AKZO overstag, anders overzeilen ze de boei…..!!! Ach de beste stuurlui zitten in Noorwegen……

Helaas AKZO werd 2de en Bouwe 4de, dus Dongfeng met Carolijn Brouwer werd de grote winnaar… Wat een zeilwedstrijd!

En Max ook nog 2de…. Wat zijn we toch goed……

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *