Maandag 13 augustus 2018 ; Thyberon – Vlieland
Om 08:30 ging de wekker. 233 Mijl voor de boeg. Dat is zo rechtstreeks gemeten, dus dat worden meer mijlen. Toch zo’n kleine 450 km. De jongelui van de ‘Synergie’ vertelden ons, dat ze in een boog naar het westen gingen varen. Hoogte houden…., want als de wind dinsdag gaat krimpen…….. Dat lijkt ons ook een strak plan!
We moesten eerst nog even tanken! De Shell pomp aan de haven en betalen met creditcard. Aanleggen bij de pomp met 15 knopen wind en met een extra uitdaging: Een vissersboot ligt precies voor het tankstation afgemeerd. Het lukte allemaal net…. Slang uitgerold… edoch, geen druppetje diesel! De gebruiksaanwijzing van de pomp, betalen met creditcard, stond er uiteraard op de pomp in perfect Deens op….. Joke bellen met de haven. We sturen wel een mannetje. Maar we willen nu vertrekken…. Na een kwartiertje kwam er een ‘mannetje’. Hier staat toch, in het Deens, als allerlaatste nog op de knop linksboven drukken…. Oké! 89 liter getankt. 1,8 l/uur en dat is niet verkeerd!
10:00 Uur. Miezer tot regen. 15 – 20 knopen wind. Eigenlijk geen weer voor bejaarden om te vertrekken……. Achter een Urker kotter aan het zeegat uit. Shit, zijn maatje komt ook ineens de hoek omzeilen. Ging allemaal goed. Tja, de Urkers waren op zondag, gisteren, uiteraard nog op Urk en om 24:00 uur, maandagmorgen, met z’n allen in de Mercedes en ff scheuren naar Thyberon…, 830 km… En dan weer een weekje vissen.
Het zeil omhoog en op de motor naar buiten, achter de Urkers aan. De genua erbij en met OZO naar het zuiden. Dat liep wel. Met zo’n 6 knopen over de grond, maar met ruim 7 door het water. Getijdestroming?
We zijn niet van die mensen, die doen aan 4 uur op / 4 uur af. Meer van: jij nu ff pitten? Ik maak je wel wakker als ik je nodig hebt en dan wisselen we wel. De ‘Synergie’, een ‘Breehorn 37’ bleef zo’n 3 mijl linksachter ons varen. Bij vertrek had ik voor de gein gezegd: “We wachten wel op jullie voor de haveningang van Vlieland. Dit nemen ze toch niet serieus? Want Rob serieus nemen……..
De dag… Even een heel klein zonnetje, een bui, een miezerbui, maar de wind bleef oost. Prima dus.
De nacht… De wind (oost), werd minder en viel uiteindelijk helemaal weg. Joke de klapperende genua ingerold en het ‘oliezeil’ maar gehesen, de motor aan…. Rob sliep. Niets van meegekregen…
De 2de dag: Conform de voorspelling begon het een beetje te waaien uit het NW’n. Ook een prima richting. ‘s Middags trok de wind aan tot zo’n 25 knopen. Genua gereefd en in het grootzeil 2 rifjes. Met max 8 knopen scheurden we de goede kant op…. Het knobbelige zeetje werkte niet lekker op Joke’s maag. Joke had wel zin in een knakworstje….. Oké??? Ik heb meer verstand van bruggen, maar een vette Unox knakworst op een lege maag? Daar zet ik een ‘?’ bij. Joke’s maag dacht er net zo over, dus ging haar knakworst ‘Unox’ over de zeereling als vissenvoer de plomp in. Ach en Rob eet de overige worstjes gewoon ff op. Had ook net al een pakje noedels verorberd. Van huis uit: een snelle verbranding…….
De ‘Synergie’ bleef strak achter ons varen. Een snel schip zo’n Breehorn 37! Wij af en toe de motor er bij aan, want de accu’s (koelkast + stuurautomaat) trokken wel weer te snel leeg. Puntje voor in NL.. Midden op de middag kwam er een vliegtuigje bij ons in de buurt. De ‘Synergie’ werd door de kustwacht opgeroepen op kanaal 16. Jacht onder ons… Overschakelen op kanaal … ben ik ff vergeten, maar wij ook meteen overgeschakeld. Vertrekhaven en naar? Hoeveel mensen aan boord, is het jullie eigen schip…. Behouden vaart!… Big Brother..
De eerste shippinglane over, zo’n 50 mijl voor Vlieland. Hoe komen we uit voor de Nederlandse kust? De wind: De gribfiles hadden we voor vertrek in Thyberon nog gedownload op onze laptop, maar onderweg uiteraard geen ‘hotspot’ internet om de voorspellingen te actualiseren. Dat is toch een gemis. Maar hoe op te lossen? Een satelliettelefoon, maar voor één zo’n oversteekje…. De gribfiles (kaart waarop elke 3 uur de windvoorspelling – richting en snelheid – staat) klopten ook nu weer heel erg goed!
Door de ‘boog’ die we zeilden hadden we wat extra ‘hoogte’ gewonnen. Nu maar vast een beetje inleveren, voor wat extra snelheid. Achteraf gezien iets te vroeg.
De twee shippinglanes boven de Waddeneilanden komen eraan. De shippinglane haaks oversteken! Komen we goed uit bij de uiterton van de aanloop van Vlieland? Toch in de ‘middenberm’ van de shippinglanes nog maar wat hoogte pakken….
Dan begint de ‘betonningskerstboom’. ’s Nachts een haven binnenlopen, hebben we wel meer gedaan. Bv Z-Engelse kust, maar met een paar verlichte tonnen wil dat nog wel. Nu ook nog geen maan en zwaar bewolkt. Stikke donker. Hier barst het van de groene, rode en witte lampjes, al dan niet knipperend…. Het karakter van de uiterton? Oké, 4 seconden. “Joke, die kardinaal staat helemaal niet op de kaart!!! En moeten we daar links of rechts langs?” Oh, shit, ik zie het al. Het is de vuurtoren van Vlieland……… Afstandsverschillen zie je moeilijk in het donker. Respect voor de solozeilers, die dit in hun uppie doen! En ook voor de zeilers en vissers met mist + regen.
Alexandra heeft zo’n 5 weken op Vlieland op onze aankomst gewacht. Onze ETA (aankomsttijd). Tja, dat zal wel om een uur of 3 vannacht zijn…….. Ga maar slapen adviseerden we. Neen, bellen jullie mij maar, als je de haven nadert, dan wachten ik jullie op…
Voor de haven van Vlieland het grootzeil omlaag. De genua hadden we al eerder ingerold. Een goede, want dan heb je vooruit een beter zicht op die tonnenkermis…. Het was afgaand tij, dus de motor zachtjes in zijn vooruit en op de stuurautomaat. Met 3 knopen stroom moet je een beetje vaart maken, om de smalle haveningang binnen te varen. We zagen beiden alleen maar palen….Haven ‘dichtgetimmerd?’ Neen, niet recht voor de haveningang! Ging allemaal goed. Lex stond ons al op te wachten op een lege plek in de haven. Lijntjes aangepakt, stroom voor ons uit en gezamenlijk een ankerbiertje. Nog wat herinneringen (ouwe koeien….) opgehaald. Toen we 2 jaar geleden uit Schotland kwamen, stond Lex met een hele ploeg ons ook op te wachten, maar toen midden overdag met 25 graden………
Het slapen lukte wel daarna………… Uiteindelijk in 40 uur van Thyberon naar Vlieland met 285 mijl op de klok.
Zondag 12 augustus 2018 ; Logstor – Thyboron
Met een waterig zonnetje werden we wakker. Voor ons begint dan het ochtendprotocol: koffie, douchen aan boord, ontbijten, grootzeil ‘klaar’ zetten, stroom naar binnen, reddingsvest aan en gaan!
De eerste 4 mijl op de motor en toen het zeil omhoog. Daar is het overal diep genoeg, zodat je de vaargeul niet hoeft aan te houden. De wind was 14 knopen west. Mooi zeilweertje, maar voor vanmiddag werd er regen voorspeld. Maar misschien valt het mee, maar helaas, het klopte. Bij de hoge vaste brug van Nykobing begon het te miezeren, wat over ging in regen. De wind kromp van W naar ZW. Recht tegen de wind in en regen…..zeilen naar beneden en op de motor en wij onder de buiskap zitten uit de regen.
Een prachtig zeilgebied, maar helaas nu met regen en daar is geen barst aan… Qua varen, is het gehele Limfjord te verdelen in: ondiepe meren, waar je beslist in de vaargeul moet blijven. Dit is ongeveer 2/3 deel; het oostelijke deel. Zeg maar een soort Veluwemeer. Veel water, maar als zeiler heb je er weinig aan…… En het westelijk deel is diep genoeg om overal te zeilen.
Thyberon haven. Het dorp en de havens liggen op een schiereiland. Met veel industrie ziet het er niet gezellig uit! Met een grote veerpont kun je het Lymfefjord oversteken. Op de grootste kotters staat ‘UK’ op de boeg. Urk!
De meest noordelijke havenkom, is de jachthaven. Eigenlijk de passantenhaven en eigenlijk alléén voor Nederlandse zeiljachten lijkt het wel. Vele ‘bekende’ schepen voor ons. De ‘Live Your Dream’, ‘Akka’, ‘Beezer’, ‘Olive’, ‘Synergie’ en nog twee.
Wij hadden net besloten, om langs de Deense kust naar beneden te hoppen, maar alle anderen: Morgen vertrekken! Als je het morgen niet doet, lig je hier nog minstens een week. Tja, we bogen ons weer over de weerkaarten. Maandag vertrekken en dan een overtochtje van 50 uur direct naar Vlieland. Is ook een optie. De wind is maandag en dinsdag inderdaad niet verkeerd, maar daarna…… Oké, doen we! Morgen vertrekken!
Zaterdag 11 augustus 2018 ; Nibe – Logstor
Om halfacht hadden we de wekker gezet, maar we hoorden de regen kletteren op het dek. Dat is voor ons geen weer om te vertrekken, dus klap op de wekker en uitslapen.
Na koffie en een broodje waren we eruit. We blijven hier nog een dag, maar toen brak de zon door. Zullen we toch maar vertrekken? Ja dus.
Om 11:00 voeren we de jachthaven uit. Geen wind, dus met de dieselmotor aan. In het westen zag het er wel dreigend uit en die kant gingen we op. De zeilen gehesen. Met een rustige snelheid gingen we door het water. Om 13:00 uur begon het te regenen. Dus zeilpakken maar ‘opgegraven’ uit de achterhut.
Twee maanden zeilen in Scandinavië en onze zeilpakken en zeillaarzen niet gebruikt! Vanmorgen ook voor het eerst ons elektrisch ventilatorkacheltje aangezet, omdat het slechts 15 graden was. Afgelopen periode meer gefilosofeerd over airco, dan over kacheltjes….
Net voor Logstor ligt een beweegbare brug. Twee jaar geleden gebruikten we de brug om overheen te gaan. Met Jelle op de motor na onze tocht door Noorwegen. De brug draaide net voor ons, voor twee jachtjes, die van de andere kant af kwamen. Wij gas erop. Halen we dat? Neen, net voor onze neus ging hij dicht. Hoe krijgen we die brug weer open? Joke zwaaien met de NL-vlag vóór de mast. Onze scheepstoeter uit het vet gehaald…. Niets gebeurde er. Joke zoeken op internet. Ja, een telefoonnummer van de brug. Bellen. Ja hoor, elk ½ uur draait de brug. Dan nog even wachten tot 14:00 uur. Op de minuut nauwkeurig!
Laatste stukje op de motor naar de haven van Logstor. Een soort kanaal, waar we aan stuurboord en bakboord kunnen liggen. Maar bakboord is lager wal. En we verwachten nog wat wind, dus dat heeft niet onze voorkeur. Nog 1 plekje over aan stuurboord, dus die is voor ons! Prima ligplaats, met stroom en water. Zelfs een havenmeester klopte keurig op de boot, om het havengeld te innen.
Ook twee NL-jachten hier en op de AIS hadden we de ‘Live Your Dream’ van Olaf al gezien. Verder de Olive uit Lelystad. Allen meegedaan met de CAM-race. Een maand geleden gestart in Lauwersoog naar Larvik en nu ook met z’n allen op de terugreis.
’s Avonds heerlijk gegeten aan de haven. Een vis en vlees buffet. Tja, dan komt Rob wel aan zijn trekken!
Donderdag 9 augustus 2018 ; Aalborg – Nibe
Vandaag staat onze tochtplanning toch een beetje in het kader van de huidige weersverwachting. Vrijdag wordt er nl een serieuze storm verwacht en dan liggen we het liefst in een goed beschermde haven. Joke’s voorstel: Nibe. Was ik het meteen mee eens….
Mooie zeiltocht door het Limfjord. De oevers zijn echt Deens. Golvend met wat bossen, graanvelden en weiden met koeien. Hier en daar een dorpje met witte huizen. Met een prachtige blauwe hemel er boven is dat een prima vaartochtje. De wind? Tja, dat is minder. Als de wind ook maar een beetje uit de westelijke regionen komt, dan heb je hem always pal tegen. Oké een klein stukje met de genua uitgerold, maar vooral op de motor en de wind pal tegen.
Door een smalle vaargeul naar Nibe. Keurige jachthaven, omgeven door vakantiewoningen. We zochten uiteraard een ligplaats met de kop naar het westen, ivm de naderende storm en geen golven vanuit het fjord. Iemand die op een schip stond, wees naar de ligplaats, waar we ook ‘geland’ zijn. De enige box met een keurige steiger langszij…… De meest perfecte plek van de gehele haven merkten we later…..
’s Avonds gegeten in het restaurant bij de haven. Restaurant Sejlet. De eigenaar wist zijn toko uitstekend te verkopen. Haalde voor ons een Engelstalige menukaart en wist ons met elke gang weer te verrassen. Uitstekend gegeten en erg gezellig!
’s Nachts was het nog rustig, maar ’s morgens werden we wakker met het gieren van de wind. Het zogenaamde jachthavengejank tijdens een storm. Gieren, klapperen, maar niet bij ons…
Joke naar buiten, om de windmeter te bekijken. Uiteindelijk een maximum van 66 knopen op onze windmeter. Zo’n 60 knopen continue, dus zo’n windkracht 13….. En dat in het binnenland. Kun je nagaan, wat er toen aan de kust gebeurde. Maar voor ons, alleen de herrie, maar verder lagen we perfect en doodstil.
Joke deed door de storm heen haar wasje. De laatste keer denken we.
Vanmiddag ook even onze tochtplanning doorgenomen. Nog twee dagen en we liggen in Thyberon. Dan ligt er een grote plas water voor ons, de Noordzee, met nog zo’n 233 mijl naar Vlie. Met zo’n 5 mijl/uur is dat zo’n 50 uur varen, dus twee dagen + twee nachten. Of hoppen we langs de kust via Esbjerg, Sylt, Helgoland naar Vlie…… Dat is ruim 300 mijl, maar wel in dagtochten en heel veel nieuwe havens voor ons. Na een goed glas wijn: daar gaan we voor, zoals het weer er nu uitziet!
Een dag rust, betekent voor Rob; kijken of er nog wat te klussen valt. In dat ondiepe Limfjord groeit veel ‘onderwatergras’. Ik weet niet, of het familie is van Fontijnkruid…… Dat gras kan een probleem zijn voor de koeling van de motor. Nu wordt dat water gefilterd door een wierfilter, maar die moet je wel kunnen schoonmaken. Dat is simpel, de kap eraf schroeven. Want door de storm zal er wel wat gras op drift geraakt zijn en als we daar morgen met de ‘Bp’ doorheen ploegen…. Gewoon even de kunststof deksel los draaien. Vaak gedaan, maar nu zat deze hartstikke muur vast……. Met de speciale sleutel erop en knal…. Er brak iets…. De filter brak van zijn ophanging af. Oké, geen drama, maar de deksel was er nog niet af. Dan maar de hele filter maar uitgebouwd. Joke en ik met alle gereedschappen die we hebben geprobeerd de kunststof deksel los te krijgen, maar helaas. Uiteindelijk maar weer ingebouwd en morgen maar hopen, dat het goed gaat tot het einde van het Limfjord. Op zee geen probleem meer. Daar groeit geen gras……..
Ach als zeiler, heb je altijd wel wat te klussen…….
Woensdag 8 augustus 2018 ; Hals – Aalborg
’s Morgens bij vertrek geen wind. Dat kwam goed uit, want we lagen eigenlijk in een raar hoekje, maar het wegvaren ging prima! Goed gedaan Joke!
Vandaag naar Aalborg, de op drie na grootste stad van Denemarken. Een al 1000 jaar oude stad, ooit gesticht door de Vikingen als handelspost. In 1500 kreeg de stad een monopoly op de vangst van haringen en daarna werd het toen de grootste stad van Denemarken. Nu is het vooral een grote industriestad met een oude kern.
Omdat het Limfjord een open verbinding is tussen 2 zeeën, staat er best wel een beetje stroming tgv het astronomisch getij. Daar komt dan nog de stroming tgv windinvloeden nog bij; op- en afwaaiing. Dat kan toch oplopen tot zo’n 2 á 3 knopen. Tja en of je 2 knopen stroom mee hebt, of 2 tegen….. dat scheelt ff. In Noorwegen probeerde ik er ook al achter te komen: getijdetabel, adviesvertrektijden…… echt op z’n Nederlands. Maar neen zei een zeiler, daar doen we hier niet aan. De helft van de tijd heb je gewoon pech en de andere helft mazzel. Uhh, oké…….
Weinig wind tegen én een knoop stroom tegen, dus maar op de motor. In Aalborg moesten we twee bruggen passeren. Beiden niet hoog genoeg. Om aan te geven, dat je de brug wilt passeren, dien je de ‘N’-seinvlag te hijsen, of de nationale vlag half gehesen vóór de mast…. De ‘N’-vlag hebben we niet….. Maar we voeren gewoon op met een Deens jacht, die wel zijn geblokte ‘N’ vlag had gehesen.
Bij de stadsbrug van Aalborg. Het was 14.30 en een groot elektronische bord gaf aan: 15:00. Oké, dus een halfuurtje wachten. Om exact 3 uur ging de brug open. De knipperende rode lichten gingen over in twee rode vaste lichten. Rode lichten? “Joke, kijk ff in Vleut”. Ja hoor, 2x rood betekent vrij voor westvarende schepen, dus wij. Rood en doorvaren? Oké, Denemarken, moeten we even aan wennen…..
De spoorbrug een halve mijl verder ging ook meteen open. Dus prima! Over de spoorbrug las ik nog een mooi verhaal. Zo’n 10 jaar geleden voer er ’s nachts een Finse Coaster vol tegen deze spoorbrug aan. Oorzaak? Kan ik niet achterhalen….. Maar de brug was total loss. Het duurde een jaar, voor de brug vervangen was. Dit is echter de enige spoorlijn naar de kop van Jutland… Het rollend materieel, wat zich noord van de brug bevond, moest over zee afgevoerd worden. Ik zag, dat delen van de oude brug gebruikt waren voor de nieuwe, maar allemaal nieuwe pijlers. Dat heeft de Finse reder een paar centen gekost.
De 2de jachthaven aan bakboord namen we. Ruime box. Ondergaande zon en een ‘anker-wijntje’ erbij. Rob maakte ’s avonds nog een lange wandeling naar de oude stad.
Dinsdag 7 augustus 2018 ; Laeso – Hals
Om 09:00 vertrokken. Naar Hals is het een dikke 40 mijl. Stralend weer, maar weinig wind. Misschien valt het straks toch nog mee. We kozen ervoor om linksom het eiland heen te varen. Dus eerst motorsailen…. De wind NO, 8 knopen. Na een uurtje trok de wind wat aan en konden we de koers naar ZW verleggen. De motor uit en met een keurig gangetje van 6 knopen voeren we heerlijk rustig naar het ZW’n. Kalme zee en een rustig windje…
De ingang van het Limfjord is goed betond. De kust is vrij ondiep, dus een lange vaargeul naar binnen toe. Aan stuurboord het havenplaatsje Hals. Daar overnachten.
Het Limfjord is zo’n 90 mijl lang en is een open verbinding tussen het Kattegat en de Noordzee door de kop van Denemarken. Halverwege 1800 brak de Noordzee door de duinen aan de Noordzeekust door en zo kwam de verbinding tot stand. De vaarroute die zo ontstond is eigenlijk een verbinding tussen vele ondiepe ‘meren’. Later is de verbinding beter bevaarbaar gemaakt, door een vaargeul uit te baggeren en een goede betonning. Een redelijk uniek vaarwater, van zee naar zee. Als je normaal gesproken van zee komt en je vaart een rivier of kanaal naar binnen, dan zijn de tonnen aan stuurboord groen en aan bakboord rood. Maar bij het Limfjord hebben ze dit halverwege maar omgedraaid. De eerste helft van het fjord vaar je nl naar binnen en het tweede deel vaar je weer naar zee.
In Hals een grote jachthaven. Liep al redelijk vol, maar net binnen de havenpieren was nog net één iets te klein plekje. Een vriendelijke Deen schoof met zijn Folksboot een stukje naar achteren en wij lagen aan de kade. Met een lange lijn konden we ons schip net iets van de kade trekken.
In Hals veel toeristen, restaurants en vistenten. Nu best wel druk, maar waarschijnlijk ’s winters uitgestorven. Aan de haven heerlijk vis gegeten.
’s Nachts begon het toch redelijk te schommelen. Waarschijnlijk toch wat deining, die van zee hier naar binnen liep. Het kostte ons een uurtje van onze nachtrust en toen waren we er aan gewend.