Rondje Rugen en richting Kielerkanaal en Cuxhaven

Zondag 31 juli ’22 Rendsburg – Cuxhaven

We draaien om 09:00 uur het Kielerkanaal weer op. Eerst 47 mijl op de motor naar de sluizen van Holtenau. Weer mazzel en snel schutten door de sluizen? De linker kolk ligt vol met plezierjachten die geschut worden naar het Kielerkanaal. Oké, als die leeg is, wij erin met nog 20 plezierjachtjes en hup de Elbe op. Deuren open, jachtjes eruit, maar licht bleef op rood staan. Deuren weer dicht…..? Via marifoon gevraagd…… Hallo, waarom wij niet? Antwoord: over 5 kwartier zijn jullie aan de beurt…… Geen reden genoemd…. Dazzzz typisch Kielerkanaal-communicatie……

Een dik uur later gaan de deuren van de andere sluiskolk open. Eerst 4 vrachtschepen naar binnen en toen opvullen met plezierjachtjes. Het schutten duurt een ½ uur. Dat is al lang. Dan moeten eerst de vrachtschepen naar buiten varen. Zeer ongebruikelijk. Al die stalen bakbeesten moeten voorzichtig tussen die Tupperware bootjes maneuvreren. Dat duurt ruim 3 kwartier.

Ach, we zijn op vakantie en hebben de tijd. De Elbe op. De regen houdt aan. Gelukkig houdt de bimini – regendakje – ons droog. Op de motor en de genua uit, motorsailen we naar Cuxhaven.

Veel NL-schepen liggen daar al, of naar huis, of naar de Oostzee. We drinken nog wat met Bart en José, die ook naar huis varen met hun Dehler. Zij gaan morgen door naar Norderney, een Duits Waddeneiland. Eerst 6 mijl op de motor vanuit Cux naar buiten. Tegen 20 Knopen NW-wind in. Daarna relaxt zeilen naar Norderney. Oké, doen wij ook.

Vrijdag 29 juli ’22 Laboe – Rendsburg

Om 08:15 uur eerst tanken. Achteraf in Rendsburg blijkt de diesel goedkoper…… Een ½ uurtje motor aan naar de ingang van het Kielerkanaal.

Hoe de Duitsers de bediening van de kunstwerken (sluizen) in het Noord-Oostzeekanaal (Kielerkanaal) regelen is voor ons altijd onduidelijk. Een kaartje kopen na de sluis in Holtenau of net voor de sluis in Brunsbüttel. Enige controle of je een kaartje koopt is er volgens ons niet. Maar als de Duitsers je pakken zonder kaartje…..

Wanneer gaan de sluizen open? In Laboe liggen we nabij een NL-jacht. Die vertrekt al voor 7:00 uur, wij 5 kwartier later. Maar bij de sluizen aangekomen, cirkelt dit schip hier ook nog rond. Een kwartiertje later, gaan de sluisdeuren open. Eerst een mega vrachtschip erin en daarna alle pleziervaart. Een bootje of 40. Wij lekker dubbel liggen. Dan hoef je niet moeilijk van boord af om op de drijvende pontons je landvasten door de ringen te halen. Wie die ringen ooit verzonnen heeft………..

De deuren open en eerst de plezierbootjes naar buiten en daarna de vrachtvaarder. Dat gaat perfect. Wij gas geven, want er zijn zo’n 4 ligplaatsen bij de drive-in kaartjesautomaat. Lukt! Betalen met Pin werkt vandaag niet, moet met cash. € 18. Ach, daar kun je niets van zeggen.

Een Lemsteraak, de ‘Danielle’ meent het slim te regelen. Heeft een RIB op sleeptouw. Eén van de bemanningsleden scheurt naar de automaat, met alleen zijn pinpas. Tja, die is kapot. Dus Joke geeft Willem cash en Joke stuurt Willem een tikkie. Ook alweer geregeld.

In de jachthaven van Rendsburg gaan we overnachten. We vinden dit een gezellige haven. Het voelt voor ons daar altijd een beetje ‘thuiskomen’. Voldoende plaats. Veel Nederlanders, die of naar de Oostzee gaan, of zoals wij richting huis. Ach met velen maken we een praatje. Joke met de Duitsers in rap Duits. Ikke liever in het Nederlands….

Bijzondere mensen ontmoet je daar. Tegenover ons een jong Zweeds gezin met twee kleine kinderen. Waar gaan jullie heen? Rondje Atlantic met een 50 voeter. Diepgang 2,90m! Hij vraagt: “Welke havens in NL kunnen we in?”. Niet zo veel. Hoe navigeren jullie? Met een 2 jaar oude Navionics, maar die moeten we onderweg nog updaten. Door het Kanaal, langs de Belgische kust. Dit schip hadden ze een ½ jaar geleden in de Middellandse Zee gekocht en toen van daar naar Zweden gevaren. Ik vertel over zandbanken. Ohhh, wij dachten al dat onze dieptemer niet klopte….. Ach de jeugd gaat gewoon met 2 kleine kids op pad. Zelf les geven. We zien onderweg wel……. De kerstverlichting hangt nog aan hun radarpaal…..

In het restaurant eten met Theo en Gré. Theo was een ex sleepbootkapitein op zijn eigen schip. Overal over de wereld gevaren. Heerlijke verhalen uitwisselen.

Donderdag 28 juli ’22 Burgtiefe – Laboe

We blijven 3 dagen in Burgtiefe. Om 07:45 uur varen we de haven uit. 7 á 8 Knopen wind uit het NW’n. Dat is niet genoeg om lekker te zeilen, dus de motor er maar bij. Maar wel stralend weer. Langs de noord-Duitse Oostzeekust. Vele jachthavens en strandstoelen.

Laboe aan de Kieler Fjörde. Toch nu echt een beetje richting huis. Hier morgen tanken, dus maar eens kijken of we een plaatsje kunnen vinden in de oude haven van Laboe. Naast een mega gele speedboot, direct met de kop naar de kade.

Net ten noorden van Laboe is het gigantische herdenkingsmonument voor alle omgekomen zeelui van 1^ste en 2^de Wereldoorlog. Al vele keren daar langs gevaren, maar nooit bezocht. Ooit ontworpen voor de zeelui uit de 1^ste Wereldoorlog, maar bij het gereedkomen van het monument in 1936 besliste Hitler, dat het ook maar een monument moest worden voor alle zeelui, die ook in de toekomst zouden omkomen. Een vooruitziende blijk…..

Een gemetselde ‘toren’ van 72m hoog met daaronder een herdenkingshal. Vele scheepsmodellen, vlaggen, opgedoken scheepsbellen en vele kransen. Ook de omgekomen geallieerde zeelui worden hier herdacht. Een indrukwekkend monument. Ook een Duitse U-boot (U-995) staat voor het monument.

’s Avonds heerlijk gegeten aan de oever van de Kieler Fjörde.

De nacht in de haven. We treffen het weer eens. De mega gele speedboot. Niemand aan boord, maar om 01:00 uur komen een man of 10 op hun boot nog even een gezellige afterparty houden. Na een halfuurtje gaat de muziek ook nog aan. Type kaboem-kaboem……. Het dreunt bij ons door de boot. Om 15:00 uur is het genoeg voor Joke geweest. Kleed zich aan en doet een ‘vriendelijk’ verzoek om de party te beëindigen. In het Engels. Een herrie-Duitser: “We don’t speak English……”. Joke: Dit zeg je anders keurig in het Engels…. Het help even……. Maar toen weer door. Tot een uur of 05:00 in de morgen……

Maandag 25 juli ’22 Gedser – Burgtiefe

Om 07:15 varen we uit de jachthaven van Gedser. 17 Knopen wind, zuid, dus 2 rifjes voorbereid. Prachtig zonnig weer. Onderweg naar Gedser komen we de Long John Silver tegen van Manon en Stef, zij zijn op de heenweg.

Burgtiefe ligt op het eiland Fehmarn. Maar met een hoge brug verbonden met de vaste wal. Vroeguhr – voordat ik grijs werd – was dat de route om naar Zweden over de weg te gaan. Via de pont van Puttgarden naar Rodbyhavn.

Vandaag – op advies van Ineke en Piet – naar de nieuwe jachthaven van Burgtiefe. Bij de nadering van het eiland Fehmarn wordt de wind minder. Rifjes eruit. Morgen en overmorgen een dikke wind uit het westen. Een box in de ronde havenkom met de kop naar het westen. Perfect!

De voormalige DDR-grens zijn we reeds gepasseerd. Fehmarn hoort sinds 1945 bij W-Duitsland. Het is een prachtige jachthaven. Met een prachtige uitkijktoren, zoals op de Markerwadden. Uiteraard hier met een elektrische lift naar boven en een trap. Nog nooit zoveel speelwerktuigen voor de kids gezien in een jachthaven. Hier prima toeven. Veel gewandeld. Door de storm zijn we het eigenlijke eiland niet op geweest. De grootste stad is Burg auf Fehmarn. Is blijkbaar de moeite waard. Bezoeken we een volgende keer….

Zondag 24 juli ’22 Klintholm – Gedser

Na 3 dagen storm wordt er voor vandaag een rustig dagje voorspeld. Helaas wel weer een westen wind, die kant moeten we ook op, maar je kunt niet alles hebben. ’s Morgens beloven de meteo-voorspellers via internet, dat het nog te bezeilen is. Dus wij de wekker wij om 05:00 uur gezet en om 05:30 uur de trossen los. We zijn niet de enige. Een stuk of tien schepen hebben hetzelfde weerbericht gehoord…. En vertrekken ook op dit onzedelijke tijdstip!

Het wordt een dagje motorsailen. Onder de kust zit wat meer wind. Uiteindelijk gaan we 10 keer overstag, maar ach, dat hoort bij zeilen.

Om 12:30 uur liggen we in de jachthaven van Gedser. Een prachtige jachthaven en heel veel vrije ligplaatsen. We begrepen dat deze haven een maand geleden hartstikke vol lag, toen de Duitse stroom boten naar de Oostzee op gang kwam.

’s Middags maar even een dutje gedaan. Om 05:00 uur ’s morgen op……

Wandeling maken naar het dorpje Gedser. Dit dorpje is niet echt de moeite waard. Een grote veerboot vaart naar Rostock, maar gelukkig is er wel een leuk terrasje.

’s Avonds komen er toch nog heel wat schepen de haven in, maar vandaag: plaats genoeg voor een ieder!

Donderdag 21 juli ’22 Sassnitz – Klintholm

’s Morgens om 06:15 varen we al de haven uit. Vanmiddag voorspellen ze nl harde wind uit het westen en die kant moeten we vanmiddag op, nl. naar Gedser is het plan. Nu nog weinig wind uit het zuiden.

We varen langs het natuurpark Jasmund. Prachtige kust van het eiland Rügen. De wind trekt aan en we zeilen nu boven het eiland naar Kaap Arcona. Daarna zo scherp mogelijk koers naar Gedser. Helaas de wind ruimde nu al van Zuid naar Westzuidwest i.p.v. pas vanmiddag. Gedser recht in de wind! Dat gaat hem niet worden. Dan maar afvallen en maar weer naar de jachthaven van Klintholm.

De wind trekt behoorlijk aan, tot 30 knopen. We reven het grootzeil met een dubbel rif en rollen de genua ook behoorlijk in en de motor er ook nog bij, om wat snelheid te houden. Later rollen we de genua helemaal in. Behoorlijke golven en ook een stevige helling in ons schip. Niet echt comfortabel zeilen.

Om 16:00 uur naderen we de haven van Klintholm. Een week geleden lagen we hier ook al met westenwind op hoger wal, dus we kennen de weg. Meteen bakboord uit en tegen een grote onbewoonde Nauticat motorjacht aan, lekker in de luwte.

We liggen net afgemeerd met een extra lijn naar de wal en binnen 5 minuten komt er een inktzwarte lucht over ons heen. Het regent nog niet, maar wél 40 knopen wind op onze windmeter. Dat is windkracht 9. Een klein kwartiertje en de wind is weer weg.

De volgende dag uitrusten en plannen maken. Zaterdag met de bus naar Stege is het plan. Bij de bushalte staat uiteraard de dienstregeling in perfect Deens. Dus de eerste de beste Deen gevraagd om uitleg. Helaas, hij snapt het ook niet. Er stopte een bus. Aan chauffeur gevraagd: “Morgen willen we met de bus naar Stege”. Dat kan, om 10 voor 12 vanaf deze bushalte.

Dus wij staan op zaterdag om 10 voor 12 bij deze bushalte. We zijn de enige…….. en er komt géén bus. Neen, vandaag is het zaterdag, dan vervalt de bus van 10 voor 12 altijd. U moet even een uurtje wachten. Dus wij weer terug naar de boot.

Uiteindelijk een hele rondrit over het eiland met de bus. Omdat de bus mogelijk onderweg 25 keer kan stoppen, hoefden we niet te betalen. Mooie sightseeing over het eiland MØn.

Het begint te miezeren. De eerste regen overdag sinds we vertrokken zijn uit Lelystad. Dan valt de bezichtiging van een stadje altijd tegen, maar we hadden gehoord, dat we zeer zeker bij ‘Slagter Stig’ langs moeten gaan. Oké. Een prachtige slagerij, met een restaurant met buffet. Dus wij gaan zitten en opscheppen en nog een paar keer opscheppen…… Heerlijk!!!

De terugreis met de bus. Over een uur, want het is zaterdag. Na een ½ uur verschijnt er een blauwe touringcar. Wij toch niets te doen, dus vragen we, rijdt u naar Klintholm? Ja hoor, nog even koffiedrinken en dan ga ik daar rechtstreeks heen. Blijkt de eerste rit van een spiksplinternieuwe 100% elektrische bus te zijn. Neen hoor u hoeft niet te betalen…..

Woensdag 20 juli ’22 Zieckersee – Sassnitz

Prima voor anker gelegen en ’s morgens geen havenmeester waar je moet afrekenen. Hoewel, havenmeesters……. Dat is intussen – in Denemarken zeker – een uitstervend beroep. Overal staat tegenwoordig een betaalautomaat, waar je met je bankpas moet betalen.

Om toch een blik te werpen op de jachthaven van Thiessow varen we nog even naar de jachthaven. Een leuk haventje, waar het best wel druk is.

De geul naar de haven is smal en naast de geul is het ongeveer een halve meter diep. Vanuit de jachthaven is de geul rood-groen betond en na een knik in de vaargeul staan er alleen nog maar rode tonnen. Je moet dan vlak langs die rode tonnen varen …… merken we. We hadden weer een kleine grondberoering, maar hier gelukkig zandgrond…..

Mooie zeiltocht langs de kust, maar na een uur of twee wordt de wind minder, dus toen het oliezeil maar uit en de bimini op. We beginnen al te wennen aan een motorboot….

Varend langs de kust van Rügen hopen we bij het dorpje Prorar een glimp op te vangen van het ooit in 1933 in opdracht van Hitler gebouwde hotel aan de kust. Het bijzondere aan dit hotel: 4 km lang 6 verdiepingen hoog! In 1940 was het bijna klaar. De bedoeling was om hier arbeiders uit heel nazi-Duitsland een vakantie te bezorgen. Toen de Russen in 1945 het eiland veroverden, werd dit hotel gedeeltelijk gesloopt, soldaten gehuisvest en na die Wende in 1989 kwamen er hekken om deze bouwval heen. Maar nu wordt het gerestaureerd en een andere bestemming gegeven.

De haven van Sassnitz. Wat een lege boxen. Komt in aanmerking voor de titel: de rustigste haven van Duitsland…. Gewoon 10 Lege boxen naast elkaar… Onze steiger tot 40 voet loopt ’s avonds nog wel een beetje vol maar de langere boxen: geen kip. Is hier niets te doen? Zo saai? Het is een prachtige haven met twee drijvende steigers met boxen voor bezoekende jachten.

We zitten weer voor een dilemma. Willen hier best e.e.a. bekijken. Natuurgebied en hotel van 4 km lang. Maar morgen is er tot 14:00 een mooi windje uit het zuiden en daarna stevig uit het westen. Dus morgen vroeg vertrekken, dan zijn we vóór het ruimen van de wind naar het westen al bijna in Denemarken, onze bestemming. Een dagje extra in Sassnitz…….. 3 dagen storm uit het westen… Oké, Sassnitz bezoek komt een volgende keer.

’s Avonds gaan we maar weer heerlijk eten in een oude viskotter, die in de haven ligt.

Dinsdag 19 juli ’22 Greifswald – Zieckersee

Greifswald weer uit en door Wieck de zee weer op. Vandaag 16 mijl op de motor naar het eiland Rügen. Wind 3 knopen en de zon 100%.

Voor het dorpje Thiessow in de Zieckersee voor anker. Met nog zo’n 8 andere jachten op een prachtig beschutte plek. Joke zwemmen en Rob net ff ondergedompeld en toen er weer snel uit….

Heerlijk zonnebaden onder de bimini en ’s avonds ………..gegeten aan boord!

Zondag 17 juli ’22 Stralsund – Greifswald

De wind is minder geworden. Nu zo’n 16 knopen. Bestemming Greifswald. Een oude stad in de Duitse deelstaat Mecklenburg-Vor-Pommeren en zo’n 60 km vanaf de rivier de Oder. Dat is de huidige grens met Polen.

Eerst onder de hoge verkeersbrug door, de Rügenbrücke uit 2007. Doorvaarthoogte 42m, dus riant voor onze schamele 16,5m. Dan de Ziegelgrabenbrücke. Die is maar 6m hoog, maar beweegbaar met een dubbele basculebrug. Om 08:20 draait deze spoor-verkeersbrug. Met zo’n 30 plezierboten door de twee bruggen.

Door de brug heen, zeilen omhoog. Vóór de wind door de Strelasund, een kronkelende vaargeul door het ondiepe Boddengewässer. Prachtig vaargebied. Dan over de Greifwalder Bodden die diep genoeg is.

Op naar Wieck aan de monding van het riviertje de Ryck. Nu is de stormvloedkering gereed. In het dorp zijn de visserijdagen aan de gang. Kermis en heel veel eet- en drinktentjes. Hier de beroemde Holländische Brücke. Een kopie van de magere brug in Amsterdam. Even een ½ uurtje wachten en met vele boten het riviertje de Ryck op naar Greifswald.

We begrepen dat de brug over de Ryck in Greifswald beweegbaar zou zijn, helaas. Dan terug naar de mooie jachthaven ‘Beverly Holzteich’ omgeven door mooie vakantie appartementen. Een hele luxe commerciële jachthaven met drijvende steigers, volop internet en stroom. En dat voor € 20 / nacht!

Direct achter deze haven ligt de grote Hanze werf, of is het een fabriek? Grote hallen, waar de Hanze schepen, Dehler, Fjord (motorboten) en Moody gebouwd worden. Helaas, een bezichtiging zit er niet in. Ga maar naar een dealer van ons in Nederland……

Heel veel nieuwe jachten in de krimpfolie en gereed voor transport naar klanten door heel Europa. Op internet lees ik dat er zo’n 2.000 mensen werken. Lopend buiten het hek om het complex heen, zie ik vele personenauto’s met PL op hun nummerbord. Polen is hemels breed zo’n 50 km naar het oosten.

De stad Greifswald is redelijk ongeschonden uit de 2^de Wereldoorlog gekomen, maar onder het DDR-regiem is ook deze stad ‘ernstig’ gemoderniseerd, door oude gebouwen af te breken en daar ‘plattenbau’ voor in de plaats te zetten. Plattenbau: betonplaten aan elkaar bevestigd. Geen fraaie bouwwerken en in voormalig O-Duitsland al veel van dit soort gebouwen gemoderniseerd of gesloopt. Greifswald is nu een combi van prachtig gerestaureerde gebouwen en gemoderniseerde plattenbau.

Hier blijven we 2 dagen liggen. Terrasjes bezoeken, rondwandelen en heerlijk vis eten in één van de vele drijvende visrestaurants.