Zondag 22 juli 2018 ; Grimstad – Tvedestrand
Nu een wat langere route in de plotter gezet, wel zo’n 30 mijl….. Naar Tvedestrand. Een doodlopend zij-fjord van de doorgaande route naar het noorden. Volgens de vaarwijzer niet zo druk, omdat je ook die 5 mijl weer terug moet.
Het weer: perfect! Ik weet niet wat hittegolf is in het Noors, maar we begrepen dat het dat zou worden. En 15 knopen wind uit de goede hoek.
Om 10:15 voeren we weg. Meteen grootzeil en genua omhoog en met 7 knopen door smalle doorgangen. Links en rechts rotsen. En op de oevers heel veel prachtige Noorse huizen en boothuizen. Een route onder de kust en tussen de scheren door. Prachtig! We gingen eigenlijk pal met de wind mee, dus veel gijpen en zelfs 1x een Q-curve, zoals onze oosterburen het zeggen. Een stormrondje.
Halverwege voeren we door de havenstad Arendal, omringd door speedboten en kleinere motorboten. Wij voeren als enige zeilboot onder vol tuig door deze drukke haven. Zon, windje achter, prima! Te grote haven om aan te leggen. We houden meer van het kleine…
30 Mijl genieten. Het laatste stukje de doodlopende zijarm van de doorgaande vaarroute van de kust. Volgens de vaarwijzer zou het hier niet druk zijn, vanwege het doodlopende karakter…. , maar dat was blijkbaar vroeger. Nu heel veel prachtige huizen langs het water en heel veel volk op het water. Doorgevaren tot Tvedestrand. Zag er vol uit, maar gewoon doorvaren langs gestapelde jachten naar de kade. Daar konden we keren en daar lag een dikke Bav alleen. Dus wij daar langszij. Hoe is dat spreekwoord ook alweer? Iets met geluk en domme?
Zaterdag 21 juli 2018 ; Lillesand – Grimstad
’s Morgens eerst nog even een kilo ongepelde verse garnalen gekocht bij een vissersboot aan de kade.
Maar eerst zeilen. Een leuk windje stond er. West, een knoopje of 15. Joke een mooie route tussen de scheren in de plotter gezet. Allemaal bakstagwind en regelmatig gijpen. Uiteindelijk hebben we over de 15 mijl twee uur gedaan. Soms in een doorgang tussen de rotsen door liepen we maar 2 knopen en dan weer 9 knopen. Heerlijk zeilen!
En uiteraard heel veel motorboten. Speedboten en de waterscooters. Allen varen vol gas. Moet dat soms in Noorwegen? Ook vele wat oudere polyester kajuitmotorboten, meestal bevolkt door een ouder echtpaar met kleinkids. En uiteraard de meest opzichtelijke categorie mega scheurijzers. De merken President, Fairline en Grandbanks. Allemaal mega motorjachten met minimaal een flyingbridge met een lengte van tenminste 20 meter en meer. De schipper met ontbloot bovenlijf stuurt uiteraard. Die naast hem zit, is dat nu zijn wat oudere dochter, of is dat zijn véél jongere vriendin? Gewoon jachtjes, waar je een miljoen Euro voor moet neertellen en dan krijg je ook nog een handje muntgeld terug…..
Sommigen varen van boei naar boei. Maar als je van een rode naar een groene boei vaart, dan vaar je redelijk kriskras over het vaarwater. Uhhh een beetje SB-wal houden? Maar aan de andere kant het houd je scherp. En vriendelijk blijven zwaaien….
Heerlijk gezeild. De Grimstad ‘Gjestehavn’ zag er behoorlijk ‘vol’ uit. Wij hadden natuurlijk tegen het eerste beste Noorse jacht moeten roepen: “Vi vil gjerne lyve pa ditt sted. Vil du forlate kjaeresten sin?”. Voor die paar niet-Noren onder onze lezers: “Wij willen graag op uw plek liggen. Wilt u zo vriendelijk zijn om weg te gaan?” Het blijft een briljante tekst van Peter en Leonique, die we meekregen bij ons vertrek.
Op deze haven zowaar een havenmeester, die ons vanaf de steiger in ongetwijfeld perfect Noors aansprak. Onze NL-vlag wapperde fier achter ons schip, maar we zien er blijkbaar intussen als ‘Noormannen’ uit….
Prima ligplaats op niveau! Naast een X-43 en vóór een kudde mega-motorjachten.
De kilo garnalen gepeld. Hele klus voor met z’n tweeën. We hadden op advies van Hilde witte bolletjes gekocht en mayo. Heerlijke lunch én meteen diner…..
Vrijdag 20 juli 2018 ; Justoybroa – Lillesand
Om 14:30 uur voeren we weg. Het afscheid nemen ging moeilijk. Rob moest beslist nog even een zelfgemaakt hebbedingetje bij ons aan boord aan Stein laten zien en Stein uiteraard ook aan hun boot……. Techneuten?!?!
Lillesand een prachtig houten stadje, zo’n 2 mijl verderop, dus vandaag een zware zeildag…. We wisten al, dat het hier druk zou zijn. Noorse zomervakantie en heel mooi weer. De gastenhaven zag er behoorlijk vol uit, maar achterin lag een Noorse Beneteau, daar konden we prima langszij. Ook weer aardige mensen.
Zo’n 10.000 mensen wonen er nu, maar de oude kern van houten wit geverfde huizen is niet zo heel groot. In 1800 vele scheepswerven en daarna ook een grote handelsvloot. Maar het einde van het zeiltijdperk betekende het einde van Lillesand als haven. Daarna nog wat lokale vissersbootjes, tot de 70’er jaren aanbraken. Olie was toen het codewoord. Neen, geen olie in Lillesand, maar de Noordzeeolie leverde veel geld op en de omgeving van Lillesand is heel mooi met een goed klimaat. Dus daar werden de olie-Kronen volop in geïnvesteerd. Veel 2de huizen. Heel gezellig nu, met vele restaurantjes en terrasjes aan het water. Lijkt bij deze temperatuur wel een havenplaatsje in Griekenland aan de Middellandse zee….
De restaurants verkend en onze keuze gemaakt. We liepen naar binnen en een stel zei tegen ons in perfect Nederlands: we horen dat jullie Nederlands praten…… Hoe is het mogelijk. Ingrid puur Hollands en Peer is een Noor, die perfect Nederlands spreekt. In Nederland ook gewerkt. Hij houdt van zeilen, Ingrid niet en ze wonen in Oslo. Dat werd weer een gezellige avond. Hoe komt het toch, dat we altijd zulke bijzondere mensen ontmoeten?
Woensdag 18 juli 2018 ; Gamle Hellesund – Justoybroa
Vandaag staat onze vaartocht toch een beetje in het teken van varen naar Justoybroa. In geen enkele vaarwijzer staat deze brug beschreven, maar daar wonen Hilde en Stein.
Even terug in de tijd: Toen we op zondag 17 juni in Stavanger lagen aan de kade, liep daar een echtpaar langs, die ons aansprak in het Nederlands. Jullie hier… enz. Het klikte meteen. Wij hadden toen nog zeker 70 liter wijn vanuit Nederland bij ons aan boord, dus we nodigden hen uit voor een glaasje bij ons aan boord. Hilde en Stein. Bleken die dag net 25 jaar getrouwd te zijn. Hilde als Nederlandse, werkt in Noorwegen in het onderwijs. Stein als Noor werkt in Nederland in Noordwijk. Iets bij de Europese club die raketten de ruimte in schiet. Als Scandinaviër heeft hij natuurlijk waanzinnig veel verstand van lucifers. Als ik het goed begrepen heb, steekt hij het lontje van de raket aan met een Noorse lucifer……. Toen ze in Stavanger bij ons van boord gingen zeiden ze: als jullie op de terugreis langs de zuidkust varen, moeten jullie bij ons aankomen. Doen we! Dus ja, wij doen dat wel….
Met Messenger heen en weer berichten gestuurd. Jullie ‘moeten’ wel een paar dagen bij ons blijven.
Een prachtige tocht door de ‘Blindleia’. Een prachtig scherengebied met smalle doorgangen; spectaculair! Er zijn doorgangen, waar je een tegenligger niet moet tegenkomen…dan moet er ééntje terug. En een drukte. De Kalverstraat is er niets bij. Eigenlijk alleen maar motorboten en af en toe een zeiljacht op de motor, zoals wij.
Net voor Lillesand is een hoge brug en net voor de brug naar SB. Prachtige mini-fjord. We zagen al snel twee mensen bij een huis hoog op de oever zwaaien naar ons. Hun blauwe Beneteau zagen we liggen. Er maar naast geparkeerd. Aan het water is hun ‘boothuis’. In Nederland zou je zoiets een schiphuis kunnen noemen, maar in een schiphuis vaar je naar binnen. Hier toch wel wat tijverschil + op- en afwaaiing tot een meter peilverschil. In hun boothuis worden de ‘bootspullen’ opgeborgen en een koelkast uiteraard voor het koelhouden van de noodzakelijke drank…… Daar kwam een heerlijke fles uiterst koele champagne uit. Wat een ontvangst!
Hun huis ligt zo’n 40 m hoger. Dat is een stevige klim. Trap, door hun moestuin en hun boomgaard. Uitzicht over hun eigen fjord’je en ook op de doorgaande vaarroute, de Blindleia, zo druk als de Kalenbergergracht in de bouwvak. Hier gaan we voorlopig niet meer weg…….
Heerlijke BBQ, ondergaande zon, kletsen, alsof we elkaar al jaren kennen. Tegenover hun huis staat het huis, waar de leider van het Noorse verzet woonde, die een geslaagde sabotageactie pleegde op de zwaar waterfabriek in Vemork, Z-Noorwegen, in 1942. Bekende film over gemaakt. Als dank aan deze leider, staan de handtekeningen van twee koningen van Noorwegen daar in de rots geëtst. Zie de foto’s daarvan. Daar voeren we langs.
Het werd laat, maar gelukkig hoefden we alleen maar naar beneden te lopen…..
De 2de avond was er toevallig een buurt-BBQ en wij mochten ook mee. Rob had ’s middags nog maar even een Afrikaans krentenbrood gebakken. Hij kon het weer niet laten… Ging erin als koek… Allemaal onbekenden voor ons, maar allen spreken perfect Engels. Dat is zo mooi in Scandinavië. Het werd laat. Om 00:00 uur liepen we giebelend terug. Oorzaak? Drank? Kan ik me niet voorstellen……! De volgende morgen ook niet meer te achterhalen….
Na een langzame start gingen we weer verder. Onze gastvrouw en gastheer enorm bedankt. Wat een unieke ervaring om mensen even ontmoet te hebben en dan zo gastvrij onthaald te worden. Als ze weer in Nederland zijn, spreken we uiteraard af.
Dinsdag 17 juli 2018 ; Mandal – Gamle Hellesund
Maar 35 mijl te gaan, dus alle tijd. Eerst onze dagelijkse wandeling door Mandal gemaakt. Gelopen over de nieuwe loopbrug naar de overkant naar het nieuwe museum, maar helaas… museum niet open. Mandal is vaak de eerste haven die Nederlanders binnenlopen vanuit Nederland of Denemarken. Prima aanloophaven. Maar ook hier nu, weinig buitenlanders. 95% Noorse boten. Voor ons lag toevallig een Engelsman, een Garcia. Een aluminium zeilschip speciaal voor poolzeiltochten met o.a. een hefkiel. Mijn droom…
Om 11:30 uur voeren we naar buiten. Weinig wind, dus heel rustig pruttelende motor. Zon en door een prachtige scherenkust. Uiteraard stak de veerboot van Kristiansand – Denemarken voor ons over. Al diverse malen in die ferry gezeten, als we op de motor naar Noorwegen gingen.
Naar binnen tussen de vele eilanden. Ach met de plotter voor je neus, is de navigatie niet zo’n probleem. Volgens René Vleut in zijn Vaarwijzer is het gebied Gamle Hellesund prachtig om te ankeren. Dus wij daar heen. Er lag al een Duitser voor anker in het midden, maar ruimte genoeg.
Het anker laten zakken. In de ankerbak hebben we de elektrische bediening. Deed helemaal niets. Gelukkig hebben we ook in de kuip een bedieningspaneeltje, waar we ook af kunnen lezen, hoeveel ankerketting overboord is gegaan. Die deed het gelukkig wél. Dus we konden het anker laten zakken. Daarna de bediening vóór gedemonteerd. Nu weten insiders, dat elektra niet mijn sterkste kant is. Het moet de stekker / stokcontact van deze afstandsbediening zijn. Ja hoor. Trots op mezelf….
De wind viel weg. Zon ging langzaam onder. Heerlijk dat je voldoende eten aan boord hebt. Dus een zak krieltjes uit de diepvries, met een paar moten zalm en een zak diepvriesgroenten. Uiteraard een wijntje erbij en genieten van de ondergaande zon. Heerlijk! Om 09:00 uur ’s avonds de vlag gestreken. Neen, de zon is dan nog lang niet onder, maar in Scandinavië om 09:00 uur de vlag strijken…… We hebben hier nog niet meegemaakt, dat een Noor zijn trompet pakt en het sein blaast: vlag naar beneden. Dat is pas mooi…….