Overtocht Oudeschild Stavanger

Donderdag 14 juni 2018; Oudeschild – Stavanger

Vertrek uit Oudeschild. Die donderdag overdag een dikke 25 knopen wind. Niet gezellig om te vertrekken. Maar tegen de avond zou de wind gaan afnemen. Maar de deining (windgolven, die in een gebied komen, waar geen wind meer is) blijft wel even doorlopen. Maar morgenochtend vertrekken, dan is er bijna geen wind meer voor de Nederlandse kust en golven in combinatie van geen wind…. , daar word je niet blij van. Adviezen ingewonnen, wij samen overleggen in restaurant de Compagnie bij de jachthaven van Oudeschild….Ja, we vertrekken toch nu maar. Nu een leuk windje 15 knopen ZW en met licht door het Molengat, heeft ook zijn voordelen.

Met deze wind eerst kruisen naar Den Helder. Dat is precies de verkeerde kant op naar Noorwegen… Prachtige zonsondergang boven Texel. Door het Molengat. Bijna allemaal niet verlichte blind tonnen, maar nog goed zichtbaar. Het is wél nieuwe maan.

’s Nachts om 3 uur hadden we de Brandaris (Terschelling) pas langszij. Wel een flink stuk westelijker, dus hoogte? Vanuit Texel vertrekken naar Scandinavië, dat doen we niet meer.

De wind werd minder, 7 knopen, dus de motor erbij aangezet. We zullen deze oversteek wel wat diesel verstoken, gezien de windverwachting. Dus 25 liter extra in jerrycans boven onze 130 liter standaard brandstoftank. Verbruik motor 1,7 l/uur. Nog maar een paar getallen: Oudeschild – Stavanger zo’n kleine 400 zeemijlen, ruim 700 km. We denken: 5 mijl gemiddeld, dus 80 uur. Ruim 3 dagen + nachten. Maar liever wat diesel verstoken, dan in een storm terechtkomen.

Echt donker wordt het in juni niet, het zicht blijft goed. Wacht houden. We zorgen ervoor dat er zoveel mogelijk geslapen wordt als het kan. Je weet niet wat er nog kan komen en dan is het prettig, dat je uitgeslapen aan een slechtweerperiode begint. Als Joke gaat liggen, dan slaapt ze. Jaloers op. Bij mij toch iets problematischer. Ik begin ’s avonds meestal op wacht en dan Joke slapen, totdat ik het zat ben – om een uur of één – en dan maak ik Joke wakker en omgekeerd. Slapen in de kajuit op de bank. ‘Op-de-kiel’, dat scheelt heel wat ongewenste bewegingen en aan beide kanten een slingerschot. Slaapt perfect!

Het ‘leven’ aan boord. Lezen, van de zee genieten, tweemaal dolfijnen gezien, we vermaken ons wel. Eten op de tijden van thuis. Meestal Rob zijn klusje. Een keer roerbakgroente met aardappeltjes en gehakt. En home made kippensoep uit ons diepvriesvak aan boord. Rob uiteraard elke dag wel een bakje noodles, aangevuld met gedroogde uien, ketjap etc. Zijn verslaving, zodra hij aan boord is.

Logboek invullen, hoewel we daar niet meer zo consequent in zijn….

De navigatie. Onze plotter met AIS. Dat zijn toch onze belangrijkste raadgevers. Over een half uur komen we een schip tegen? Oké, dan de kookwekker op 20 minuten. Joke zit eigenlijk haar hele wacht buiten, Rob rommelt binnen meestal wat. Ff afwassen, opruimen, lezen. De Noorse kust. Welke route kiezen we tussen al die rotsen door. Papieren kaarten + elektronische met elkaar vergelijken.

Dag 1 was het prachtig weer. Dag 2 bewolkt en dag 3 regenachtig; shit, we komen in de buurt van Noorwegen……… Er was eigenlijk maar weinig wind. Als onze snelheid onder de 5 knopen kwam, dan zetten we de motor erbij. Helaas was de wind ook nogal eens zuid, dus maar wat afkruisen om nog wat druk in de zeilen te houden. Dat ‘slaan’ van de zeilen, dat gaat je door merg en been. Afkruisen onder 45 graden met 5 knopen, dat is 3 knopen/uur naar Stavanger. Het is natuurlijk een raar zeetje, die we overstaken. Diverse windvelden met hun bijbehorende deining komen daar samen en ook nog wat getijdestroming vanuit de Oostzee.

Dag 2 hadden we 19 knopen wind uit het zuidoosten. Dan heb je meteen weer 7,5 knoop over de grond, maar helaas maar een uurtje of 4.

Dag 3: “Land in zicht!” Kijk ik op de plotter: “Schat de kust is hier nog 90 mijl vandaan….!”. Lijkt me stug. ’s Middags om 14:00 uur brak de zon door en we zagen Noorwegen. Onder de kust veel vrachtvaart. Goed zichtbaar visueel en op de AIS. We zeilden zo prachtig door de Rottsfjorden naar het eiland Rotts. En weer internet op onze telefoon. 60 App’jes…. Velen stuurden ons een afdruk van Marine Traffics, waarop we te zien waren, ergens midden op de Noordzee. “Jullie zitten al op de helft…..!”.

Stavanger. Op advies van René Vleut namen we de passantenhaven naast het oliemuseum. Plek zat. Prachtige 10 meter lange vingersteigers. De breedte van de boxen is in Scandinavië vaak een probleem. Die zitten nog steeds een beetje met de maten van een Scherenkruiser in hun hoofd. Die zijn zo’n 12 meter lang en dan 2,5 meter breed. En wij zijn 4 meter breed, maar het paste hier net…

Onze buurman, een vriendelijke Rus (….. die zijn er blijkbaar ook….) pakte onze lijntjes keurig aan.

Met de kont naar de kade, heb je meteen aanspraak. Een Nederlandse matroos. Op 100 meter afstand bleken twee Nederlandse oorlogsbodems te liggen, de Zr.Ms Van Speijk en de Zr.Ms Van Amstel, zijn M-fregatten. We hebben daarmee de best beveiligde ligplaats voor ons ooit……. ’s Avonds ff naar de schepen gelopen. Aan de ‘wacht’ bij de loopplank vroeg ik: “Hoe laat hebben jullie morgenmiddag ‘happy hour’ aan boord, want ik ben wel één van de sponsoren van jullie schip als NL-belastingbetaler……. Een vriendelijke glimlach: morgen op oefening, wij aan het werk……

’s Avonds nog Hilde en Stein aan boord. Kenden we niet, maar ze spraken ons aan in het Nederlands. Stein is een Noor, die perfect Nederlands spreekt. Je moet minimaal leraar Nederlands wezen om bij hem een accent te ontdekken……. Zijn vrouw Hilde puur Nederlands. Hij werkt in NL en Hilde in Noorwegen. Weekenden in Noordwijk of nabij Kristiansand. Veel tips gekregen en we gaan zeker bij hen op bezoek op onze terugweg, kunnen aanleggen bij hun huis aan hun privé steiger in Blinleia.

Joke haar moeder gebeld. Dankzij onze Neelie kan dat allemaal vanuit Noorwegen volgens ons NL-tarief.

Slapen, eindelijk weer samen in de voorpunt. We werden de volgende morgens om 11 uur wakker….. Zo’n zeiltochtje van 420 mijl, gaat je als bejaarde toch niet in je kouwe kleren zitten.