Vanuit Cux via Norderney nu weer op Hollandse bodem, Vlieland

Woensdag 3 augustus ’22; Norderney – Vlieland

In de namiddag vertrekken. Dat is compleet nieuw voor ons. Voor ons is het ’s morgens ernstig vroeg vertrekken meer gebruikelijk.

Eten en drinken klaarzetten voor vannacht.  Uhhhh, we zijn eigenlijk nu al klaar voor vertrek. Dan gaan we! Om 14:50 uur de trossen los.

Het Nederlandse jacht ‘Mirus’ ziet deze tijdsplanning ook wel zitten en vertrekt ook.

We moeten een keuze maken of we de kortere doorgang door de ‘Schluchter’ nemen, of door het Dovetief. Deze laatste is zo’n 5 mijl om.

De  ‘Schluchter’ staat bekend als een meer risicovolle route. Vroeger door de mindere diepte, alléén passeren met HW. Nu alleen met N-wind het risico van brekers. 3 Maand geleden werd een Nederlandse motorzeiler hier door een breker overvallen. De man spoelde overboord en de vrouw brak op het schip haar schouder. We spraken hen in Lauwersoog op onze heenweg. Het liep uiteindelijk goed af, maar zoiets willen wij niet!

Joke vraagt nog advies aan de havenmeester in Norderney. Deze meldt ons: de ‘Schluchter’ is geen enkel probleem….

We zien geen brekers in de ‘Schluchter’, dus wij nemen die route. Op de motor. Grootzeil strak omhoog en de motor erbij. Gaat goed. Bij de boei ‘S-6’ hebben we de minste diepte: 4,6m, dus nog 2,6m onder de kiel.

Rustig tochtje de nacht in. Maar een paar zeiljachtjes. Wel heel veel vissersboten. Die varen kris-kras, maar met zo’n 2,6 knopen, dus ook geen probleem. Om 05:00 uur wordt het al wat lichter. Terschelling in zicht. Om de Westergronden heen en zo naar Vlieland.

Joke bellen met de havenmeester van Vlieland. Ja, we komen van zee. Helaas de haven ligt bom vol. Ga maar voor anker. Eerst moet de bruine vloot naar buiten. We komen u wel halen. Om 08:10 gaan we voor anker.

Alexandra en Arnaud liggen al enige tijd met de nieuwe ‘Relex 3.0’  in de haven van Vlie en die komen ons bevoorraden met hun bijboot met croissants en verse jus…. Heerlijk!

Om 11:00 uur zwaait havenmeester: vaar maar naar binnen! Met zo’n 25 jachten naar binnen. De voorhaven ligt nog vol met charters. Slalommen om de boegsprieten van de bruine vloot schepen heen. Lex ligt in het straatje van jachten van 13m. En wij zijn maar 11,5m. “Vooruit dan maar….”, zei de havenmeester… Dus riant aan de eerste steiger…

Het leven op Vlieland: zon! 5 min naar het strand wandelen. Oesters in de Dining voor Joke. ‘s Morgens croissantjes met verse jus en ontbijten in de kuip. Wandelen langs het strand. Op de fiets naar het ‘Posthuis’. Genieten en we rusten uit van onze tocht door Denemarken. Eind van de week maar eens een tochtplanning maken voor de terugreis via Den Oever. Buitenom over de Noordzee en door het ‘Molengat’ strak om Texel heen.

Maandag 1 augustus ’22 Cuxhaven – Norderney

Wij staan om 05:30 op en maken ons vaarklaar. Aankleden, koffie, weerbericht zelfde als gisteravond, snoer in, 2x rifje trekken in het grootzeil. Yesss, we zijn er klaar voor. Komt José aanlopen. We gaan toch maar niet. Waait voor ons te hard. Oké, wij 3 minuten palaveren. Wij gaan wél!

Buiten 20 knopen NW, zoals voorspeld. Stroom van de Elbe mee, die steeds meer wordt. Uiteindelijk op de motor met 10 knopen over de grond tegen de wind en golven in, maar met de stroom mee. Geen pretje, maar goed te doen.

Daarna afvallen en Joke naar voren om de zeilbandjes van het grootzeil af te halen. Joke uiteraard keurig aangelijnd. Onder zeil loopt de bluePassion beter en rustiger en niet meer zo opboksen tegen de golven in. ’s Middags neemt de windsnelheid conform de voorspelling af tot 15 knopen.

Boven Norderney door het ‘Dovetief’ (een gebaggerde toegangsgeul) naar de haven. Helemaal achterin de haven gaan we langszij een vriendelijk Duits stel. Kein Problem…

We waren moe. Vroeg op en vervolgens een stevige tocht. En dat voor twee bejaarden…… Maar blij dat we het gedaan hebben. 69 Mijl dichter bij huis!

Volgens onze bejaarden CAO hebben we na zo’n heftig tochtje een verplichte rustdag. Daarin ons voorbereiden voor de volgende uitdaging: van hieruit naar Vlieland.           Eerst maken we een stevige wandeling over het eiland.

Op de heenreis lagen we met Paul en Nanda ook al een nacht op Norderney. De ‘hoofdstad’ Norderney. Een mooie moderne badplaats met veel Duitse toeristen. Veel gezinnetjes, die hier vakantie vieren. Vanaf een terrasje – in het zonnetje – bekijken we het allemaal en dat is – voor ons – genieten.

Ook onze palaver voor morgen komt aan de orde. Joke nog maar een glaasje witte wijn en ik een pilsje. Kortste klap is naar Lauwersoog. Deden we op de heenweg. 55 Mijl. Maar dan moeten we weer door Friesland motoren naar Harlingen en dan weer naar Vlieland? Nee dat is hem niet.

Direct naar Vlieland. Is bijna 90 mijl gedeeld door de gemiddelde snelheid van 6 knopen is 15 uur varen. Dat is dan: óf vertrekken in het donker, óf aankomen in het donker. Dat vertrekken en aankomen vinden we het meest spannend. Dat traject daar tussenin, om dat in het donker te varen, vinden we niet zo’n uitdaging. Dan weinig scheepvaart en ook  geen windparken. En zoveel mogelijk stroom mee……..

Na een 2de consumptie zijn we eruit. Morgenmiddag om 16:00 uur vertrekken. Dan komen we de volgende morgen vroeg op Vlieland aan. De eerste Vlie-gangers vertrekken dan, dus plaats voor ons. Wat voor ons echter de doorslag gaf: morgenavond oesters voor Joke bij restaurant ‘De Dining’ in de jachthaven van Vlieland!!!!!! Tja wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen………….

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Rondje Rugen en richting Kielerkanaal en Cuxhaven

Zondag 31 juli ’22 Rendsburg – Cuxhaven

We draaien om 09:00 uur het Kielerkanaal weer op. Eerst 47 mijl op de motor naar de sluizen van Holtenau. Weer mazzel en snel schutten door de sluizen? De linker kolk ligt vol met plezierjachten die geschut worden naar het Kielerkanaal. Oké, als die leeg is, wij erin met nog 20 plezierjachtjes en hup de Elbe op. Deuren open, jachtjes eruit, maar licht bleef op rood staan. Deuren weer dicht…..? Via marifoon gevraagd…… Hallo, waarom wij niet? Antwoord: over 5 kwartier zijn jullie aan de beurt…… Geen reden genoemd…. Dazzzz typisch Kielerkanaal-communicatie……

Een dik uur later gaan de deuren van de andere sluiskolk open. Eerst 4 vrachtschepen naar binnen en toen opvullen met plezierjachtjes. Het schutten duurt een ½ uur. Dat is al lang. Dan moeten eerst de vrachtschepen naar buiten varen. Zeer ongebruikelijk. Al die stalen bakbeesten moeten voorzichtig tussen die Tupperware bootjes maneuvreren. Dat duurt ruim 3 kwartier.

Ach, we zijn op vakantie en hebben de tijd. De Elbe op. De regen houdt aan. Gelukkig houdt de bimini – regendakje – ons droog. Op de motor en de genua uit, motorsailen we naar Cuxhaven.

Veel NL-schepen liggen daar al, of naar huis, of naar de Oostzee. We drinken nog wat met Bart en José, die ook naar huis varen met hun Dehler. Zij gaan morgen door naar Norderney, een Duits Waddeneiland. Eerst 6 mijl op de motor vanuit Cux naar buiten. Tegen 20 Knopen NW-wind in. Daarna relaxt zeilen naar Norderney. Oké, doen wij ook.

Vrijdag 29 juli ’22 Laboe – Rendsburg

Om 08:15 uur eerst tanken. Achteraf in Rendsburg blijkt de diesel goedkoper…… Een ½ uurtje motor aan naar de ingang van het Kielerkanaal.

Hoe de Duitsers de bediening van de kunstwerken (sluizen) in het Noord-Oostzeekanaal (Kielerkanaal) regelen is voor ons altijd onduidelijk. Een kaartje kopen na de sluis in Holtenau of net voor de sluis in Brunsbüttel. Enige controle of je een kaartje koopt is er volgens ons niet. Maar als de Duitsers je pakken zonder kaartje…..

Wanneer gaan de sluizen open? In Laboe liggen we nabij een NL-jacht. Die vertrekt al voor 7:00 uur, wij 5 kwartier later. Maar bij de sluizen aangekomen, cirkelt dit schip hier ook nog rond. Een kwartiertje later, gaan de sluisdeuren open. Eerst een mega vrachtschip erin en daarna alle pleziervaart. Een bootje of 40. Wij lekker dubbel liggen. Dan hoef je niet moeilijk van boord af om op de drijvende pontons je landvasten door de ringen te halen. Wie die ringen ooit verzonnen heeft………..

De deuren open en eerst de plezierbootjes naar buiten en daarna de vrachtvaarder. Dat gaat perfect. Wij gas geven, want er zijn zo’n 4 ligplaatsen bij de drive-in kaartjesautomaat. Lukt! Betalen met Pin werkt vandaag niet, moet met cash. € 18. Ach, daar kun je niets van zeggen.

Een Lemsteraak, de ‘Danielle’ meent het slim te regelen. Heeft een RIB op sleeptouw. Eén van de bemanningsleden scheurt naar de automaat, met alleen zijn pinpas. Tja, die is kapot. Dus Joke geeft Willem cash en Joke stuurt Willem een tikkie. Ook alweer geregeld.

In de jachthaven van Rendsburg gaan we overnachten. We vinden dit een gezellige haven. Het voelt voor ons daar altijd een beetje ‘thuiskomen’. Voldoende plaats. Veel Nederlanders, die of naar de Oostzee gaan, of zoals wij richting huis. Ach met velen maken we een praatje. Joke met de Duitsers in rap Duits. Ikke liever in het Nederlands….

Bijzondere mensen ontmoet je daar. Tegenover ons een jong Zweeds gezin met twee kleine kinderen. Waar gaan jullie heen? Rondje Atlantic met een 50 voeter. Diepgang 2,90m! Hij vraagt: “Welke havens in NL kunnen we in?”. Niet zo veel. Hoe navigeren jullie? Met een 2 jaar oude Navionics, maar die moeten we onderweg nog updaten. Door het Kanaal, langs de Belgische kust. Dit schip hadden ze een ½ jaar geleden in de Middellandse Zee gekocht en toen van daar naar Zweden gevaren. Ik vertel over zandbanken. Ohhh, wij dachten al dat onze dieptemer niet klopte….. Ach de jeugd gaat gewoon met 2 kleine kids op pad. Zelf les geven. We zien onderweg wel……. De kerstverlichting hangt nog aan hun radarpaal…..

In het restaurant eten met Theo en Gré. Theo was een ex sleepbootkapitein op zijn eigen schip. Overal over de wereld gevaren. Heerlijke verhalen uitwisselen.

Donderdag 28 juli ’22 Burgtiefe – Laboe

We blijven 3 dagen in Burgtiefe. Om 07:45 uur varen we de haven uit. 7 á 8 Knopen wind uit het NW’n. Dat is niet genoeg om lekker te zeilen, dus de motor er maar bij. Maar wel stralend weer. Langs de noord-Duitse Oostzeekust. Vele jachthavens en strandstoelen.

Laboe aan de Kieler Fjörde. Toch nu echt een beetje richting huis. Hier morgen tanken, dus maar eens kijken of we een plaatsje kunnen vinden in de oude haven van Laboe. Naast een mega gele speedboot, direct met de kop naar de kade.

Net ten noorden van Laboe is het gigantische herdenkingsmonument voor alle omgekomen zeelui van 1ste en 2de Wereldoorlog. Al vele keren daar langs gevaren, maar nooit bezocht. Ooit ontworpen voor de zeelui uit de 1ste Wereldoorlog, maar bij het gereedkomen van het monument in 1936 besliste Hitler, dat het ook maar een monument moest worden voor alle zeelui, die ook in de toekomst zouden omkomen. Een vooruitziende blijk…..

Een gemetselde ‘toren’ van 72m hoog met daaronder een herdenkingshal. Vele scheepsmodellen, vlaggen, opgedoken scheepsbellen en vele kransen. Ook de omgekomen geallieerde zeelui worden hier herdacht. Een indrukwekkend monument. Ook een Duitse U-boot (U-995) staat voor het monument.

’s Avonds heerlijk gegeten aan de oever van de Kieler Fjörde.

De nacht in de haven. We treffen het weer eens. De mega gele speedboot. Niemand aan boord, maar om 01:00 uur komen een man of 10 op hun boot nog even een gezellige afterparty houden. Na een halfuurtje gaat de muziek ook nog aan. Type kaboem-kaboem……. Het dreunt bij ons door de boot. Om 15:00 uur is het genoeg voor Joke geweest. Kleed zich aan en doet een ‘vriendelijk’ verzoek om de party te beëindigen. In het Engels. Een herrie-Duitser: “We don’t speak English……”. Joke: Dit zeg je anders keurig in het Engels…. Het help even……. Maar toen weer door. Tot een uur of 05:00 in de morgen……

Maandag 25 juli ’22 Gedser – Burgtiefe

Om 07:15 varen we uit de jachthaven van Gedser. 17 Knopen wind, zuid, dus 2 rifjes voorbereid. Prachtig zonnig weer. Onderweg naar Gedser komen we de Long John Silver tegen van Manon en Stef, zij zijn op de heenweg.

Burgtiefe ligt op het eiland Fehmarn. Maar met een hoge brug verbonden met de vaste wal. Vroeguhr – voordat ik grijs werd – was dat de route om naar Zweden over de weg te gaan. Via de pont van Puttgarden naar Rodbyhavn.

Vandaag – op advies van Ineke en Piet – naar de nieuwe jachthaven van Burgtiefe. Bij de nadering van het eiland Fehmarn wordt de wind minder. Rifjes eruit. Morgen en overmorgen een dikke wind uit het westen. Een box in de ronde havenkom met de kop naar het westen. Perfect!

De voormalige DDR-grens zijn we reeds gepasseerd. Fehmarn hoort sinds 1945 bij W-Duitsland. Het is een prachtige jachthaven. Met een prachtige uitkijktoren, zoals op de Markerwadden. Uiteraard hier met een elektrische lift naar boven en een trap. Nog nooit zoveel speelwerktuigen voor de kids gezien in een jachthaven. Hier prima toeven. Veel gewandeld. Door de storm zijn we het eigenlijke eiland niet op geweest. De grootste stad is Burg auf Fehmarn. Is blijkbaar de moeite waard. Bezoeken we een volgende keer….

Zondag 24 juli ’22 Klintholm – Gedser

Na 3 dagen storm wordt er voor vandaag een rustig dagje voorspeld. Helaas wel weer een westen wind, die kant moeten we ook op, maar je kunt niet alles hebben. ’s Morgens beloven de meteo-voorspellers via internet, dat het nog te bezeilen is. Dus wij de wekker wij om 05:00 uur gezet en om 05:30 uur de trossen los. We zijn niet de enige. Een stuk of tien schepen hebben hetzelfde weerbericht gehoord…. En vertrekken ook op dit onzedelijke tijdstip!

Het wordt een dagje motorsailen. Onder de kust zit wat meer wind. Uiteindelijk gaan we 10 keer overstag, maar ach, dat hoort bij zeilen.

Om 12:30 uur liggen we in de jachthaven van Gedser. Een prachtige jachthaven en heel veel vrije ligplaatsen. We begrepen dat deze haven een maand geleden hartstikke vol lag, toen de Duitse stroom boten naar de Oostzee op gang kwam.

’s Middags maar even een dutje gedaan. Om 05:00 uur ’s morgen op……

Wandeling maken naar het dorpje Gedser. Dit dorpje is niet echt de moeite waard. Een grote veerboot vaart naar Rostock, maar gelukkig is er wel een leuk terrasje.

’s Avonds komen er toch nog heel wat schepen de haven in, maar vandaag: plaats genoeg voor een ieder!

Donderdag 21 juli ’22 Sassnitz – Klintholm

’s Morgens om 06:15 varen we al de haven uit. Vanmiddag voorspellen ze nl harde wind uit het westen en die kant moeten we vanmiddag op, nl. naar Gedser is het plan. Nu nog weinig wind uit het zuiden.

We varen langs het natuurpark Jasmund. Prachtige kust van het eiland Rügen. De wind trekt aan en we zeilen nu boven het eiland naar Kaap Arcona. Daarna zo scherp mogelijk koers naar Gedser. Helaas de wind ruimde nu al van Zuid naar Westzuidwest i.p.v. pas vanmiddag. Gedser recht in de wind! Dat gaat hem niet worden. Dan maar afvallen en maar weer naar de jachthaven van Klintholm.

De wind trekt behoorlijk aan, tot 30 knopen. We reven het grootzeil met een dubbel rif en rollen de genua ook behoorlijk in en de motor er ook nog bij, om wat snelheid te houden. Later rollen we de genua helemaal in. Behoorlijke golven en ook een stevige helling in ons schip. Niet echt comfortabel zeilen.

Om 16:00 uur naderen we de haven van Klintholm. Een week geleden lagen we hier ook al met westenwind op hoger wal, dus we kennen de weg. Meteen bakboord uit en tegen een grote onbewoonde Nauticat motorjacht aan, lekker in de luwte.

We liggen net afgemeerd met een extra lijn naar de wal en binnen 5 minuten komt er een inktzwarte lucht over ons heen. Het regent nog niet, maar wél 40 knopen wind op onze windmeter. Dat is windkracht 9. Een klein kwartiertje en de wind is weer weg.

De volgende dag uitrusten en plannen maken. Zaterdag met de bus naar Stege is het plan. Bij de bushalte staat uiteraard de dienstregeling in perfect Deens. Dus de eerste de beste Deen gevraagd om uitleg. Helaas, hij snapt het ook niet. Er stopte een bus. Aan chauffeur gevraagd: “Morgen willen we met de bus naar Stege”. Dat kan, om 10 voor 12 vanaf deze bushalte.

Dus wij staan op zaterdag om 10 voor 12 bij deze bushalte. We zijn de enige…….. en er komt géén bus. Neen, vandaag is het zaterdag, dan vervalt de bus van 10 voor 12 altijd. U moet even een uurtje wachten. Dus wij weer terug naar de boot.

Uiteindelijk een hele rondrit over het eiland met de bus. Omdat de bus mogelijk onderweg 25 keer kan stoppen, hoefden we niet te betalen. Mooie sightseeing over het eiland MØn.

Het begint te miezeren. De eerste regen overdag sinds we vertrokken zijn uit Lelystad. Dan valt de bezichtiging van een stadje altijd tegen, maar we hadden gehoord, dat we zeer zeker bij ‘Slagter Stig’ langs moeten gaan. Oké. Een prachtige slagerij, met een restaurant met buffet. Dus wij gaan zitten en opscheppen en nog een paar keer opscheppen…… Heerlijk!!!

De terugreis met de bus. Over een uur, want het is zaterdag. Na een ½ uur verschijnt er een blauwe touringcar. Wij toch niets te doen, dus vragen we, rijdt u naar Klintholm? Ja hoor, nog even koffiedrinken en dan ga ik daar rechtstreeks heen. Blijkt de eerste rit van een spiksplinternieuwe 100% elektrische bus te zijn. Neen hoor u hoeft niet te betalen…..

Woensdag 20 juli ’22 Zieckersee – Sassnitz

Prima voor anker gelegen en ’s morgens geen havenmeester waar je moet afrekenen. Hoewel, havenmeesters……. Dat is intussen – in Denemarken zeker – een uitstervend beroep. Overal staat tegenwoordig een betaalautomaat, waar je met je bankpas moet betalen.

Om toch een blik te werpen op de jachthaven van Thiessow varen we nog even naar de jachthaven. Een leuk haventje, waar het best wel druk is.

De geul naar de haven is smal en naast de geul is het ongeveer een halve meter diep. Vanuit de jachthaven is de geul rood-groen betond en na een knik in de vaargeul staan er alleen nog maar rode tonnen. Je moet dan vlak langs die rode tonnen varen …… merken we. We hadden weer een kleine grondberoering, maar hier gelukkig zandgrond…..

Mooie zeiltocht langs de kust, maar na een uur of twee wordt de wind minder, dus toen het oliezeil maar uit en de bimini op. We beginnen al te wennen aan een motorboot….

Varend langs de kust van Rügen hopen we bij het dorpje Prorar een glimp op te vangen van het ooit in 1933 in opdracht van Hitler gebouwde hotel aan de kust. Het bijzondere aan dit hotel: 4 km lang 6 verdiepingen hoog! In 1940 was het bijna klaar. De bedoeling was om hier arbeiders uit heel nazi-Duitsland een vakantie te bezorgen. Toen de Russen in 1945 het eiland veroverden, werd dit hotel gedeeltelijk gesloopt, soldaten gehuisvest en na die Wende in 1989 kwamen er hekken om deze bouwval heen. Maar nu wordt het gerestaureerd en een andere bestemming gegeven.

De haven van Sassnitz. Wat een lege boxen. Komt in aanmerking voor de titel: de rustigste haven van Duitsland…. Gewoon 10 Lege boxen naast elkaar… Onze steiger tot 40 voet loopt ’s avonds nog wel een beetje vol maar de langere boxen: geen kip. Is hier niets te doen? Zo saai? Het is een prachtige haven met twee drijvende steigers met boxen voor bezoekende jachten.

We zitten weer voor een dilemma. Willen hier best e.e.a. bekijken. Natuurgebied en hotel van 4 km lang. Maar morgen is er tot 14:00 een mooi windje uit het zuiden en daarna stevig uit het westen. Dus morgen vroeg vertrekken, dan zijn we vóór het ruimen van de wind naar het westen al bijna in Denemarken, onze bestemming. Een dagje extra in Sassnitz…….. 3 dagen storm uit het westen… Oké, Sassnitz bezoek komt een volgende keer.

’s Avonds gaan we maar weer heerlijk eten in een oude viskotter, die in de haven ligt.

Dinsdag 19 juli ’22 Greifswald – Zieckersee

Greifswald weer uit en door Wieck de zee weer op. Vandaag 16 mijl op de motor naar het eiland Rügen. Wind 3 knopen en de zon 100%.

Voor het dorpje Thiessow in de Zieckersee voor anker. Met nog zo’n 8 andere jachten op een prachtig beschutte plek. Joke zwemmen en Rob net ff ondergedompeld en toen er weer snel uit….

Heerlijk zonnebaden onder de bimini en ’s avonds ………..gegeten aan boord!

Zondag 17 juli ’22 Stralsund – Greifswald

De wind is minder geworden. Nu zo’n 16 knopen. Bestemming Greifswald. Een oude stad in de Duitse deelstaat Mecklenburg-Vor-Pommeren en zo’n 60 km vanaf de rivier de Oder. Dat is de huidige grens met Polen.

Eerst onder de hoge verkeersbrug door, de Rügenbrücke uit 2007. Doorvaarthoogte 42m, dus riant voor onze schamele 16,5m. Dan de Ziegelgrabenbrücke. Die is maar 6m hoog, maar beweegbaar met een dubbele basculebrug. Om 08:20 draait deze spoor-verkeersbrug. Met zo’n 30 plezierboten door de twee bruggen.

Door de brug heen, zeilen omhoog. Vóór de wind door de Strelasund, een kronkelende vaargeul door het ondiepe Boddengewässer. Prachtig vaargebied. Dan over de Greifwalder Bodden die diep genoeg is.

Op naar Wieck aan de monding van het riviertje de Ryck. Nu is de stormvloedkering gereed. In het dorp zijn de visserijdagen aan de gang. Kermis en heel veel eet- en drinktentjes. Hier de beroemde Holländische Brücke. Een kopie van de magere brug in Amsterdam. Even een ½ uurtje wachten en met vele boten het riviertje de Ryck op naar Greifswald.

We begrepen dat de brug over de Ryck in Greifswald beweegbaar zou zijn, helaas. Dan terug naar de mooie jachthaven ‘Beverly Holzteich’ omgeven door mooie vakantie appartementen. Een hele luxe commerciële jachthaven met drijvende steigers, volop internet en stroom. En dat voor € 20 / nacht!

Direct achter deze haven ligt de grote Hanze werf, of is het een fabriek? Grote hallen, waar de Hanze schepen, Dehler, Fjord (motorboten) en Moody gebouwd worden. Helaas, een bezichtiging zit er niet in. Ga maar naar een dealer van ons in Nederland……

Heel veel nieuwe jachten in de krimpfolie en gereed voor transport naar klanten door heel Europa. Op internet lees ik dat er zo’n 2.000 mensen werken. Lopend buiten het hek om het complex heen, zie ik vele personenauto’s met PL op hun nummerbord. Polen is hemels breed zo’n 50 km naar het oosten.

De stad Greifswald is redelijk ongeschonden uit de 2de Wereldoorlog gekomen, maar onder het DDR-regiem is ook deze stad ‘ernstig’ gemoderniseerd, door oude gebouwen af te breken en daar ‘plattenbau’ voor in de plaats te zetten. Plattenbau: betonplaten aan elkaar bevestigd. Geen fraaie bouwwerken en in voormalig O-Duitsland al veel van dit soort gebouwen gemoderniseerd of gesloopt. Greifswald is nu een combi van prachtig gerestaureerde gebouwen en gemoderniseerde plattenbau.

Hier blijven we 2 dagen liggen. Terrasjes bezoeken, rondwandelen en heerlijk vis eten in één van de vele drijvende visrestaurants.

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Na een korte mooie break in Nederland weer verder

Donderdag 14 juli ’22 Klintholm – Stralsund

’s Nachts trok de wind aardig aan in de haven van Klintholm. Wegvaren vanaf hogerwal: eitje! Joke heeft al 2 rifjes in het grootzeil getrokken. Voor en achter los en we drijven probleemloos de vrije haven in. Buiten: Koers is 137 graden  en de wind WNW; 25 knopen.

De golven bouwen zich aardig op. Grootzeil omhoog met 2x rif en een puntje genua. Later kakt de wind eruit naar 19 knopen…. Dan genua vol. Maar een donkere wolk over ons heen…. En weer 27 knopen wind.

We houden het droog. Af en toe stevige schuivers. Golfhoogte schat ik op 1 m. Vlak onder het eiland Rügen moeten we door, een smalle betonde geul de ‘Strelasund’. Hier varen we dwars op de golven door een de smalle geul en buiten de vaargeul staat 0,5 m water….. De tonnen liggen op 0,8 mijl uit elkaar. Gelukkig goed zicht.

We kwamen door de verschillende geulen veilig in de stadshaven van Stralsund aan. Tien jaar geleden lagen we hier ook, na onze trip naar St Petersburg.

We parkeerden de bP nu in een onduidelijk gaatje, naast een forse motorboot achter de kade. Als er golven komen, liggen we goed.

Stralsund een prachtige oude, gerestaureerde stad. Het front wordt gedomineerd door het prachtige witte ‘Ozeaneum’, een prachtig modern museum wat we al bezochten. Maar het havenfront is nog niet klaar. Nog meer ‘oude’ gebouwen worden daar neergezet.

Ook het voormalige opleidingsschip van de Duitse marine, de ‘Gorch Fock’. Ligt daar. Dit schip: in 1945 – toen de Russen kwamen, door de Duitsers bij Rügen tot zinken gebracht. Door de Russen geborgen in 1947 en heeft jaren in de Zwarte Zee gediend en nu hier weer terug.

We bezoeken de Nicolaikerk en slechts een paar van de vele terrasjes. Dwalen door Stralsund is leuk! Vandaag afgesloten door het eten van gerookte vis aan de haven.

Afgelopen weken waren we in Denemarken. Daar met z’n 2’n uit eten kost gemiddeld € 120. Gisteravond in Stralsund bij ‘Gastmahl am Sund’ waren we samen € 54 kwijt…….

Woensdag 13 juli ’22 Rodvig – Klintholm

De havens zijn druk, tot vol. Dus vertrekken we maar vroeg. Om 07:20 gaan de trossen los. Mooi weer. Wind west, bakstag met zo’n 15 knopen. Dat loopt wel.

Prachtig langs de witte hoge rotsen van het eiland MØn. We hadden begrepen, dat er gisteren om 17:00 nog plaats genoeg was in de haven van Klintholm, maar om 12:00 uur als we aankomen is toch al behoorlijk vol.

Achterin de haven meren we af naast een heel vriendelijke en behulpzame Duitser. Vindt alles goed. Wij zijn wel een stuk groter dan jullie…… kein Problem!…..

De ‘Welvaeren’ komt ook de haven van Klintholm in. Gisteren bij hen geborreld, dus hoogste tijd om weer even bij te praten. Wij roepen: “Om 17:00 uur gaat de bar ‘bluePassion’ open!”.

Tegen de haven van Klintholm aan ligt een vakantiedorpje, met diverse restaurants. We hebben het plan, om daar ergens te gaan eten. Maar alle restaurants dicht, of sluiten om 17:00 uur. En dat in het hoogseizoen? Oké, dan klussen we aan boord wel wat te eten in elkaar.

Met Astrid en Marcel was het alweer gezellig bijpraten, sinds de laatste keer: gisteren! Er zijn van die mensen, waar we meteen een klik mee hebben.

’s Avonds komt er nog een dikke Bav tegen ons aanliggen. Hoger wal met veel wind. Gaf ons de voorlandvast aan. Tja, dan draait de Bav meteen 90 graden……… Dus de achterlijn naar ons schip en dan sjorren. ’s Avonds krijgen we voor alle hulp wel een heerlijke plak chocolade met rozijnen en rum. Mijn favoriet!

De wind volgt de weersvoorspelling goed. De wind trekt ’s nachts al behoorlijk aan. We liggen echter perfect op hogerwal tegen die vriendelijke Duitser aan. Ook de voorspelling voor de komende 14 dagen blijft: hard en west. Oké, weleens een weergaatje, maar daar tussenin veel verwaaid liggen. Zijn we geen liefhebbers van. De westkust van Zweden viel daardoor al af. Als we nu naar het westen willen, is dat eerst een aantal dagen hier wachten in dit saaie vakantiedorp.

Dan maar plan ‘B’: We varen morgen naar het ZO’n naar Stralsund (Duitsland). Prachtige stad en dan rommelen we wel wat in het mooie Boddengewässer en daarna in stapjes via voormalige DDR-kust naar het westen. Strak plan vinden wij…….

Dinsdag 12 juli ’22 Kastrup – Rodvig

Om 09:30 uur varen we de haven uit. Mooie tijd hier gehad.

Nu naar…..? Gisteravond waren we eruit: naar het zuiden en dan onder Seeland door, of nog zuidelijker, en dan naar de Deense oostkust. Vervolgens naar boven langs deze kust naar het Limfjord, of toch maar het Kielerkanaal door? We zien wel.

We varen langs de luchthaven van Kopenhagen en over de Sonttunnel heen, die sinds 2000 Denemarken met Zweden verbindt. Prachtig gezicht op de Sontbrug. We horen later van een NL-camper, dat een retourtje tunnel-brug met hun camper € 160 kost. Voor dat geld vliegen we samen van Kopenhagen – Amsterdam vv.

De wind is NW; een leuk lopend windje, maar wordt minder, dus de motor er maar een beetje bij. Om 15:00 uur zijn we in de haven van Rodvig. Achterin de haven meren we af en worden opgevangen door de crew van de ‘Welvaeren’. Gezellige buren waren dat in Cuxhaven. En meteen een uitnodiging voor een borrel bij hen aan boord.

Met Astrid en Marcel was het weer uiterst gezellig bijpraten…. Zij gaan morgen naar Klintholm, naar het zuiden. Misschien wel een goed plan….

Vrijdag 1 juli ’22 Kastrup – Lelystad vv

1 Juli leggen we ons schip nog eens extra goed vast, want vandaag vliegen we terug naar Nederland. Woensdag 29 juni is onze jongste kleindochter geboren: ‘Bo Janne Marieke’ (3.464 gr) en we noemen haar Bo. Dus oma en opa moeten dit kleinkind wel gaan bewonderen.

Met een klein rugzakje als handbagage lopen we van de jachthaven Kopenhagen in 25 minuten naar de vertrekhal van het vliegveld. Instapkaart op onze telefoon en geen ruimbagage, dus die rij slaan we over. Dan ……. wachten…….., want vliegen is vooral heel lang wachten. Een uurtje of 3 later stappen we in. 1,5 Uur later landen we op Schiphol. Met de trein naar L’stad, waar Meine ons stond op te wachten. Weer thuis!

Natuurlijk meteen de volgende dag naar R’dam om Bo in levende lijve te bewonderen. Wat we al dachten: een prachtig meisje! Ook met moeder Janneke en vader Patrick alles goed.

Joke gaat om de dag naar R’dam om Bo te bewonderen.

Zo’n weekje weer even terug in Nederland is gezellig. 10 Juli weer terug naar Denemarken. Hoe lang zijn de ‘files’ op Schiphol bij het instappen? De boeren waren die dag gelukkig niet op pad. Marianne bracht ons naar Schiphol, want de treinen lopen vandaag niet echt lekker. Het eerste vakantieweekend, dus dan gaat de NS klussen aan het spoor…. Naar Hoofddorp gebracht naar het treinstation en toen met de trein in 5 minuten naar Schiphol. Goede keuze. Met 3 mensen in een treinstel.

De vertrekhal barstens vol, maar daar kunnen we om de mensenmassa heen lopen. Alleen de security controle. 50 Minuten. Die 4 uur voor vertrek op Schiphol zijn, was achteraf gezien overdreven, maar je weet maar nooit.

De ‘bluePassion’ ligt nog prima in de jachthaven. Alles oké aan boord.

Maandag boodschappen doen en plannen maken voor het vervolg van onze reis. Ons plan is naar het noorden te zeilen richting Gotenburg, maar de wind is ook uit het noorden. Dus wat doen we?

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Via Holbaek het Isefjord verlaten richting Kopenhagen en een nieuwe kleindochter

Dinsdag 28 juni ’22 Rungsted – Kastrup

Eindelijk weer eens lekker zeilweer. Het weer is afgelopen tijd altijd wel zonnig, maar te weinig wind. Nu beginnen we zelfs met een rifje erin, maar die kon er snel uit.

Deze oostkust van het eiland Seeland met Kopenhagen en zo vlak bij Zweden is de goudkust van Denemarken. Knotsen van villa’s met mega tuinen daar omheen. Prachtig zeiltochtje met een bakstagwindje.

De vele torens van kerken in Kopenhagen in zicht. De jachthaven die we uitgekozen hebben ligt tussen de stad en de luchthaven. Joke heeft al contact gehad met de jachthaven in Kastrup. Afgelopen week: “Leg hem maar in een box die op groen staat. Iedereen gaat nu op vakantie, dus plaats genoeg”. Dus dat doen we.

De dienstdoende havenmeester: “Hallo, 2 weken? Dat wordt een probleem……”. Gelukkig is er net iemand die zijn schip verkocht heeft, dus kijk maar of die box nu al leeg is. Yes……!!!

A.s vrijdagmiddag wandelen we met alleen handbagage in een klein halfuurtje naar de vertrekhal van het vliegveld, dus perfect! We gaan 10 dagen naar huis, er wordt een nieuw kleinkind verwacht.

Intussen krijgen we het bericht uit Rotterdam, dat de a.s dochter van Janneke en Patrick aanstalten maakt om geboren te worden. Wij uiteraard in volle spanning wachten op de berichten. Om 19.55 uur is het zover. Geboren: Bo Janne Marieke, 3.462 gram. Hartstikke gezond en mooi ziet ze eruit.

Woensdag wandelen we in een kwartiertje naar het metrostation en met de metro naar het centrum van Kopenhagen. Blijft een prachtige stad. In 2012 alle highlights al bekeken op de terugreis van onze tocht naar St Petersburg.

Nu een drukte van belang in het centrum. Op 1 juli begint hier de ‘Tour de France’! We bezoeken even het kleurrijke Nyhavn. Alle huizen een andere kleur, allemaal terrasjes en heel veel gezelligheid.

Vrijdag dus naar huis voor een kort intermezzo van 10 dagen.

Zaterdag 25 juni ’22 HelsingØr – Rungsted

Wij druk met onze planning. Joke’s jongste dochter Janneke is al enige tijd zwanger van haar eerste! En als alle planningen kloppen: dan zal ze eind juni geboren worden, dus dan laten we de ‘bluePassion’ achter in Kopenhagen en vliegen we voor 10 dagen naar NL. Want dit resultaat moeten we wél bewonderen.

HelsingØr – Kopenhagen willen we in twee trajecten doen. In welke haven leggen we halverwege aan? Op de waterkaart zien we : ‘Karen Blixen Museum’. Dat is de dame die begin 1900 in O-Afrika – Kenia –  een koffieplantage kocht en daar een boek over schreef: ‘Out of Africa’. Dit boek is verfilmd. In 2018 bezocht ik met Carla tijdens mijn dienstreis naar Kenia deze plantage. Nu Karen haar thuis in Denemarken.

Karen Blixen is in 1885 in Rungsted geboren en in 1962 daar ook gestorven. Dat museum willen we bezoeken.

De jachthaven van Rungsted is groot en erg gezellig. Ook hier vinden we weer met enige moeite een plaats.

Het valt ons al op, dat er veel jeugd met een wedstrijdzeilboot ‘29’er’ volop aan het trainen is. Volgende week de open EK wedstrijden. Alle Europese landen varen voorbij. Open, dus ook van buiten Europa: VS, Hongkong, Z-Afrika en Australië. Fantastisch gezicht. Met een bootje van 4,5 kg en 70 kg met een zeiloppervlak van 12,5 m2 plus een gennaker van 15m2. Dan hijst die jeugd – jonger dan 18 jaar – in de jachthaven, terwijl ze naar buiten zeilen die 27 m2 zeil………….

De erg gezellige wandelpier in deze jachthaven. Altijd druk. We zien al een sushi-tent. Dat is zeker 2 maanden geleden, dat we sushi gegeten hebben, dus……. Doen! Een aardige Belgische jongen bedient ons. Woont al 2 jaar in Denemarken en volgens hem is dit de beste sushi-keten van Denemarken. Inderdaad……. Heerlijk!

Het museum Karen Blixen. Vanuit de jachthaven, de weg oversteken en daar is het. Een prachtig landhuis met een gigantische ‘tuin’ er achter. Het doet ons denken aan paleis Soesdijk met het enorme landgoed er achter. Een bijzonder museum. Vooral als je haar boek hebt gelezen en de film hebt gezien.

Haar grafsteen is eenvoudig. Alléén met de tekst: Karen Blixen.

Donderdag 23 juni ’22 Holbaek – HelsingØr

Weinig wind vandaag. Om 07:45 uur vertrekken we. 50 Mijl voor de boeg. 5 Knopen wind, dus de motor er maar bij aan. Om 15:30 uur varen we de Noorderhaven in Helsingor binnen. Oeps ziet er behoorlijk vol uit. Plus de boxen zijn erg smal, of wij zijn met onze 4m te breed. Uiteindelijk vinden we toch een prima plek.

HelsingØr is vanaf het water kenmerkend door het grote kasteel Kronborg. Hier is de Sont – de zee-engte tussen Zweden en Denemarken – het smalst. Dit kasteel staat op de Unesco-werelderfgoedlijst.

Een gezellige stad met veel historische panden. Het weer wordt beter. Vooral de temperatuur stijgt. We testen vele terrasjes uit. Helemaal goed!

Aan de haven een drukte van belang. Hier worden de voorbereidingen getroffen voor de EK ‘Ironman Triatlon’ die 26 juni wordt gehouden. Dat is zwemmen, wielrennen en een halve marathon hardlopen.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Via de Kleine Belt naar het Kattegat en het Isefjord in

Maandag 20 juni ’22 Odden – OrØ 

Nu het Isefjord in. Dit het grootste fjord van het eiland Seeland. Twee uitlopers: één naar Roskilde en de andere naar Holbaek. Het is vrij ondiep, dus we moeten wel de vaargeulen aanhouden! We kiezen voor de bestemming Holbaek en dan via een minihaventje OrØ.

Om 11:45 uur gooien we los. Na een uurtje een klein buitje van een 5 minuten, maar als voordeel: wind! Dus zeilen omhoog.

Halverwege het Isefjord de zeilen naar beneden. We tuffen het haventje erin. Het gaat allemaal net. Er is nog één ligplaats op de kop van een steiger. Daar passen we precies in. Stroom en water aanwezig. Echt zo’n haventje, waar nog nooit een passant is geweest.

Is deze haven de moeite waard om te bezoeken? Nee….. Alleen maar grote vakantiehuizen, het dorpje OrØ ligt op zo’n 5 km van de haven in het midden van het eiland.

Zondag 19 juni ’22 Sejero – Odden

Vanmorgen de voorspelde motregen, dus dek lekker nat. Ideaal om deze nog flink te schrobben. Als de zon ‘s middags gaat schijnt is het schoonmaakresultaat perfect.

Zelfs na twaalven vertrekkenwe. Uurtje later hijsen we de zeilen en nog later de gennaker erbij. Helaas wordt de wind minder. Gennaker maar weer naar beneden en verder op de motor met grootzeil naar Odden.

Een kleine jachthaven varen we binnen Op de kop van de haven pier liggen betonnen betonblokken met een voor mij bekende vorm. Een soort hoofdletter ‘H’, waarbij één poot een kwartslag is gedraaid. Die heten ‘dolossen’. Genoemd naar een botje met die vorm in de nek van een schaap……. Mijn – helaas overleden – oom Joop uit Z-Afrika was de ontwikkelaar en promotor van dit type ‘breakwaterblock’. Leuk om ze zelfs hier te zien.

Aan de kademuur ligt één ander zeilschip. Lekker rustig dus. Op zondagmiddag is hier niets te beleven. Waar het havengeld betalen? Een speurtocht van gebouw naar gebouw. Eindelijk gevonden. Havenmeester zijn zo goed als uitgestorven in Denemarken is onze ervaring. Tijdens de corona pandemie allen vervangen door een automaat……

’s Avonds nog een rondje door het ‘dorp’ lopen. Hoewel, een dorp kun je het eigenlijk niet noemen. Meer een ‘kudde’ minder moderne vakantiewoningen. In de haven liggen 2 houten schepen die van ellende bijna uit elkaar vallen. Morgen maar weer vertrekken! Maar eerst even kijken, of we nog wat gerookte vis hier kunnen scoren. Ja hoor. Een halve kg gerookte zalm….

Vrijdag 17 juni ’22 Tuno – Sejero

Vandaag om 7:45 uur vertrekken we. Het weer lijkt opnieuw prachtig te worden. We zijn gisteren een beetje ingebouwd en op lager wal. Het lukt Joke weer als vanouds om met een spring en boegschroef hier weg te komen.

Tuno…. De moeite van het bezoeken waard!

Buiten de haven 13 knopen wind in de rug. Dat is oké. Dan ook de gennaker erbij. Maar de wind wordt minder….en draait. In het logboek lees ik: gennaker voor de 3de keer omhoog en daarna weer naar beneden. We houden de 5 knopen erin, eventueel d.m.v. een beetje dieselolie.

Op onze trip door Denemarken proberen we toch wat kleine, voor ons onbekende eilandjes te bezoeken. Nu is het nog rustig zo vóór de midzomer-festiviteiten. De vakanties zijn nog niet begonnen.

Van Sejero hadden we geen geweldige verwachtingen. Zou het nu al druk zijn? Goede haven? Faciliteiten? Op alle drie de vragen: een volmondig ja!

In Tuno lag de haven vanmorgen al redelijk vol. Hier rijen lege boxen en een fantastische nieuwe betonnen kade met stroom en water. Nog zeker 100m lege kade. Een paar motorboten. Een prachtig splinternieuw restaurant tegen de haven aan. Meteen maar ff bespreken voor de volgende avond. En ’s morgens vers brood te koop bij het restaurant. Dat lijkt goed!

Het dorpje – Serjerby – is uiterst klein. Ligt een kleine km vanaf onze boot. Een supermarkt, een oude kerk (niet open). Het hele eiland heeft een oppervlakte van 11km x 1km, met 353 inwoners. ’s Zomers veel meer.

Onze nieuwe vouwfietsjes; helaas wat we al vreesden: van één een lekke achterband. De lokale verhuurder plakt alleen de banden van hun eigen fietsen. En heb je dan geen bandenplaksetje aan boord? Om onduidelijke redenen….. ligt nog in Parkhaven… Dus gewoon vergeten.

Rob met fietsje naar de noordpunt van het eiland Sejero. Een echt Deens eiland. Golvende korenvelden met vele vakantiehuisjes. Allemaal zo’n 30 jaar geleden gebouwd. Simpele bouw met allemaal asbestgolfplaten op het dak.

De volgende avond eten in het nieuwe restaurant aan de haven genaamd ‘Sejerohuset’. Een jonge eigenaar, die zijn studiegenoten uitgenodigd had om deze zomer in zijn nieuwe restaurant de bediening te regelen. Allen verblijven in een gezellig groot vakantiehuis. Fantastisch dat een ieder hier zo perfect Engels spreekt. De vis als maaltijd: perfect.

Gezellige Duitsers uit Flensburg liggen voor ons. De volgende dag een beetje motregen. Ideaal om tussen de motregen door het dek eens fatsoenlijk te boenen. ’s Middags gaat de zon schijnen en we zien het resultaat: geweldig!

Woensdag 15 juni ’22 Endelave – Tuno

Een trajectje van 15 mijl. Dus ’s morgens eerst uitslapen, ontbijten en rustig wegzeilen. We hebben vakantie! Met zo’n 15 knopen bakstagwind zeilen we naar Tuno.

Tuno is een nog kleiner eilandje. Voor Denen een zeer geliefde stek. Geen auto’s, gemoedelijk, kleinschalig. De vuurtoren is meteen – van oudsher – een kerktoren. De omtrek van het eiland is 9,5 km.

Dit zijn van die zeilhotspots, waar ’s zomer iedereen wil aanleggen. Hieronder staat een luchtfoto van deze haven in het hoogseizoen. Dat is ook de reden, dat wij in mei en juni al naar de Oostzee willen. Zoals nu: gezellig druk. Alle boxen bezet, maar geen stapelwerk. Veel Denen en Duitsers. Een paar Nederlanders en een verdwaalde Zweed. Maar allemaal bejaarden! Als wij in juli weer van Amsterdam terug naar Kopenhagen vliegen, en daar de bluePassion weer oppikken, dan zal het vooral ankeren worden.

Tuno staat bekend om zijn heerlijke nieuwe aardappelen. Dus die meteen gekocht in één van de onbemande stalletjes. Kronen in hun geldkistje. Joke maakt daar een heerlijke curry van. Top!

Het haventje is leuk. Vandaag een groot ponton in de haven om meer ligplaatsen te creëren. Vanaf nu zal het alleen maar drukker worden. Hopelijk is deze uitbreiding dan voltooid.

Vandaag maken we een prachtige wandeling over dit eilandje. Helemaal het eiland rond, dus zo’n dikke 9 km. Strak blauwe lucht, maar ook nu blijft de temperatuur laag. Zo’n 18 graden. De watertemperatuur is hier zo’n 14 graden en dat voel je. Uit de (zee)wind en in de zon….. prima!

’s Avonds eten we heerlijk in het gezellige dorpsrestaurant. De serveerster komt uit Spanje. Prima Engels spreekt ze. Haar Deens nog niet goed. Ook hier moet je personeel blijkbaar van ver halen.

Dinsdag 14 juni ’22 Fredericia – Endelave

Voor we vertrekken, eerst nog maar even diesel tanken.

Zal vandaag een stevig windje worden. De koers 50 graden en de wind uit het WZW’n is 250 graden. Dus goed te doen. Onder een paar donkere wolken hebben we soms meer dan 20 knopen wind. Maar we redden het onder vol tuig.

Volgens Navionics kunnen we als kortste weg vlak onder het eiland Endelave door. Dat doen we maar niet. Met zoveel wind en dan voor de wind, vastlopen…….. neen. We varen wel om die zandbank heen en gaan de ‘koninklijke’ weg om de noord-kardinaal heen.

Kleine haven met veel lege boxen. Na ons ‘verplichte’ ankerbiertje gaan we het eiland verkennen. Ons eerste kleine eiland wat we bezoeken. Heeft zo’n 170 bewoners maar ook heel veel vakantiewoningen. Dus ’s zomers druk en ’s winters stil. Maar blijkbaar ook duizenden konijnen. Op onze wandeling door het dorpje en omgeving telden we 18 konijnen. Kunnen wij niet zoeken, of zijn de konijnen nu op vakantie? Dat wordt vanavond geen broodje konijn……

Mooi eilandje. Glooiende graanvelden en mooie vakwerkhuizen.

’s Avonds nog even met mijn gsm klooien. Plotseling beeld zwart. Batterij leeg? Op 220V aangesloten……..nix. Er verscheen in minuscuul kleine rode lettertjes de tekst: “Could not do normal boot. Inval id KERNEL LENGHTH!”  Dat zegt mij echt helemaal niets. Dus de volgende dag mijn persoonlijke helpdesk in Brazilië bellen. Het duurt even, voor ik antwoord krijg. Lijkt mij al vaag.

T.G.V.J. (Typisch Geval Van Jammer). Iets van een nieuw moederboard erin…… Dat gaan we maar niet doen, dus over 3 weken een nieuwe GSM in NL…. Dus nu afkicken zonder gsm. Geen SMS’jes, FB, weerbericht, nieuws. Gelukkig is Joke nog wel bereikbaar………

Haven van Endelave

Zaterdag 11 juni ’22 Dyvig (ankerbaai) – Fredericia

Ons eerste ankerbaaitje. We slapen uitstekend. De nieuwe ankerboei met automatische neuringlijn wordt probleemloos binnengehaald. Weinig wind, dus eerst maar op de motor naar het noorden.

Het Deense landschap is prachtig. Golvende oevers, mooie landhuizen en strak gemaaide grasvelden aflopend naar de zee. De wind wordt steeds iets meer, dus de zeilen omhoog. Wat een prachtig zeilgebied.

Een schietgebied met een grijs oorlogsschip erin. Een rib met ‘snor’ (boeggolf) komt onmiddellijk onze kant op. ‘Politie’ staat er op. Vaart tot vlak achter onze spiegel. De Nederlandse vlag waait bijna in zijn gezicht. In het Deens houdt hij een prachtig verhaal. Joke: “We don’t speak Danish. Can you say it in English  or German? Helaas, het kwartje valt niet. Hij begint het boeiende ‘smörrebröd-verhaal’ opnieuw. In English? Ja hoor. Toen in keurig Engels: “U moet deze koers houden, anders komt u in een schietgebied”. Oké, we varen al op de stuurautomaat, dus geen punt. Kwartiertje later komen dezelfde jongens nog een keer: Ook om die kardinale ton heen! Oké, doen we. Voor de zekerheid vaart de politieboot ook maar naar die bewuste boei. Met die Nederlanders weet je het maar nooit…….

Vandaag zien we al een 3de 12Meter-zeiljacht. Dit keer onder de Amerikaanse vlag. Wedstrijden? Een ruim honderd jaar oude zeilklasse. Het is eigenlijk een meetformule die als antwoord 12 meter moet zijn. Met ver overstekende boeg en spiegel zijn dit echte zeilbeauties. De meesten zijn ongeveer 19m lang.

Onder vol tuig zeilen we in een vlagerige wind onder de twee bruggen door naar de jachthaven van Fredericia. Een mooie moderne jachthaven. Op zaterdag zijn er veel boxen leeg, maar wel met een bordje rood, dus bezet.

De ‘Ruby Rose’ uit Parkhaven ligt ook. Dus dat wordt borrelen bij hen aan boord. De volgende dag gaan we gezamenlijk – met zijn vijven – met de bus naar het centrum. De kaartjes van de buschauffeur is substantie van slag, dus hoeven we niet te betalen. Het centrum valt ons tegen. Een vestingstad uit 1650. De stadswallen met gracht zijn mooi en het stadhuis wel aardig. Maar het terrasje aan de haven is geweldig!

De ‘Ruby Rose’ gaat de volgende dag weer verder, wij nog een dagje website actualiseren en wassen.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Via net NOK naar Denemarken

Vrijdag 10 juni ’22 Sonderborg – Dyvig (ankerbaai)

De zeilen omhoog. Door de brug van Sonderborg heen. Die draait elk uur om 8 minuten over de helft. De logica van juist dit ontbreekt bij ons…..

Door de brug heen een stukje moderne Sonderborg. Mooi! We zeilen door het prachtige Deense landschap. Golvend, met dichte bossen en uitgestrekte korenvelden. Het weer is prachtig en de wind bakstag. De laatste mijlen aan de wind met 20 knopen schijnbare wind. Bootsnelheid over de 7 knopen. Genieten.

De Dyvig ankerbaai lijkt ons mooi. Beschut en niet erg groot. Er zijn ook twee jachthavens, maar we willen meer ankeren. Rob haalt de nieuwe ankerboei uit de bakskist. Deze heeft een zelf inrollende neuringlijn die verbonden is met het anker en ‘s nachts ook verlicht is. We zullen zien.

Prachtige plek. Op de oever een wijngaarde. En dat in Denemarken…..

Woensdag 8 juni ’22 Laboe – Sonderborg

Vandaag naar Denemarken. Vertrek om 09:10 uur uit de jachthaven van Laboe. Eerste stuk op de gennaker, maar de wind werd minder en voor de monding van de Schlei de gennaker maar naar beneden en verder motorsailen.

De Duitse marine is weer volop in actie. een sperr-gebied afgekondigd, waar nogal wat jachten doorheen varen. Die worden allemaal overal op kanaal 16, met naam weinig reactie.

Op de grens met Denemarken gaat onze gastenvlag omhoog. Sonderborg komt al inzicht. Uiteraard eerst ook ‘Vleut’ consultatie. Het boek wat René Vleut heeft geschreven: ‘Scandinavië en de Oostzee’.

We kiezen voor Sonderborg aan de kade. Nu in het voorseizoen plaats genoeg. Tegen het centrum aan en met uitzicht op de brug, die elk uur open gaat voor vooral zeilboten.

We zijn weer toe aan een rustdagje, dus we halen onze vouwfietsjes uit de fietsenkelder aan boord. Een fietstocht naar Augustenborg, 12 km. Dat is te doen. Volgens de beschrijvingen een leuk authentiek dorpje. Dat zoeken wij! Maar we vinden er niets aan. Oké het Augustenborg Palace is mooi en daar zijn we omheen gefietst, maar verder….

Sonderborg is wel mooi. Gezellig centrum, waar we zelfs nog een terrasje pakken bij een delicatessenwinkel met bijzondere wijnen en kazen. Natuurlijk koopt Joke een stuk Deense kaas en een heerlijke fles Sauvignon Blanc. ‘s Avonds heerlijk eten in restaurant ‘1761’.

 

Dinsdag 6 juni ’22 Rendsburg – Laboe

Het laatste stuk NOK. Op de motor naar de sluizen van Holtenau. Dat is altijd weer spannend. We hebben betaald voor onze doorgang door het kanaal, maar we hoorden later, dat degene die hier moest betalen, goed af waren. Automaat kapot. Na een uurtje wachten mogen we de sluis. Als de sluisdeur aan de zeezijde een paar meter open is, worden we al gemaand om zsm de sluis uit te varen???

Op de Kielervoorde is het direct weer ruim water. Ons plan: naar de overkant naar Laboe. Een toeristisch haventje met grote jachthavens. Heerlijk gegeten!

Elke keer neem ik me voor om eens naar het maritieme monument nabij Laboe te lopen. We voeren al vele malen langs dit 85 m hoge monument, uitgevoerd in metselwerk. Is in 1927 gebouwd, dus ver voor de oorlog. Een monument voor iedereen die is omgekomen voor vredige scheepvaart. 13 Jaar later was er niet veel meer over van die vredige scheepvaart.

Zaterdag 4 juni ’22 Brunsbüttel – Rendsburg

Vandaag het kanaal op. Het Nord-Ost-Kanal geeft een verbinding tussen de Noordzee en de Oostzee. Ook het slapen gaat hier prima in het jachthaventje tegen de sluiskolk van Brunsbüttel aan. Ondanks al die mega vrachtschepen die ook ‘s nachts vlak langs ons varen.

Het Nord-Ost-Kanal is gewoon een kwestie van rustig tuffen en SB-wal. Prachtig weer, dus dat is goed te doen. Je mag er zeilen, met de motor aan, maar wij treffen het altijd: wind vol tegen.

Na 6 uur varen, draaien we de jachthaven van Rendsburg in. De ‘Rubyrose’ uit Parkhaven ligt al zagen we al op de AIS. De witte krullenkop van Ronald is boven alles geïdentificeerd. Maar we zien dat ze veel te ‘druk’ bezig zijn met een Fins schip met blonde dames om die los te gooien. Geen aandacht voor de afgelopen aankomende PH-bejaarden…..Maar daarna gezellig geborreld.

We hadden vorig jaar al uitgebreid bezocht en beschreven. Nu staat een bezoek aan het restaurant onder de Hochbrücke over het NOK op ons programma. Vanaf de haven een klein halfuurtje wandelen. De spoorbrug uit 1913 is een waar industrieel kunststuk. Bijna 2,5 km lang en boven het kanaal een doorvaarthoogte van 68m. Onder deze brug hang een zweefpont. Het pontje hangt aan kabels tegen de spoorbrug en wordt dan via een spoorlijn naar de overkant getrokken. Zoals nu met prachtig weer, barstte het van de fietsers. Die hebben dan voorrang bij het laden en toen kon er nog één auto bij.In 1993 stormde het enorme en het pontje los van zijn remmen en ging geheel ongecontroleerd ‘s nachts naar de overkant en knalde tegen een vrachtschip aan. Ernstige schade. In 2016 was knalde de zweefpont weer tegen een vrachtschip aan en total loss. Maar alles kan worden hersteld, dus weer in gebruik.

Het terras onder de brug. Daar zitten in een koepelvormige ruimte met uitzicht op het kanaal vrijwilligers die via een geluidsinstallatie de kenmerkende gegevens van elk vrachtschip vertellen als die langsvaren. Het land wordt genoemd, de afmetingen van het, de lading… en daarna gaat bij het restaurant de Duitse vlag – elektrisch – naar beneden en wordt het volkslied van het betreffende land gedraaid. 220 Volksliederen heeft deze man op zijn computer staan. Bij een vrachtschip uit Harlingen werd het Wilhelmus ‘gedraaid’.

En wij: heerlijk in het zonnetje “mit eine ganz grosze Bier” en Joke een Aperol Spritz. Heerlijk middagje. De moeite van een bezoek waard.

Vrijdag 3 juni ’22 Cuxhaven – Brunsbüttel

De jachthaven van Cux loopt vol met mega racebakken. Een zeilwedstrijd met Pinksteren. Partytenten op de kant en bierstalletjes. Maar we zijn sterk, we vertrekken toch.

Ff tanken en met weinig wind de Elbe op. Toch nog een uur met 1 knoop stroom tegen, dus toch iets te vroeg vertrokken, maar daarna loopt de stroom keurig mee. Aan de Noordzijde van de vaargeul op de motor en de fok omhoog richting de sluizen van het NoordOostzeeKanaal (NOK). Wij zeggen: het Kielerkanaal.

Op de Elbe varen grote vrachtschepen. Je zou zeggen dat wij na 10 jaar toch redelijk ervaren zeilers zijn. Maar we leren nog geen rossen……. Voorluik beetje open voor frisse lucht in de kajuit. Maar de ‘bluePassion’ dook in een grote boeggolf. Golf over het voordek, dus massief zout water door het voorluik naar binnen. Ons bed nat, de kaptafel met boeken en elektronica nat. E-reader ter ziele. Alles meteen drogen en gelukkig was er voldoende zon.

De sluizen bij Brunsbüttel. De communicatie van het sluispersoneel richting plezierjachten was al jaren slecht. Onduidelijk wanneer de volgende schutting is. Ook nu een half uur wachten en ja hoor, witknipperlicht op de verkeerstoren. Wij naar binnen. Onze opblaasbare stepfender bevalt goed. Joke snel staat op de drijvende schotten om de landvasten door de ogen te halen en vervolgens socializen met de resultaten van de andere jachten. Ook belangrijk! De deuren blijven maar open staan. Ohhh…… ze wachten op nog een zeiljachten uit Cux Hallo meld dat ff.

Ons plan is om te overnachten in de kleine jachthaven door de sluizen direct aan BB. Perfecte plek. Liggeld 10 Euro en het kanaalgeld kun je ook direct betalen. Dat is 18 euro.

Het 100 jaar oude kanaal wordt zeer intensief gebruikt. Het drukst bevaren scheepvaartkanaal ter wereld. Bij Brunsbüttel wordt sluiskolk no 5 gebouwd. Aan de kleuren van het materieel en de keten is het wel duidelijk: BAM-internationaal uit Gouda. De nieuwe kolk wordt 360m lang, 45m breed en 14m diep.

Posted in Uncategorized | 1 Comment

Via Friesland naar Lauwersoog en de zee op

Woensdag 1 juni ’22 Norderney- Cuxhaven

Om 05:05 uur gooien we de trossen los. Paul en Nanda nog even druk hun hond uit te laten. Om 6:15 uur een dikke bui. “Joke, zal ik binnen even koffie zetten en jij blijft dan buiten opletten?”

Tot de ‘Jade’ hebben we 1 knoop stroom tegen, maar om 09.00 uur de kentering. Nu steeds meer de stroom mee. Jade is het grote scheepskruispunt waar de Weser de Noordzee in komt. Veel schepen van en naar Bremen. Plus een groot wachtgebied voor zeeschepen. Vorig jaar wisten we nog niet of we door zo’n wachtgebied doorheen mogen varen. Ja dus. Zoals Paul het uitdrukte: ideaal al die stilliggende schepen. Kun je vlak langs varen. Maken geen onverwachte bewegingen.

Daarna de Elbe op. We hebben intussen 3 knopen stroom mee. Dat schiet op. Cuxhaven in zicht, met daarboven een mega donkere lucht met gerommel. En ik heb net mijn korte broek met T-shirt aangetrokken. Gelukkig krijgen we daar niets van mee.

De haven van Cux kennen we al. De haven waar vele Nederlanders op de terugweg naar NL hun nagels stuk bijten en gestresst rondlopen. Ik moet maandag weer aan het werk en de kids naar school en de wind blijft maar NW…….. Nu heenweg en als pensionado’s …. nergens last van. Morgen weer een dag.

Ook deze haven voor 90% vol. Dus nu nog plaats genoeg. We liggen gezellig naast het NL jacht de ‘Welvaeren’ uit Enkhuizen. Wij liggen altijd naast gezellige buren…..

Ons oorspronkelijke plan was om via Helgoland naar de westkust van Denemarken te varen. Toch maar door het Kielerkanaal. De westkust van Denemarken was de afgelopen weken vol op lagerwal, vanwege de overheersende westelijke winden en dat is niet echt lekker.

Heerlijk eten in het restaurant van de jachthaven. Alleen die Duitse porties zijn mega. Samen al een voorgerecht gedeeld. Dat was eigenlijk al een hoofdgerecht!

Dinsdag 31 mei ’22 Lauwersoog – Norderney

Paul en Nanda zijn ervaren zeilrotten en voor ons is de aanloop naar Norderney de eerste keer. Dus we maken gaarne gebruik van hun uitgebreide ervaring. Norderney loop je binnen via de Schluchter of via Dovetief. Wij alle kaarten, tabellen en websites erbij. Voordeel Schluchter is minder mijlen, maar bij storm risico op grote brekers of een hoge deining. Via de Schluchter is het zo’n 4 mijl korter dan door het Dovetief. Zeilers proberen altijd de kortste weg, zodat ze sneller in de haven zijn en aan hun gewenste ankerbiertje te kunnen beginnen….

Kan makkelijk is ook de conclusie van Paul. Bij HW (om 13:00 uur) volgens QuickTide (Nautic.nl) zelfs 3,80m waterdiepte. Met onze diepgang (1,95m) is het mogelijk van 10:00 uur tot 17:00 uur deze geul te passeren.

Liefst alles met stroom mee. Lauwersoog naar buiten en dan op de Noordzee ook stroom mee.

Om 05:10 uur gooien we de trossen los en met de ‘Gannet’ naar buiten. Wind ZW, 7 knopen dus motorsailen. Maar op zee krimpt de wind naar het OZO en wakkert aan tot 11 knopen. Golven bijna niet. Dat is ouderwets zeilen. Half bewolkt, dus genieten.

Door de Schluchter. Voor de zekerheid op de motor en zeilen naar beneden. De 1ste boei (S2) waterdiepte 6,90m; S4: 6,60m en S6: 4,60m. Dat was het……

De haven in tuffen. Drijvende steigers, dus prima. Ik schat 90% van de ligplaatsen bezet. Maar hoe gaat dat als de vakantie echt begint en de hele NL-noordvloot stopt even in Norderney?

Naast ons ligt een prachtig gerestaureerde Raider 35, 40 jaar oud (Frans Maas) waarvan de hele opbouw is vernieuwd. Vakwerk! Die waren in Lauwersoog een uur eerder vertrokken dan wij en komen een uur later aan. Tja via Dovetief…… Ook wij kennen de verhalen: een oudoom van mij en diens aangetrouwde zwager is – net na de oorlog – op de Schluchter ooit vastgelopen, dus beter omvaren via Dovetief…

Tochtplanning: Vandaag hadden we 55 mijl. Morgen een makkie meenden wij tijdens ons ankerbiertje. Cux always aan te lopen. Dus morgen uitslapen. 8:00 Uur vertrekken?

Paul: morgen om 4:30 uur op en om 05:00 uur uitvaren, met de voor Paul bekende onderdrukte glimlach op zijn gezicht. Hallo, waarom? De Elbe op voor de wind met stroom tegen, dat wil je niet. Met windstil weer kun je daar een knoop of 5 á 6 stroom tegen hebben. Dus vóór kentering Cux moet je binnen zijn. Het is ongeveer 60 mijl, dus reken op 10 uur vaartijd, dat betekent dus rond 05.00 uur vertrekken. Tja, daarmee heeft hij wel een punt. Dan vanavond maar vroeg in onze kooi.

We hebben niets van Norderney gezien. Hier komen we nog weleens langs.

Maandag 30 mei ’22 Dokkum – Lauwersoog

Vorig jaar hadden we Dokkum al uitgebreid bekeken, dus nu verder. Bonifatius blijft daar nog wel even liggen. Het zou vandaag droog blijven, maar helaas, toch een paar buitjes.

Langs het Dokkumer Grutdjip ligt een oude vervallen steenfabriek met in het water ervoor enige ‘projecten’ zoals wij dat noemen. Dat zijn in onze ogen sterk vervallen bootjes, waar misschien ooit toch nog eens aan geklust gaat worden…….

Bij de Willem Loréssluis verlaten we de Friese Boezem. Nu alleen nog het Lauwersmeer over. De wind blijft noord, dus maar wat dieselolie verstoken. Vlak bij de V06 (nabij de spuisluizen) lopen we aan de grond. In de vaargeul, keurig tussen de rode en de groene boei. Er komt een zeilboot ons tegemoet, dus SB-wal houden. Ligt die boei verkeerd, of is het daar plotseling zo ondiep geworden? Op de waterkaart staat deze boei in 1m diep water. Op Facebook lezen we ’s avonds dat we niet de eersten zijn die daar zijn vastgelopen. Wij een beetje gas erop en weer los.

De schutsluis door en de zee op. We willen in de buitenhaven liggen. Morgenvroeg de zee op. Prachtige boxen met drijvende steigers, maar waterdiepte is nu – tussen HW en LW – 2m. Dan liggen we morgen met onze diepgang van 1,95 shocking klem in de blubber. Dat gaat hem niet worden. Joke even vragen bij de oude marineboot ‘Triton’ die gerestaureerd wordt. Gezellig praatje en oké. Dus daar langszij gaan liggen.

Zondag 29 mei ’22 Harlingen – Dokkum

Om 8:35 door de brug naar buiten naar de Tjerk Hiddessluizen, Friesland in. Dubbel rood? Draait de sluis niet? Ohhh…… alle dagen vanaf 06:00 uur, alléén op zondag pas om 09:00 uur. Oké, halfuurtje wachten. Verder vlot door deze sluis.

Het is vandaag droog, maar koud en veel wind. 11 Graden is niet echt lekker.

Tot Leeuwarden komen er nog 7 beweegbare bruggen. De meesten op afstand bediend. Het zijn er veel, maar veel wachten is er niet bij. De meeste bruggen springen al op rood-groen als je komt aanvaren. Betekent: ik ga draaien voor u.

De prachtige Slauerhoffbrug is van de gemeente Leeuwarden, dus de brugwachters daar gaan tussen de middag lunchen. Daarna rustig aan door de Hermesbrug, Verlaatsbrug, Vrouwenpoortsbrug, Noorderbrug en de Eebrug. Weer zes bruggen! De brugwachter zie je soms van de ene naar de volgende brug rijden. Vooral ’s winters moet één brugwachter alle bruggen bedienen.

Het tuffen door de stadsgracht van Leeuwarden is prachtig. In het hoogseizoen ligt de Prinsenhof vol met plezierboten.

De Dokkumer Ee slingert zich prachtig door het Fries landschap. Bartlehiem met 70 inwoners is tijdens de 11-stedentocht wereldberoemd. De schaatsers gaan daar 2x onder het houten bruggetje door.

Daarna de ‘slotgracht’ van Dokkum met 2 prachtige korenmolens. Staan beiden op de vestingwal van dit stadje.

Vandaag is Dokkum onze overnachtingsplaats. En daar ligt ook zeiljacht ‘Gannet’ met de prachtige Jan-van-Gent op de boeg geschilderd. Paul en Nanda. Ook op weg naar de Oostzee. Gezellig!

De havenmeester (v) komt het liggeld innen. € 11,00 voor één nachtje, inclusief stroom. Dat is pas een keurige prijs…….

We tellen vandaag van Harlingen tot Dokkum 16 bruggen, die allemaal voor ons open gaan. En de kosten van al die brugwachters (m/v), In Burdaard €3,50 en in Dokkum €5,00

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Vertrek met hindernissen

Donderdag 26 mei ’22 Lelystad – Harlingen

Ik begon hierboven met: ‘……. vertrekken is altijd anders ……’ Een vooruitziende blik. Maar dit vertrek is wel heel erg anders. Wij hebben zoiets op vakantie nooit eerder meegemaakt. Na een dag terug te moeten, ivm familieomstandigheden. Op de AIS  zagen verschillende mensen, dat we na een dag weer terug gingen. Jullie gaan toch echt de verkeerde kant op…..! Dank voor de tip, maar…………

Maar de generale van ons vertrek hebben we al gehad. Ook nu staat er weer een ruime delegatie uit de buurt ons voor de 2de keer uit te zwaaien op de steiger van Parkhaven.

Mooi weer. Zon en 15 knopen wind. Eerst ZW, daarna ruimen naar W. Als we de Afsluitdijk naderen trekt de wind aan tot 20 knopen. Met vol tuig 8 knopen snelheid – is 15 km/h – over de grond.

Toch wel druk bij de Lorentzsluizen. De kleine sluis voor de pleziervaart. Die is echter net voor ons vol. Dus een ½ uurtje wachten. Een skûtsje ligt voor de sluis te wachten. Daarna wij. ‘Ein(e) grosze Bav’ meent dat hij ons moet passeren en als 1ste de sluis in moet. Door enig heftig schreeuwen wordt ze duidelijk gemaakt, dat ook zij netjes op hun beurt moeten wachten en achteraan moeten aansluiten….

Over de Boontjes varen we bakstagwind. Behoorlijk van achteren en aangewakkerd tot 25 knopen. Alleen op de genua was genoeg. Met 2 knopen stroom mee tikken we de 10 knopen snelheid aan. Harlingen door de twee bruggen de Noorderhaven in. Best wel druk. De drijvende steigers allemaal vol, dus aan SB tegen een dikke Grand Soleil aan. Dan heb je geen gedoe met lange landvasten naar de wal om het tijverschil op te vangen.

Zeiljacht ‘Rubyrose’ uit Parkhaven met Peter, Ronald en Cor Jan varen achter ons aan. Een uur later vertrokken en varen Harlingen voorbij en liggen om 20:40 uur op Terschelling. Bikkels. Gaan ook naar Denemarken, dus die gaan we nog weleens zien onderweg.

Dit is het Hemelvaartweekend, dus een druk weekend op het water en in de havens. Een aantal zeiljachten uit Harlingen gaan ‘s morgens vroeg alweer naar buiten het Wad op. Wij zijn toe aan een rustdagje op de vrijdag en de zaterdag dan ook maar….

Op zaterdag een dagje Harlingen. Een prachtig stadje. We maakten een prachtige wandeling langs de ‘grachtjes’ en door de vele kleine steegjes. Ook mooie muurschilderingen uit 1900. Winkeliers en handelaren die toen hun waren aanprezen. Een mooie schildering van Philips en van Gruno. Een rijwielfabrikant uit Winschoten, die dit een perfecte plek vond voor reclame maken voor hun rijwielen.

Vandaag ook nog de ‘Alternatieve Elfsteden Oldtimer Rally’. Antieke auto’s en motoren. Met prachtig zonnig weer. De HT-race (Harlingen-Terschelling roeirace) ging helaas niet door. Teveel wind. Jammer voor al die boys & girls die al maanden uiteindelijk voor niets hiervoor getraind hebben.

Maandag 16 mei ’22 Kornwerderzand – Lelystad

De bedoeling is om vandaag naar Vlieland of Terschelling te varen. Maar Joke haar moeder – 92 jaar – is al langer geestelijk en lichamelijk minder goed. Joke leest nog even haar digitale zorgdossier door. Dat lijkt niet goed. Bellen met verpleeghuisarts: neen, gaat zeker niet goed. Mogelijk een kwestie van dagen. Oké, dan gaan we nu weer terug.

Nu terug naar Lelystad zeilen, betekent dat we daar in de namiddag aankomen en dan met de auto naar Hilversum. Een paar dagen zei de verpleeghuisarts. Goed plan dachten we.

De twee dochters van Joke zijn al bij hun oma. Vlak voor Lelystad krijgen we een telefoontje, dat de moeder van Joke is overleden. Triest, maar fijn dat we nu bijna thuis zijn. Joke heeft nu heel veel te regelen. Crematie, kaarten en de twee overgebleven zussen van haar moeder op de hoogte brengen van haar overlijden. De laatste twee van zeven.

Heel veel beslissingen nemen. Haar kamer in het verpleeghuis moet deze week leeg opgeleverd worden….. Zo eindigt voor ons de vakantie al na 2 dagen.

Zondag 15 mei ‘22 Lelystad – Kornwerderzand

Vertrekken is altijd anders. Dit jaar laten we voor het eerst geen leeg huis achter. Het schip van Marianne en Meine – waar ze op wonen – ligt in een loods om geschilderd te worden. Dus die zijn dakloos. De buurt hebben we daarop al voorbereid. Twee ‘bootvluchtelingen’ in ons huis…..

De ‘bluePassion’ bevoorraad. De diepvries vol, veel eten mee. Hoeven we niet overal inkopen te gaan doen. En een paar doosjes alcoholische versnaperingen. Scandinavië is nog steeds een duur alcohol land.

Om 10:05 worden we uitgezwaaid door vrienden en buren. Met een drone in de lucht om alles vast te leggen. Op naar het noorden. Zon, 12 knopen wind uit het oosten. Een prima windje om weer te wennen aan het vakantie-zeil-gevoel. Om 17:05 voor de kleine sluis van Kornwerd. Daar overnachten en morgen met Hoog Water Harlingen door de sluis.

Posted in Uncategorized | 1 Comment

Voorbereidingen en plannen

Een lange stilte betekent niet dat we stil hebben gezeten. Afgelopen winter hebben we een paar leuke zeiltochten gemaakt op het IJsselmeer en de Waddenzee.

Maar ook weer plannen gemaakt voor de komende zomer.

De planning is om te komend weekend te vertrekken naar Vlieland en vandaar in dagtochten naar Borkum en Nordeneij naar Helgoland te varen. Vandaar via de Deense wadden naar Thybororn, via het Lymfefjord naar de oostkust van Denemarken.

1 juli vliegen we Kopenhagen naar huis om ons nieuwe kleinkind bij Janneke te bewonderen. 10 juli weer terug naar Kopenhagen om onze zeilvakantie voort te zetten.

Nu druk met de bevoorrading van het schip en nog wat kleine klusjes.

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Onderweg naar huis via Cuxhaven en Lauwersoog

We zijn inmiddels alweer een weekje thuis. Hieronder het verslag van de etappe door de Duitse Bocht naar Nederland, Lauwersoog.  De laatste etappes in Nederland houden jullie tegoed, die volgen nog.

Zaterdag 21 augustus ’21; Cuxhaven – Lauwersoog

 Cuxhaven heeft een mooie jachthaven. Wij waren overeengekomen met de bemanningen van de ‘Swing’ en de ‘Waaibaai’ om op zaterdagmorgen ernstig vroeg (01:30 uur) te vertrekken met HW Cux. Dan hebben we een mooi stroompje mee naar buiten. Aan BB-zijde van de Elbe, net buiten de groene tonnen. Vooral het eerste stuk is die strook niet heel erg breed, maar voorbij de Jade wordt het breder.

Druk is overdreven, maar diverse NL’ers vertrokken om dat tijdstip. De wind: kenmerkend voor dit vaarseizoen in Scandinavië, weinig wind en O tot ZO. Dus de wind die er is, varen we eruit. Op de motor naar het westen. Een rustige tocht en om halfzes kwam de zon prachtig op. Ook een beetje meer wind, dus genua en grootzeil erbij. Een paar schepen van de ‘Vleut-vloot’ gingen bij Nordeney naar binnen. Wij het Westrak naar binnen met de ‘Swing’ en de ‘Waaibaai’. Vrij vlot door de sluis van Lauwersoog naar binnen. De klap van de brug valt over de sluiskolk heen, dus daar geen staande mast schepen. Dat maakt de schutkolk niet zo groot. Wij vonden nog net een box in jachthaven ‘Noordergat’. Keurige haven en qua prijs? Beter dan in Scandinavië. Daar betaalden we regelmatig € 50 / nacht, hoewel ankeren natuurlijk gratis is!

De volgende avond heerlijk gegeten in Waddenpavaljoen ‘De Noorman’. Van Klaske uit de bediening kregen we vele adviezen, wat we allemaal in Dokkum kunnen doen, waar heerlijk eten, lekkerste brood te halen, enz.

Wij de volgende dag naar Dokkum. De ‘Swing’ gaan morgen ook via Leeuwarden naar Harlingen en de ‘Waaibaai’ weer naar buiten en dan naar Vlieland. Een mooi afscheid van een gezellig samenzijn. Voor herhaling vatbaar!

Donderdag 19 augustus ’21; Rendsburg – Cuxhaven

 Om 08:30 gooiden we los. Het Kielerkanaal weer op. Net op het Kielerkanaal haalden we het NL-jacht de ‘Umiak’ in. De stuurman zwaaide enthousiast en riep het e.e.a. Bleek Sjoerd Wartena te zijn. Oud leerling van mij op de MTS, maar wel zo’n 35 jaar geleden, schat ik in. En van zijn vader kreeg ik daarvoor op de HTS les. Hoe klein is de wereld. In Cuxhaven hebben we weer even bijgepraat en ……veel ouwe koeien……

We zouden maar tot Brunsbüttel gaan, maar Joke hoorde via de marifoon dat over driekwartier de sluis zou draaien. Een beetje gas erbij…. Doen we. Riant! Nog 5 minuten wachten en de sluis in.

Op de Elbe een stevige westen windje op de kop. Eerst met de genua nog een stukje bij, maar daarna op alleen de motor. We gingen, met stroom mee, tot 11 knopen over de grond, dus we waren snel in Cux.

De jachthaven kenden we niet echt. Ooit in 2013 op onze eerste tocht naar Scandinavië.  Toen begin mei. Alles toen uitgestorven. Nu bomvol met allemaal NL’ers die naar NL willen. We zagen een plekje naast een NL-boot. Ja, we kennen jullie wel. In Ballen (DK)  lagen we ook bij jullie. Met onze tweeling. Ja, nu wisten we het weer. Die twee jochies van 5 jaar, die altijd met hun reddingsvestje aan rondliepen. Heel goed!

De ‘Swing’ vond ook een mooi plekje.

Nu wachten op het goede weergaatje. Uiteraard elke morgen op FB kijken naar de melding van René Vleut. René is de schrijver van de Vaarwijzers van Scandinavië. Wij noemen hem ook wel de Oostzeegoeroe. In deze periode geeft het elke dag op FB zijn visie op het weer. Kunnen we de oversteek naar NL maken, of nog maar even wachten? Ziet René een weergaatje? Bekend is van schepen, die 2 weken moesten blijven liggen in Cux. In zo’n geval schip achterlaten en later terugkomen……..

Posted in Uncategorized | 1 Comment