Donderdag 21 juni ’18; Haugesund – Leirvik
Zo’n 30 mijl te gaan. Onze weersite geeft aan: Af en toe wat regen. Dat klopte weer precies. Ook nu weer de wind pal tegen. Leirvik is onze laatste tussenstop naar Bergen. Morgen een verwaaidag ingepland. 22 tot 30 Knopen wind uit het NNW’n. Onderweg ook nu weer: motor aan en genua op de iets ruimere koersen erbij en daarna de genua maar weer naar binnen….
De passantenhaven van Leirvik. Prachtige drijvende steigers, stroom en 100% beschut tegen wind en golven. Zo’n vijftig ligplaatsen, maar een stuk of vier bootjes. Ook een keurig speeltuintje. Ook daar kijken we nu naar, omdat we binnenkort twee kleinkids aan boord krijgen Havengebouw met keurige douches en 4 Miele wasmachines en 4 drogers. En het mooie: gebruik gratis. Dus de volgende dag heeft Joke al ons beddengoed en kleding gewassen. Ook nu weer geen havenmeester, maar betalen via de Gomarine app of met je creditcard. Oké, € 25 / nacht, maar dat is het wel waard. Dit is het eerste liggeld, wat we betalen, terwijl we al een weekje in Noorse jachthavens liggen……
De Noorse nachten. Neen echt donker wordt het hier ’s nachts niet. Daardoor kun je ’s avonds ook langer doorvaren. Hier gaat de zon om 23:00 uur onder. Maar dan wordt het ook niet echt donker. Om een uur of 2 ’s nachts is het toch wat donker en om 4 uur komt de zon alweer op.
21 Juni is uiteraard de langste dag, maar de Noren vieren dat, Midzomernacht op 23 juni of in het aansluitend weekend met grote vuren…. Dat hebben we nog tegoed!
’s Avonds een hapje gegeten in het lokale visrestaurant. Met een wijntje erbij. Neen, daar zeg ik niets meer over…..
Woensdag 20 juni ’18; Stavanger – Haugesund
Vertrokken uit Stavanger. Een mooie tijd hier gehad. Maar ‘natare necesse est…..’ we moeten weer verder… Regen, daar moeten we nog ff aan wennen, evenals die 12 graden ’s morgens in ons schip. Ons 220V kacheltje in de haven maakt weer overuren….
Over een week in Bergen. Dat is zo’n 100 mijl varen naar het noorden en de windvoorspelling is deze week: noord met regen. Ook nog een stormpje in het verschiet. Dus we beginnen maar.
Onder de brug door naar het pompstation aan diep water. 87 Liter diesel verstookt vanaf Texel. Onze Yanmar diesel verbruikt dan 1,8 liter / uur. Dat vinden we keurig. De prijs? € 1,02 voor een litertje diesel….. Echt, Noorwegen wordt steeds goedkoper! Op Texel betaalden we € 1,47.
Even gegoogeld: De ANWB geeft voor Noorwegen langs de weg voor een liter diesel aan: € 1,63. Ik denk dan ook dat we rode diesel hebben getankt. Dus bonnetjes bewaren, voor als we weer naar huis toe gaan.
Overal olieplatforms langs de kust. Op elk vlak stukje langs de kust staat wel een stukje olie gerelateerde industrie. Motorsailen met alleen de genua uit en weer in……
De kust is prachtig, maar nog geen fjorden met honderden meters hoge rotsen waar je langs vaart. Dat komt nog.
’s Avonds aan de kade in Haugesund. 220V op de kade. In de pilot lazen we: betalen in het lokale hotel. Maar daar liggen houten steigers en wij liggen aan een openbare kade. Dus voor de zekerheid maar niet betaald. Nu wat meer de Querner-invloed….
Zondag 17 juni 2018; Stavanger
Hoeveel rustdagen zullen we in Stavanger nemen? Wat is hier te zien? Wat moeten we nog doen?
Stavanger heeft zich afgelopen 50 jaar gigantisch ontwikkeld. Het was een stadje met een haven met zo’n 4.000 inwoners, die leefden van de visserij en de (vis)conservenindustrie. In 1969 werd er een enorm olie- en gasveld gevonden (Ekofisk) in het Noorse en Engelse deel van de Noordzee. Discussie in Noorwegen; wordt Stavanger of Kristiansand onze uitvalbasis voor de olie-industrie? Stavanger werd het. Nu wonen er zo’n 135.000 mensen. De conservenindustrie is nu alleen nog in een lokaal museum te bezichtigen. Alles is nu: olie!
We moesten nog ff diesel tanken…..moet hier toch geen probleem zijn. Helaas…. Joke trof gelukkig op de kade een zeiler aan, die na 2 dagen zoeken ‘eine Tankstelle’ aan het water gevonden had…. Wel tankstations, met een meter water voor hun deur, maar dat is niets voor zeilers. Eindelijk; onder de brug (25m hoog) door op het eilandje Vassoy op zo’n 2 mijl vanaf Stavanger… Geel gebouw. Oké, daar tanken we dan als we naar het noorden zeilen.
De cruiseschepen hebben Stavanger ook gevonden. Elke dag 3 van die bakbeesten aan de kade. Wat een flatgebouwen…. Dan stromen er weer zo’n 1.000 m/v per schip van de loopplank af. We begrepen al, dat alleen de kleine cruiseschepen hier in Stavanger kunnen aanleggen. De grootste is bv de ‘Symphony of the Seas’ met bijna 6.000 passagiers….
De passantenhaven van Stavanger, naast het oliemuseum. Prachtige haven met drijvende vingersteigers. Uiteraard een internationaal gezelschap. Een Rus, een Bav 50 uit IJsland, een Duitser naast ons, maar zei niet zoveel… en een Deense-Fransman. Een ieder met zijn eigen verhaal en belevenissen. Havenmeester? Daar doen ze in Noorwegen niet aan, is onze ervaring. Mooi toiletgebouw, met alles erop en eraan. Met een betaalautomaat en een code op de deur. In ongetwijfeld perfect Noors stond de werkwijze van de betaalautomaat aangegeven. Alleen met Noorse munten…… of met creditcard. Een paar keer aan een Noor gevraagd: help ff. Maar het lukte hen ook niet, evenals de andere internationale zeilers. Joke zat het niet lekker. Als echte Nederlandse met een toch wat Calvinistische opvoeding. “Ik mail wel ff naar de gemeente”. Ze kreeg een keurig mailtje terug, na het weekend, toen we alweer weg waren…..Sorry, dat het voor jullie onduidelijk is. Joke: Oké, mail maar ff de rekening en jullie bankrekeningnummer. Volgende dag: Neen, onze fout geen rekening! Goede reis.
De 2de dag hadden we een museumdag gepland. Het zou een regenachtige dag worden. Dat klopte. Naar het oliemuseum was 100 meter van onze ligplaats, dus dat wilde nog wel. Zeer beslist de moeite waard. Oliewinning in de Noordzee is iets anders dan een gaatje boren in die zandbak van Saoedi Arabië…. De oliewin-technieken hebben een enorme boost gekregen, met name door de oliecrisissen en daardoor de gigantisch gestegen olieprijzen… Nu zijn ze vooral druk om onder Spitbergen olie weg te kunnen halen.
Ook het maritiem museum stond nog op ons lijstje, maar het regende…… Dus maar geskipt.
Veel contact met Karienke en David. Het plan: met hun kids een weekje meevaren in Noorwegen. Wat is zinnig? Uiteindelijk vliegen ze over een week naar Bergen en na een week vanaf Bergen weer naar Nederland. Aan een Bergse zeiler al ff gevraagd, wat de beste ligplaats dan is: Strumhamn. Rustig en een halfuurtje met de bus naar het centrum van Bergen.
Toch maar ff een visje gegeten in een mooi restaurant. Heerlijk! Een glaasje witte wijn voor Joke een glaasje bier voor Rob. Dat was € 22…… voor alléén die twee glaasjes alcoholische versnaperingen. Daarna nog even naar de supermarkt. Ach vergelijkbaar met de prijzen van de Appie in NL. Een mooie courgette in de krimpfolie voor € 1,20. De prijs van een fles wijn hebben we nog niet kunnen traceren, want in een supermarkt verkopen ze geen wijn. Vroeguhhr in mijn jeugd, werd een komkommer verkocht per ons…..voor belachelijke prijs.
Donderdag 14 juni 2018; Oudeschild – Stavanger
Vertrek uit Oudeschild. Die donderdag overdag een dikke 25 knopen wind. Niet gezellig om te vertrekken. Maar tegen de avond zou de wind gaan afnemen. Maar de deining (windgolven, die in een gebied komen, waar geen wind meer is) blijft wel even doorlopen. Maar morgenochtend vertrekken, dan is er bijna geen wind meer voor de Nederlandse kust en golven in combinatie van geen wind…. , daar word je niet blij van. Adviezen ingewonnen, wij samen overleggen in restaurant de Compagnie bij de jachthaven van Oudeschild….Ja, we vertrekken toch nu maar. Nu een leuk windje 15 knopen ZW en met licht door het Molengat, heeft ook zijn voordelen.
Met deze wind eerst kruisen naar Den Helder. Dat is precies de verkeerde kant op naar Noorwegen… Prachtige zonsondergang boven Texel. Door het Molengat. Bijna allemaal niet verlichte blind tonnen, maar nog goed zichtbaar. Het is wél nieuwe maan.
’s Nachts om 3 uur hadden we de Brandaris (Terschelling) pas langszij. Wel een flink stuk westelijker, dus hoogte? Vanuit Texel vertrekken naar Scandinavië, dat doen we niet meer.
De wind werd minder, 7 knopen, dus de motor erbij aangezet. We zullen deze oversteek wel wat diesel verstoken, gezien de windverwachting. Dus 25 liter extra in jerrycans boven onze 130 liter standaard brandstoftank. Verbruik motor 1,7 l/uur. Nog maar een paar getallen: Oudeschild – Stavanger zo’n kleine 400 zeemijlen, ruim 700 km. We denken: 5 mijl gemiddeld, dus 80 uur. Ruim 3 dagen + nachten. Maar liever wat diesel verstoken, dan in een storm terechtkomen.
Echt donker wordt het in juni niet, het zicht blijft goed. Wacht houden. We zorgen ervoor dat er zoveel mogelijk geslapen wordt als het kan. Je weet niet wat er nog kan komen en dan is het prettig, dat je uitgeslapen aan een slechtweerperiode begint. Als Joke gaat liggen, dan slaapt ze. Jaloers op. Bij mij toch iets problematischer. Ik begin ’s avonds meestal op wacht en dan Joke slapen, totdat ik het zat ben – om een uur of één – en dan maak ik Joke wakker en omgekeerd. Slapen in de kajuit op de bank. ‘Op-de-kiel’, dat scheelt heel wat ongewenste bewegingen en aan beide kanten een slingerschot. Slaapt perfect!
Het ‘leven’ aan boord. Lezen, van de zee genieten, tweemaal dolfijnen gezien, we vermaken ons wel. Eten op de tijden van thuis. Meestal Rob zijn klusje. Een keer roerbakgroente met aardappeltjes en gehakt. En home made kippensoep uit ons diepvriesvak aan boord. Rob uiteraard elke dag wel een bakje noodles, aangevuld met gedroogde uien, ketjap etc. Zijn verslaving, zodra hij aan boord is.
Logboek invullen, hoewel we daar niet meer zo consequent in zijn….
De navigatie. Onze plotter met AIS. Dat zijn toch onze belangrijkste raadgevers. Over een half uur komen we een schip tegen? Oké, dan de kookwekker op 20 minuten. Joke zit eigenlijk haar hele wacht buiten, Rob rommelt binnen meestal wat. Ff afwassen, opruimen, lezen. De Noorse kust. Welke route kiezen we tussen al die rotsen door. Papieren kaarten + elektronische met elkaar vergelijken.
Dag 1 was het prachtig weer. Dag 2 bewolkt en dag 3 regenachtig; shit, we komen in de buurt van Noorwegen……… Er was eigenlijk maar weinig wind. Als onze snelheid onder de 5 knopen kwam, dan zetten we de motor erbij. Helaas was de wind ook nogal eens zuid, dus maar wat afkruisen om nog wat druk in de zeilen te houden. Dat ‘slaan’ van de zeilen, dat gaat je door merg en been. Afkruisen onder 45 graden met 5 knopen, dat is 3 knopen/uur naar Stavanger. Het is natuurlijk een raar zeetje, die we overstaken. Diverse windvelden met hun bijbehorende deining komen daar samen en ook nog wat getijdestroming vanuit de Oostzee.
Dag 2 hadden we 19 knopen wind uit het zuidoosten. Dan heb je meteen weer 7,5 knoop over de grond, maar helaas maar een uurtje of 4.
Dag 3: “Land in zicht!” Kijk ik op de plotter: “Schat de kust is hier nog 90 mijl vandaan….!”. Lijkt me stug. ’s Middags om 14:00 uur brak de zon door en we zagen Noorwegen. Onder de kust veel vrachtvaart. Goed zichtbaar visueel en op de AIS. We zeilden zo prachtig door de Rottsfjorden naar het eiland Rotts. En weer internet op onze telefoon. 60 App’jes…. Velen stuurden ons een afdruk van Marine Traffics, waarop we te zien waren, ergens midden op de Noordzee. “Jullie zitten al op de helft…..!”.
Stavanger. Op advies van René Vleut namen we de passantenhaven naast het oliemuseum. Plek zat. Prachtige 10 meter lange vingersteigers. De breedte van de boxen is in Scandinavië vaak een probleem. Die zitten nog steeds een beetje met de maten van een Scherenkruiser in hun hoofd. Die zijn zo’n 12 meter lang en dan 2,5 meter breed. En wij zijn 4 meter breed, maar het paste hier net…
Onze buurman, een vriendelijke Rus (….. die zijn er blijkbaar ook….) pakte onze lijntjes keurig aan.
Met de kont naar de kade, heb je meteen aanspraak. Een Nederlandse matroos. Op 100 meter afstand bleken twee Nederlandse oorlogsbodems te liggen, de Zr.Ms Van Speijk en de Zr.Ms Van Amstel, zijn M-fregatten. We hebben daarmee de best beveiligde ligplaats voor ons ooit……. ’s Avonds ff naar de schepen gelopen. Aan de ‘wacht’ bij de loopplank vroeg ik: “Hoe laat hebben jullie morgenmiddag ‘happy hour’ aan boord, want ik ben wel één van de sponsoren van jullie schip als NL-belastingbetaler……. Een vriendelijke glimlach: morgen op oefening, wij aan het werk……
’s Avonds nog Hilde en Stein aan boord. Kenden we niet, maar ze spraken ons aan in het Nederlands. Stein is een Noor, die perfect Nederlands spreekt. Je moet minimaal leraar Nederlands wezen om bij hem een accent te ontdekken……. Zijn vrouw Hilde puur Nederlands. Hij werkt in NL en Hilde in Noorwegen. Weekenden in Noordwijk of nabij Kristiansand. Veel tips gekregen en we gaan zeker bij hen op bezoek op onze terugweg, kunnen aanleggen bij hun huis aan hun privé steiger in Blinleia.
Joke haar moeder gebeld. Dankzij onze Neelie kan dat allemaal vanuit Noorwegen volgens ons NL-tarief.
Slapen, eindelijk weer samen in de voorpunt. We werden de volgende morgens om 11 uur wakker….. Zo’n zeiltochtje van 420 mijl, gaat je als bejaarde toch niet in je kouwe kleren zitten.
Na vertrek uit Oudeschild op donderdagavond 14 juni zijn we na 3 dagen en nachten in Stavanger aangekomen zondag 17 juni rond 18.00 uur. Een uitgebreid verslag volgt binnenkort en ook weer wat foto’s.
Proost
Zondag 10 juni 2018; Den Oever – Texel
De windvoorspelling bleef noord. Mooie zeiltocht met vol tuig over het prachtige Wad. Een kudde van zo’n 20 zeehonden lagen heerlijk te zonnen op een zandbank. Hoewel, zee-honden? Of is het soms een roedel zeehonden?
De passantenhaven van Oudeschild. Wat een rust in deze haven in juni. Wat een prachtig havengebouw. Perfecte WIFI, wasmachines, wat wil een modale zeilende bejaarde nog meer?
Meteen de weersvoorspelling bekeken. Dat wordt een klein weekje Texel….. Donderdag na het passeren van het front? Maar dat is pas over 5 dagen…. Dan draait de wind naar Zuidwest.
Ach, nog een aantal klusjes aan boord. Dus Rob de bakskist in, om in zijn ‘klusruimte’ de laatste handige klemmetjes, plankjes, enz. te maken. Joke een blokje vervangen in het grootzeil om het zeil te reven. Cees, Harken!
De fietsjes uit de fietskelder gehaald. Toch een lekke band….. gelukkig hadden we een reserveband en het was de voorband. Gefikst! Eerst Oudeschild maar eens bekeken. Visrestaurants, best wel veel bedrijven. De dijk wordt hier ernstig versterkt en verhoogd door hoofdaannemer Boskalis. Bij de stormvloed van 1953 brak deze dijk ook door en verdronken er 6 mensen.
Wat spulletjes gekocht voor de boot en toen op onze vouwfietsjes naar Den Burg. Mooi fietstochtje. Moeten we meer doen!
De volgende dag stond wandelen op ons programma. Een boodschapje en toen ff een afzakkertje bij visrestaurant ’t Pakhuus tegen de oude haven aan. Een prachtig oud pakhuis uit de VOC-tijd. Doordat de Zuiderzee steeds ondieper werd, werd dit een overslaghaven naar kleinere schepen.
Op Feestboek had Joke Rob zijn profielfoto veranderd. Een recentere ‘stoere’ zeilfoto. Harriët Bosman had ‘ons’ bruiloftsnummer daaronder gezet; “I Am Sailing” van Rod Stewart. Dus op het terras ons nummer aan op onze gsm. Joke intussen genieten van haar oesters. Voor de kenners: de wereldberoemde Gillardeau oesters. Hoe romantisch…. Maar oké maar 6 oesters, want romantiek moet wél betaalbaar blijven……..
En elke dag de gribfiles controleren. Veranderen die? Donderdag as vertrekken, zoals we aan het begin van onze Texel vakantie dachten, dat wordt hem niet. 35 Knoten wind, zoals onze oosterburen het zeggen. Dat is iets teveel voor ons. Vrijdag lijkt beter. Niet te vroeg vertrekken, want dan hebben we stroom en wind tegen op het Wad naar het Molengat. Maar ook dit kan nog veranderen…
Joke heeft een mailtje gestuurd naar meteoroloog Henk Huizenga, of hij donderdag in zijn weekendweerbericht Zilt op internet aandacht wil besteden aan al die zeilers die al weken op één van de Waddeneilanden liggen en maar wachten tot de wind draait, die al die tijd maar uit het noorden blijft waaien. Hoe eenvoudig hebben vakantiegangers het die met hun sleurhut die naar het zuiden rijden. Hoogstens een file van een paar uur. Maar we genieten enorm van het mooie weer hier op Texel en we hebben nog ruim 2 maanden…….
Zaterdag 9 juni 2018; Workum – Den Oever
Onze Scandinavië-plannen? De gribfiles en de Bracknell weerkaarten nog eens grondig bestudeerd. De wind blijft behoorlijk noord. Zo hier en daar ook nog een trog. Dit is een buienlijn met mogelijk veel regen en wind. Ook niet grappig. Naar Vlieland/Terschelling zeilen en daar wachten? Ach Texel kennen we niet zo goed en dan beginnen we aan onze tocht naar het noorden toch wat hoger, als de wind tenminste west wordt.
Vertrek uit Workum. Uitgezwaaid door de havenmeesterse Janny. Weinig wind en noord dus ruime wind. Gennaker gezet, maar na een halfuurtje trok de wind aan tot 18 knopen en dat is windkracht 4 á 5. Dus gennaker weer naar beneden. Later nog 2 rifjes gezet onder de Wieringermeer. De Stevinsluizen in de Afsluitdijk stonden wijd open, dus wij het gas erop. Toen werd het sluislicht groen / rood??? Dat rood zagen we maar niet. Wij iets meer gas erop. Oranje lichten hebben ze niet bij sluizen…… De brug van de Afsluitdijk ging ook meteen open, dus binnen een kwartier van IJsselmeer naar Waddenzee. Daar kunnen ze bij Kornwerderzand een voorbeeld aan nemen.
De gemeentelijke passantenhaven Waddenzee. Prima haven. Gegeten bij Restaurant Basalt. Joke uiteraard oesters vooraf…..Dit restaurant is zeker een aanrader.
De haven van Den Oever verbaasde ons. Wat een activiteiten op het voormalige eiland Wieringen. Zo’n 50 kotters met WR op hun boeg lagen er in hun thuishaven. De dijk tussen haven en het dorp wordt vernieuwd en verhoogd en voorzien van een coupure. Dit is een doorgang door de dijk, die bij hoogwater gesloten kan worden. Ook nog een nieuwe visafslag. Ook hier gaat het goed met Nederland…..
Woensdag 6 juni 2018; Stavoren – Workum
Heerlijk uitgeslapen op een schip, waarop alles het weer doet. Stralend weer. ’s Morgens geen wind, later meer. Boodschappen gedaan, koffie, alles lekker rustig en genieten. Vakantie!
Om 17:20 uur ‘pas’ vertrokken. We hadden nog een hele tocht voor de boeg; helemaal naar Workum en dat is toch zo’n 7 mijl. We lagen in Stavoren in de oude haven in een box. Stevige dwarswind en precies een meerpaal achter ons. Dus we vroegen even aan het schip aan de hoge kant van ons: “Mogen we even een lijntje naar jullie schip aanbrengen, om het uitvaren makkelijker te maken?” Hun reactie: “Neen, nergens voor nodig!” Er zijn toch nog steeds watersporters, die het begrip ‘goed zeemanschap’ niet begrijpen. Op de kant stonden meteen een aantal andere zeilers klaar, om de kop van ons schip tegen de wind in te trekken. Schuddend met hun hoofd naar onze minder behulpzame buren….
De wind was intussen aangetrokken tot ruim 18 knopen noord. Onze zeilen lagen nog prachtig opgeborgen onder de huik. Om voor die 7 mijl dan nog te gaan kruisen…. We stoken gewoon 2 liter diesel op. Goed voor onze collectie airmiles….
In Workum hadden we afgesproken om gezellig in jachthaven Peek te gaan liggen. Wij daar nasi ‘a-la-bluePassion’ gemaakt; heerlijk gegeten in een prachtig avondzonnetje.
In het waterpark ‘It Soal’ bij Janny Peek voor de deur gelegen. En Alexandra’s huisje om de hoek. En het grote voordeel: jachthaven Peek is een all inclusive jachthaven. Om 9:00 uur ontbijtje in het ‘havenkantoor’, ook lunchen en ’s avonds dineren. Joke meteen ons 1ste wasgoed in de wasmachine van Janny. Oké, als tegenprestatie een beetje klussen. Op de foto’s te zien. Rob als hulpje van hun eigen klusjesman. Eerst een steiger gerepareerd en toen een overkapping van de cocktailbar bij Lex in haar tuin. Stralend weer. Dus dat is toch ook vakantie?
Dinsdag 5 juni ’18; Terschelling – Stavoren
Dus wij ff palaveren. Varen we maar terug naar Stavoren? We hebben er alle vertrouwen in dat Hains van het Nautisch Kwartier het ff in een ‘kwartiertje’ kan fixen….. Ach wat is 3 dagen oponthoud op 3 maanden reizen…..
Motor starten om de haven uit te varen. De motor deed edoch helemaal nix. Startmotor draaide niet rond. Accu’s vol, overal spanning op. De startmotor met de hand een beetje rondgedraaid en toen yesss lopen. Vuiltje op de collector? Op de motor richting Stavoren. Geen wind. We kregen app’jes met: “Hallo, jullie naar Noorwegen? Moet je op de Vliestroom wél naar stuurboord de zee op en niet naar bakboord naar het IJsselmeer…
Intussen leek Mr Murphy, met zijn wet onder zijn arm, aan boord gekomen te zijn… De toerenteller van de motor stond ineens op 5.000 rpm. Dat is wel erg veel.
Op het IJsselmeer begon het leuk te waaien, noord, dus Rob helemaal blij: de gennaker erop! Toch nog een mooi zeiltochtje naar Stavoren.
Het werd weer laat. Gegeten bij de Visserman en ontmoetten daar Tebbo…… Hij zeilen, maar ook met een vrachtwagen door Afrika, de zin van het leven, alles kwam voorbij.
Maar belangrijk: Hains kwam vandaag de ‘boel’ repareren. Alle hoop gevestigd op… De AIS deed het al weer heel snel. Toen nog een software update…. Ff wachten… YESSS! Ook nog de draadloze afstandsbediening van de stuurautomaat door Hains geïnstalleerd en alles doet het weer. Hains, wat zijn we toch – weer – super blij met jou!!!
Zondag 3 juni ’18; Workum – Terschelling
Heerlijk wakker worden op de bP. Zonnetje, ontbijtje aan boord. Vakantie is begonnen! Lekker kijken naar alle plezierboten die allemaal voorbij komen, kopje koffie erbij en de bruine vloot, zo’n 10 schepen – varen keurig weg uit het toch wel kleine havenkommetje van Workum. Gezelligheid.
Om 11:45 uur op de motor naar buiten. Op het IJsselmeer zo’n 9 knopen wind uit het NW’n. Met zo’n 5 knopen dobberden naar het noorden. Halverwege was de snelheid nog 2 knopen, dus het ‘olie-zeil’ er maar bij. De Lorentzsluizen ‘spuugde’ heel wat weekendschepen het IJsselmeer weer op. De wind werd er op de Waddenzee niet beter op, dus op de motor maar naar Terschelling.
Gezelligheid in de voor ons zo bekende jachthaven van Terschelling. Als je naar Scandinavië vaart, is dit – qua havengeld – een ideaal vertrekpunt. Alle jachthavens in Scandinavië zijn goedkoper dan onze Waddeneilanden, is onze ervaring……
Ons standaard wandelrondje over Terschelling: De Strandloper (schoenen kopen voor Joke…..) en dan lunchen in de strandtent de ‘Walvis’.
We hadden nog een wireless autopilot remote, die nog even aangesloten moest worden. Dit is een apparaat, waarmee je via bluetooth vanuit je bed ons schip kunt besturen. Handig? Vast! Maar tijdens het installeren, kapte de stuurautomaat ermee. De boordcomputer ‘herkende’ de stuurautomaat nl. niet meer. Joke uren lang proberen met telefonische hulp van Gerwin. Zonder stuurautomaat gaan we niet die grote plas over naar Noorwegen. Contact met onze dealer ‘Nautisch Kwartier’. Tja, misschien een software update? Tja, volgens mij zit het in de batchfile, met een dwarsliggende Megabyte in de kabel…. Kortom hier heb ik echt geen verstand van. Meer van PUR-lijm en lettertangen….
Zaterdag 2 juni ’18; Lelystad – Workum
Yes… we zijn zover. De Skoda voor de laatste keer ‘vol’ met kleding, buitenboordmotor en reservebrandstof. De wekker om 07:00 uur en rijden naar de ligplaats van de ‘bluePassion’. Oké, nog één keer alles aan boord sjouwen. Rob auto terug naar huis. Met een taxi terug naar de bP. Taxi bellen, ja binnen 10 minuten…. ½ uur later nog geen taxi. Toen plan ‘B’ maar: Peter & Leo uit hun bed gebeld….. Die brachten mij keurig naar Parkhaven. Nog een laatste keer afscheid nemen. Toen moest nog ff het zomer-grootzeil erop. Waren we nog niet aan toegekomen. Na driekwartier voeren we om 11.15 uur het zeegat van Lelystad uit.
De voorspelling was een knoop of 8; ZW, maar dat werden er bijna 16; ZW. Dus dat ging als een speer met 6 á 8 knopen naar het noorden. Mooie zeiltocht. Alexandra – Lex – was ons relaxt tegemoet gezeild met de ‘Relexx’ . ’s Avonds heerlijk bij haar ge-BBQ ’d bij haar ‘Huske Séburg’. Met een prachtig zicht op al die bootjes, die de oude zeesluis in- en uitvaren. Zon en alweer een prachtig afscheidsdiner……
Tot vertrek
Oké, naar Noorwegen. Nog even alle puntjes op de i zetten. Ons schip is er klaar voor, maar wat nemen we allemaal mee? Fietsjes aan boord in de ‘fietsenkelder’, bijboot met buitenboordmotor, reddingsvlot en heel veel eten, voor als we in een stille fjord liggen en geen vis hebben gevangen.
Heel veel papieren kaarten geleend van vele vrienden en nog meer adviezen ingewonnen, ook bij hen. Inderdaad, zonder die vele vrienden gaat het ons allemaal echt niet lukken…
Van Peter en Leo kregen we enige Noorse teksten om te overleven: “Basic Norwegian communication in survival situations”. Alvast een klein voorzetje:
– Vi onsker a soke om asyl i Norge (voor de minder Noors geschoolden onder ons: Wij willen asiel aanvragen in Noorwegen……..)
– Det er ingen stoy. Det er André Hazes! (dit is geen lawaai, dit is Hazes…)
– …Punktskriveren….. Uiteraard: ik heb mijn lettertang vergeten..
We komen hier nog op terug. Ze hebben alles gedaan om onze veiligheid te waarborgen…
Gestart met de voorbereidingen: kaarten, pilots, gastenvlaggetjes en nog veel meer. Gisteren op het terras van Club Port Side in Lelystad Haven uitgebreid over Noorwegen gesproken met René Vleut himself (ja, van de Vaarwijzers Oostzee). Veel goede tips gehad over mooie plekjes en leuke haventjes. Hij adviseerde ook nog 2 havengidsen met alle havens en ankerplekjes, een aanvulling op de pilots die we al hadden. Meteen maar besteld bij Vrolijk Watersport.
René bevestigde dat, als het kan wat betreft de wind, je het beste in 1 keer zo noordelijk mogelijk moet uit zien te komen, dus we houden maar vast aan Stavanger. Als dat onverhoopt niet haalbaar is, dan eerst naar Helgoland en langs de Deense Westkust en vandaar naar Ekersund of Mandal. We gaan het zien.
En dan de voorraad, wat nemen we mee en hoeveel van alles, je kunt tenslotte daar ook alles kopen. Wel handig vinden we om wat voorraad te hebben waarmee je bv. 6 keer een maaltijd kunt bereiden. Het is toch nog een hele lijst geworden, maar we hebben gelukkig voldoende ruimte. Ik zal jullie niet vermoeien met onze boodschappen lijst. Wat ons ook handig leek om vanuit huis een paar maaltijden (pastasaus, nassi en mihoen) mee te nemen die ik thuis klaar maak en vacuüm trek, speciaal een vacumeer-apparaat aangeschaft. Later weer handig voor Sous-vide .
Verder natuurlijk wijn en bier, dat schijnt daar toch wel erg duur te zijn.
Nog 2 weken……………………………..
